Ο Λεμπρόν, ο Ρόουζ και ο… Γιάννης

Δεν έφτανε η παρουσία του Λεμπρόν Τζέιμς. Ούτε η επιστροφή του Ντέρικ Ρόουζ, οι ανερχόμενοι Πέισερς και οι ενισχυμένοι Νετς. Η Ανατολή πέραν του ήδη μεγάλου ενδιαφέροντος θα μας προσφέρει φέτος κι έναν επιπλέον λόγο να ξενυχτάμε, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ας δούμε όμως πώς διαμορφώνεται η κατάσταση στο ανατολικό μπλοκ του ΝΒΑ.

Το Μαϊάμι μπαίνει σε μια ακόμη σεζόν δικαιωματικά με τον τίτλο του φαβορί. Και θα συνεχίσει να το κάνει όσο ο Λεμπρόν Τζέιμς συνεχίζει να είναι ο παίκτης που επηρεάζει το παιχνίδι περισσότερο από καθέναν στο ΝΒΑ. Ο «βασιλιάς», απαλλαγμένος εδώ και καιρό πια από τις επικρίσεις κι όσους τον χαρακτήριζαν loser, έχει πάρει ήδη δύο δαχτυλίδια αλλά δεν δείχνει διάθεση να σταματήσει. Ο Ντουέιν Ουέιντ όσο τον βαστούν τα λαβωμένα του γόνατα και ο ασταθής Κρις Μπος παραμένουν τα βασικά του στηρίγματα και δίπλα τους υπάρχουν οι πολύτιμοι Άλεν, Τσάλμερς, Μπατιέ και Άντερσεν. Οι πρωταθλητές έχασαν μόνο τον Μάικ Μίλερ, αλλά ρίσκαραν στον υπερταλαντούχο πλην ιδιόρρυθμο Μάικλ Μπίσλεϊ κι έδωσαν μία δεύτερη ευκαιρία στον γίγαντα με τα πήλινα πόδια, Γκρεγκ Όντεν.

Ομάδα για μεγάλα πράγματα, ακόμη και για τίτλο, δείχνουν οι Πέισερς. Η περσινή σεζόν ήταν αυτή της απογείωσης, αλλά η φετινή μπορεί να γίνει εκείνη της εκτόξευσης. Η ομάδα του Φρανκ Φόγκελ «έδεσε» στην Ιντιανάπολις με νέα συμβόλαια τους Πολ Τζορτζ και Ντέιβιντ Γουέστ, διατηρεί τους εξαιρετικούς Τζορτζ Χιλ, Λανς Στίβενσον και Ρόι Χίμπερτ, ενώ απέκτησε με trade από τους Σανς τον Λουίς Σκόλα προσθέτοντας μία ακόμη εξαιρετική λύση στη «ρακέτα» και βελτίωσε τις περιφερειακές της επιλογές με τους Κόουπλαντ και Ουότσον. Αν ο Ντάνι Γκρέιντζερ μετά από μία χαμένη χρονιά γεμάτη τραυματισμούς καταφέρει να βρει ρόλο σε μία ομάδα που έδειχνε να λειτουργεί ίσως και καλύτερα χωρίς αυτόν, οι Πέισερς δείχνουν ικανοί να φτάσουν μέχρι το τέλος.

Στην εξίσωση για τον τίτλο επιστρέφουν οι Μπουλς. Ο Ντέρικ Ρόουζ γυρίζει μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο και από τα φιλικά έδειξε πως ο σοβαρός τραυματισμός του στο γόνατο δεν του στέρησε τίποτα από τις αρετές του. Με τον ηγέτη τους στο παρκέ, οι «ταύροι» του Τομ Τιμποντό είναι ομάδα πρωταθλητισμού. Οι Λουόλ Ντενγκ, Κάρλος Μπούζερ, Γιοακίμ Νοά και Ταζ Γκίμπσον συνθέτουν ένα άριστο, με καλή ισορροπία σε άμυνα κι επίθεση, όπως και χημεία, supporting cast, ενώ οι απώλειες των Μάρκο Μπελινέλι, Ριπ Χάμιλτον και Νέιτ Ρόμπινσον αν κι όχι αμελητέες τουλάχιστον εξισορροπούνται από καλές προσθήκες όπως των Μάικ Ντανλίβι και Μάικ Τζέιμς.

Ομάδα-ερωτηματικό θα είναι οι Νετς. Το ρόστερ τους μπορεί να είναι το πληρέστερο στο συνδυασμό ποιότητας και εμπειρίας ακόμη και σε ολόκληρο το ΝΒΑ, αλλά ο Τζέισον Κιντ καλείται να αποδείξει πως όσο καλά κατάφερνε να καθοδηγεί την εκάστοτε ομάδα του από το παρκέ, μπορεί να το κάνει και από τον πάγκο. Η ομάδα του Μπρούκλιν πήρε «πακέτο» από τους Σέλτικς τους Πολ Πιρς, Κέβιν Γκαρνέτ και Τζέισον Τέρι, που στα 37 τους ψάχνουν το δεύτερο πρωτάθλημα στην καριέρα τους. Επίσης έκανε δικό της τον πληθωρικό Αντρέι Κιριλένκο και γέμισε τον πάγκο με ποιοτικές λύσεις όπως τους Άλαν Άντερσον και Σον Λίβινγκστον. Κι όλα αυτά δίχως να χάσει πολλά με τις αποχωρήσεις παικτών όπως οι Τζέραλντ Ουάλας, Κρις Χάμφρις και Σι Τζέι Ουότσον. Αν οι νεοαποκτηθέντες «δέσουν» καλά με αστέρες όπως οι Ντερόν Ουίλιαμς, Τζο Τζόνσον, Μπρουκ Λόπεζ, καθώς και ρολίστες όπως οι Αντρέι Μπλάτσε και Ρέτζι Έβανς, οι Νετς δεν έχουν ταβάνι.

Δύσκολα θα κάνουν την υπέρβαση οι Νικς και το πρωτάθλημα μοιάζει τόσο μακρινός στόχος όσο και η απόσταση από το 1973 και τον τελευταίο τίτλο τους. Η απόκτηση του Αντρέα Μπαρνιάνι με trade ήταν τουλάχιστον αμφισβητήσιμη κίνηση, καθώς ο Ιταλός δεν κατάφερε να πείσει ούτε στους Ράπτορς, ενώ ο «τρελός» Μέτα Γουόρλντ Πις και ο συνεπής Μπένο Ούντριχ που μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη είναι αμφίβολο αν μπορούν να βελτιώσουν αισθητά την ομάδα του Μάικ Γούντσον. Όσο βασίζονται στα «φεγγάρια» των Καρμέλο Άντονι και Τζέι Αρ Σμιθ για να κερδίσουν, αλλά κι όσο ο Αμάρι Στούντεμαϊρ παραμένει σκιά του καλού εαυτού του, οι Νικς-έστω κι αν είναι πλαισιωμένοι από καλούς ρολίστες όπως οι Τσάντλερ, Φέλτον, Σάμπερτ, Μάρτιν και Πριγκιόνι-θα είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο στερούμενοι τις σταθερές που χρειάζεται μία ομάδα πρωταθλητισμού.

Οι Σέλτικς μπαίνουν σε μία μεταβατική σεζόν. Ο Ντοκ Ρίβερς μετακόμισε στους Κλίπερς, Πιρς και Γκαρνέτ πήγαν στο Μπρούκλιν και ο 37χρονος Μπραντ Στίβενς που έκανε θαύματα με το κολέγιο του Μπάτλερ αναλαμβάνει να χτίσει μία ομάδα από την αρχή. Ο Ραζόν Ρόντο και ο Τζεφ Γκριν θα επωμιστούν ηγετικό ρόλο στη νέα εποχή, ενώ χρήσιμες προσθήκες είναι αυτές των Τζέραλντ Ουάλας, Κρις Χάμφρις, Κιθ Μπόγκανς, αλλά και του «13» του ντραφτ, του 22χρονου σέντερ Κέλι Όλινικ.

Η βασική αιτία που οι φετινοί Μπακς έχουν ενδιαφέρον λέγεται… Γιάννης Αντετοκούνμπο. Ο 18χρονος γκαρντ/φόργουορντ από την Α2 και το Φιλαθλητικό βρέθηκε στο «15» του ντραφτ και από τα φιλικά δείχνει έτοιμος να αξιοποιήσει τον ικανοποιητικό χρόνο συμμετοχής που του δίνει ο προπονητής του, Λάρι Ντρου. Τα «ελάφια» θα έχουν ανανεωμένο πρόσωπο, αφού μπορεί να έχασαν Ντάλεμπερτ, Έλις, Τζένινγκς, Γκούντεν και Ντανλίβι, αλλά ενισχύθηκαν με αξιόλογους παίκτες όπως οι Καρόν Μπάτλερ, Κάρλος Ντελφίνο, Ζάζα Πατσούλια, Γκάρι Νιλ, Ο Τζέι Μέιο, Μπράντον Νάιτ και Κρις Μίντλετον, που δίπλα σε Ιλιάσοβα και Σάντερς συνθέτουν ένα αρκετά καλό ρόστερ. Όχι για τίτλο, αλλά πιθανώς για play offs.

Μία ομάδα που ίσως εκπλήξει ευχάριστα είναι αυτή των Καβαλίερς. Ο Μάικ Μπράουν μπορεί να απέτυχε να φέρει στο Κλίβελαντ έναν τίτλο με τον Λεμπρόν Τζέιμς, αλλά επέστρεψε για να χτίσει μία νέα ομάδα. Ο Κάιρι Ίρβινγκ είναι ο στυλοβάτης και το βαρόμετρο της ομάδας, αλλά δε νιώθει μόνος. Οι εξελίξιμοι Ντιόν Γουέιτερς, Τρίσταν Τόμπσον και Τάιλερ Ζέλερ, δίπλα στον υγιή Άντερσον Βαρεζάο θα έχουν πλέον στην παρέα το νούμερο «1» του ντραφτ, τον φόργουορντ Άντονι Μπένετ, καλά «συμπληρώματα» όπως οι Ερλ Κλαρκ και Τζάρετ Τζακ, αλλά και το στοίχημα που λέγεται Άντριου Μπάινουμ. Αν ο θηριώδης σέντερ μετά από μία χαμένη σεζόν στους Σίξερς λόγω τραυματισμού θυμίσει έστω και λίγο τον σέντερ που θαυμάσαμε στους Λέικερς, ανεβάζει επίπεδο τους «ιππότες».

Ας μας συμπαθάνε, αλλά οι υπόλοιπες ομάδες δεν μπορούν να κοιτάζουν πολύ μακριά. Οι Χοκς έχασαν τον Τζος Σμιθ, απέτυχαν παταγωδώς έστω και να δελεάσουν Ντουάιτ Χάουαρντ και Κρις Πολ και περιορίστηκαν στον Πολ Μίλσαπ, ενώ και οι υπόλοιπες κινήσεις τους θα τους καταστήσουν στην καλύτερη των περιπτώσεων ισάξιους με πέρσι. Οι Ουίζαρντς επέκτειναν το συμβόλαιο του Τζον Γουόλ και επέλεξαν στο νούμερο «3» τον φόργουορντ Ότο Πόρτερ, ωστόσο Αλ Χάρινγκτον και Έρικ Μέινορ δεν μπορούν να τους μεταμορφώσουν και ο Μάρτσιν Γκορτάτ ήταν μάλλον αχρείαστος παρουσία των Νενέ και Σεραφέν. Οι Μπόμπκατς, που από του χρόνου θα ξαναγίνουν Χόρνετς, ενισχύθηκαν μεν με τον Αλ Τζέφερσον και το νούμερο «4» του ντραφτ, τον σέντερ Κόντι Ζέλερ, αλλά ο Μάικλ Τζόρνταν αποδεικνύεται πολύ κατώτερος πρόεδρος από ό,τι παίκτης. Οι Πίστονς θα είναι ελαφρώς βελτιωμένοι παίρνοντας τον Τζος Σμιθ, τον Μπράντον Τζένινγκς, τον Τζίτζι Ντατόμε και υποδεχόμενοι ξανά τον Τσόνσεϊ Μπίλαπς, αλλά το ταβάνι τους μοιάζει μία απλή παρουσία στα play offs. Το Ορλάντο δεν μπορεί να βασίσει την αναγέννησή του στις πλάτες του 22χρονου σούτινγκ γκαρντ Βίκτορ Ολαντίπο που επέλεξε στο «2» του ντραφτ. Οι Σίξερς έχασαν τον Τζρου Χόλιντεϊ για να πάρουν τον Νέρλενς Νόελ, αλλά ο σέντερ που αναμενόταν στο νούμερο «1» του ντραφτ κατέληξε λόγω τραυματισμού στο «6» και θα χάσει όλη τη φετινή σεζόν. Οι Ράπτορς ξεφορτώθηκαν τον Αντρέα Μπαρνιάνι και προσέλαβαν τον διακεκριμένο τζένεραλ μάνατζερ Μασάι Ουζίρι, αλλά δεν ενισχύθηκαν σχεδόν καθόλου.

Δείτε εδώ την ανάλυση της Δύσης.

Follow @ChristosRobolis