Ο άθλος του Προμηθέα καταδεικνύει την αποτυχία της φετινής ΑΕΚ

Ήταν πασιφανές από το πρώτο ματς της σειράς και με μοναδική παρένθεση το τρίτο παιχνίδι πως ο Προμηθέας ήταν η καλύτερη ομάδα του ζευγαριού. Όχι η πιο ποιοτική, αλλά αναμφίβολα η πιο καλοδουλεμένη, συγκεντρωμένη και αποφασισμένη. Η πρόκριση στους τελικούς για πρώτη φορά στην ιστορία συνιστά για τους Πατρινούς μπασκετική δικαιοσύνη και συνάμα δικαίωση για την εφαρμογή ενός ξεκάθαρου πλάνου. Ταυτόχρονα, όμως, φωτίζει και τα λάθη που οδήγησαν την ΑΕΚ μετά την κορυφαία σεζόν στη σύγχρονη ιστορία της σε πισωγύρισμα και μια τελικώς αποτυχημένη χρονιά.

Όχι, αποτυχία για την ΑΕΚ δεν ήταν ο αποκλεισμός από την Μπάμπεργκ. Ήρθε στο καλάθι, από μια ομάδα με σχεδόν διπλάσιο μπάτζετ και με την ομάδα ακόμη σοκαρισμένη από την απώλεια του Ματσιούλις. Όμως ο αποκλεισμός από τον ΠΑΟΚ στο Κύπελλο και τον Προμηθέα στο πρωτάθλημα είναι και μάλιστα μεγάλη. Κακά τα ψέματα, η σεζόν θα μπορούσε να χωριστεί σε προ και μετά του συγκεκριμένου τραυματισμού. Μετά την απώλεια του πολύτιμου Λιθουανού, η πτώση της απόδοσης της «Ένωσης» ήταν συνεχιζόμενη και ανεξέλεγκτη. Ο Λούκα Μπάνκι που μέχρι εκείνο το σημείο είχε παρουσιάσει μια ομάδα πιο πειστική κι από αυτή του περσινού νταμπλ φάνηκε να χάνει τον έλεγχο και να μη βρίσκει τις λύσεις ούτε όταν για πολλοστή φορά ο Μάκης Αγγελόπουλος χρειάστηκε να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη για αλλαγή ξένων.

Ο Θίοντορ αποκτήθηκε ως ηγέτης που έκανε… χάρη που άφησε την Ευρωλίγκα για την ΑΕΚ, αλλά απασχόλησε περισσότερο με τις αναρτήσεις του στο Instagram παρά με την απογοητευτική του απόδοση. Ο Γιορκ ήρθε σαν σουτέρ αλλά είχε 18/61 τρίποντα στα playoffs και μαζί με τον συμπατριώτη του αποτελούσαν μόνιμες τρύπες στην άμυνα. Ο δε Εμπάκουε, επιβεβαίωσε την κατρακύλα στην καριέρα του και δεν προσαρμόστηκε ποτέ. Έμειναν να παλεύουν μέχρι εξαντλήσεως Χάντερ και Σαντ-Ρόος, όπως και ο Τζέιμς που επιστρατεύτηκε μεσούσης της περιόδου για να διορθωθεί μία ακόμη κακή επιλογή ξένου, στο πρόσωπο του Ρόμπερσον. Συγγνώμη, κύριε Μπάνκι, πέρα από δύο ξένους «έτοιμους» από πέρσι και τους Ευρωλιγκάτους Ματσιούλις και Σαντ-Ρόος, οι επιλογές σας στους υπόλοιπους ξένους αποδείχτηκαν αποτυχημένες.

Τα λάθη είχαν αρχίσει από το καλοκαίρι, με τις αποχωρήσεις Βασιλόπουλου και Μαυροειδή, που κρίθηκαν γερασμένοι ή… σακάτηδες αλλά πολλές φορές μέσα στη σεζόν νοσταλγήθηκαν από τους ανθρώπους της ΑΕΚ, ειδικά μετά και τα πεπραγμένα τους σε Περιστέρι και Κολοσσό. Ο Μπάνκι έμεινε να περιμένει καρτερικά την επιστροφή του Καββαδά που δεν έγινε ποτέ, ενώ για μια ακόμη χρονιά τα μεγάλα ταλέντα της ομάδας έμειναν αναξιοποίητα. Ο Τσαλμπούρης άρχιζε τα παιχνίδια ως ένα σημείο για τα… μάτια του κόσμου και μετά δεν ξαναπατούσε παρκέ, ενώ ο Μωραΐτης και ο Ρογκαβόπουλος δεν έπαιζαν ούτε στα χασομέρια αγώνων που είχαν κριθεί νωρίς, πλην ελαχίστων περιπτώσεων.

Την ίδια ώρα, ο Προμηθέας με μισό και… βγάλε μπάτζετ είχε εξ αρχής μια αποκρυσταλλωμένη φιλοσοφία. Στήριξε έναν εξαιρετικό προπονητή την ώρα που άλλοι χλεύαζαν ως ταβερνιάρη για το παρουσιαστικό, την προφορά και τα αγγλικά του. Ψώνισε ό,τι καλύτερο του επέτρεπαν οι δυνάμεις του από Έλληνες σε καλή ηλικία και με φιλοδοξίες, τους πλαισίωσε με έξι value for money ξένους και δεν προχώρησε σε καμία αλλαγή, ενώ συνεχίζει να παράγει ταλέντα (Σανδραμάνης, Μαντζούκας κ.α.) που σύντομα θα πάρουν τις ευκαιρίες τους στην πρώτη ομάδα. Παράλληλα, φρόντισε στο μεσοδιάστημα να «δέσει» τον Οκτάβιους Έλις, να αποκτήσει τον Γκάρλον Γκριν και να κυνηγά τον εξαιρετικό Κέισι Πράδερ, δείχνοντας πως ξέρει να συνδυάζει φιλοδοξίες με σωστό πλάνο και προγραμματισμό. Για να μην αναφέρουμε την υποδειγματική λειτουργία των υποδομών και τις άριστες εγκαταστάσεις της ομάδας.

Η ΑΕΚ είναι φανερό πως πρέπει να επαναπροσδιορίσει το πλάνο της. Η φετινή σεζόν μετά τους δύο περσινούς τίτλους προσφερόταν για να «χτίσει» για το μέλλον της έχοντας και την υπομονή του κόσμου που κερδήθηκε με δύο τρόπαια. Όμως όλα πήγαν στο βρόντο και αντί για ένα βήμα μπρος έγιναν δύο πίσω. Ο Λούκα Μπάνκι απέτυχε και όλα δείχνουν πως θα αποχωρήσει, αφού όλα συνέκλιναν προς αυτή την κατεύθυνση ακόμη και πριν τον αποκλεισμό από τον Προμηθέα. Η φετινή σεζόν δεν αφήνει τίποτα πέρα από τον τίτλο του Διηπειρωτικού ως αγωνιστική παρακαταθήκη για το μέλλον. Η υπεράσπιση των δύο περσινών τίτλων σταμάτησε πρόωρα, η ευκαιρία για επιστροφή στους τελικούς που δημιούργησε η αποχή του Ολυμπιακού πέρασε ανεκμετάλλευτη και η απόσταση από τους «αιώνιους» όχι μόνο δεν μαζεύτηκε αλλά μεγάλωσε, όπως αποδείχτηκε από τις βαριές ήττες της κανονικής περιόδου. Ταυτόχρονα, ο κορμός δεν διευρύνθηκε, κανένα «κελεπούρι» (ξένος ή Έλληνας) δεν ανακαλύφθηκε και για μία ακόμη σεζόν το περίφημο παιδομάζωμα δεν φάνηκε στην πρώτη ομάδα.

Η ακτίδα φωτός για το μέλλον της ΑΕΚ λέγεται Μάκης Αγγελόπουλος. Ο προβληματισμός του για τον εκτροχιασμό της ομάδας μέσα στη σεζόν είχε γίνει εμφανής μετά το ματς με τον Χολαργό και σίγουρα μετά τον αποκλεισμό από τον Προμηθέα θα είναι μεγαλύτερος. Όμως ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν φαίνεται διατεθειμένος να εγκαταλείψει την προσπάθεια μετά από μια στραβοτιμονιά. Η σπουδαία επένδυση στο νέο γήπεδο της ομάδας αποτελεί την καλύτερη απόδειξη. Αρκεί, βεβαίως, να μάθει ο ίδιος και οι συνεργάτες του από τα λάθη.

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis