Ο αναντικατάστατος «Παπ», η κακή βραδιά του Μπλατ κι ο γκαρντ που ακόμη… έρχεται

Ο Ολυμπιακός πιθανώς να βίωσε μια από αυτές τις βραδιές που θα καταριέσαι πως έζησες όταν έρθει η ώρα του απολογισμού. Στον αγώνα που, όπως εξελισσόταν η κανονική σεζόν, θα αποτελούσε τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην επιτυχία δημιουργώντας προϋποθέσεις ακόμη και για πρόκριση στο Final Four και την αποτυχία αν φέρει στο διάβα του Φενέρ, Ρεάλ ή ΤΣΣΚΑ, η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ παρουσιάστηκε πολύ κατώτερη της περίστασης.

Στον αθλητισμό δεν μετρά πάντα το αποτέλεσμα, αλλά και ο τρόπος που μπορεί να κερδίσεις ή να χάσεις. Κι ο Ολυμπιακός το βράδυ της Πέμπτης παραδόθηκε αμαχητί στην Μπαρτσελόνα. Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν η φωτεινή εξαίρεση σε μια κατά τα άλλα κατάμαυρη εικόνα, μιας ομάδας που εμφανίστηκε πνευματικά αλλά και τακτικά ανέτοιμη και πλήρωσε μια αιφνιδιαστική αλλά και μια γνωστή εδώ και καιρό απουσία.

Ο Κώστας Παπανικολάου είναι όχι πολύτιμος απλώς, αλλά αναγκαίος για αυτόν τον Ολυμπιακό. Μπορεί οι αριθμοί να μην το προδίδουν, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως με τέτοιους παίκτες, η σημασία του φαίνεται έκδηλα εν τη απουσία του. Σε ένα ρόστερ που φείδεται «εργαλείων», ο άνθρωπος που… δένει σαν αόρατη κλωστή όλη την άμυνα μεταδίδει το πάθος του σαν κολλητική ασθένεια και στους υπόλοιπους ήταν πρακτικά απών λόγω του προβλήματος στην επιγονατίδα. Ο Τουπάν στο δεύτερο δεκάλεπτο κάλυψε κάπως το κενό, αλλά όχι σε διάρκεια, ενώ για τον Τίμα τα σχόλια περιττεύουν… Την ίδια ώρα η «δαντελένια» Μπαρτσελόνα είχε να παρουσιάσει αρκετούς τέτοιους πολύτιμους ρολίστες, όπως οι Κλαβέρ, Χάνγκα και Μπλάζιτς, που υπερκαλύπτουν τις αμυντικές αδυναμίες συμπαικτών όπως οι Ερτέλ, Πάνγκος και Τόμιτς.

Πέρα από τον «Παπ» έλειψε και πάλι ένας γκαρντ. Οι νίκες κακώς έκρυβαν τόσο καιρό την ανάγκη για να διορθωθεί η ανορθογραφία της στελέχωσης του ρόστερ και ο Ολυμπιακός θα έπρεπε ήδη εδώ και αρκετές αγωνιστικές να έχει έναν περιφερειακό με χαρακτηριστικά που λείπουν από τους υπάρχοντες. Ο Ολυμπιακός παραμένει η ομάδα με τη… μικρότερη πίεση στην μπάλα σε όλη την Ευρωλίγκα και όταν αντιμετωπίζει ομάδες επιπέδου αυτή η αδυναμία αποκαλύπτεται σε όλο της το μέγεθος. Τώρα, εννιά αγωνιστικές πριν το φινάλε, ίσως και να είναι πλέον αργά… Το πράγμα δεν βγαίνει ούτε… αριθμητικά, καθώς από τη στιγμή που ο Μπλατ έχει αποφασίσει να παίζει σχεδόν πάντα με δύο γκαρντ, δεν μπορεί να έχει στο rotation μόνο τρεις παίκτες (και μάλιστα με την ίδια μεγάλη αδυναμία στην άμυνα), αφού ο Μάντζαρης είναι πλέον μόνιμα θεατής.

Ο Μπλατ, που ορθώς έχει επαινεθεί για τη δουλειά που έχει κάνει μέχρι τώρα σε μια ριζικά ανανεωμένη από άποψη δυναμικού και φιλοσοφίας ομάδα, βρέθηκε σε κάκιστη βραδιά. Για να τα λέμε όλα, η… αλεπού Πέσιτς διέγνωσε τις αδυναμίες του Ολυμπιακού και τις χτύπησε αλύπητα. Τα ψηλά σχήματα της «Μπάρτσα» μίκρυναν το γήπεδο και έκρυψαν τον ορίζοντα στους ούτως ή άλλως όχι αθλητικούς γκαρντ του Ολυμπιακού, ο Μιλουτίνοφ μάταια περίμενε τροφοδότηση και οι υπόλοιποι έριχναν άσφαιρα. Όταν ο Πέσιτς βάζοντας δεύτερο γκαρντ (Πάνγκος και Ερτέλ μαζί) διόρθωσε στο δεύτερο ημίχρονο το μοναδικό τακτικό του λάθος στο ματς αντιμετωπίζοντας την πίεση του Ολυμπιακού που ξεκίνησε στη δεύτερη περίοδο, το ματς τελείωσε…

Ο Ολυμπιακός πολύ δύσκολα, δεδομένου και του «σκληρού» προγράμματος που ακολουθεί, θα προλάβει την τέταρτη θέση και οι πιθανότητες για την πέμπτη θέση είναι αισθητά μειωμένες. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης επιβάλλει στον Ολυμπιακό να κοιτάζει περισσότερο πίσω του παρά μπροστά του, γιατί η τωρινή έκτη του θέση μπορεί να γίνει έβδομη ή και χειρότερα (η νίκη της Μπάγερν επί της Φενέρ την καθιστά πλέον απειλητική). Και είναι κρίμα να αδικηθεί η πολύ καλή φετινή προσπάθεια για κάποια λάθη που είναι οφθαλμοφανή εδώ και καιρό…

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis