Ναι, ο Ντάνστον είναι καλύτερος από τον Χάινς

Οι φίλοι του Ολυμπιακού έχουν… νοσταλγήσει αρκετές φορές φέτος. Τον Λο βλέποντας τον ανεπαρκή (παρά τις τελευταίες καλές του εμφανίσεις) Κόλινς, τον Παπανικολάου βλέποντας τον ασταθή και μέτριο στα ντέρμπι Λοτζέσκι, ακόμη και τον Σερμαντίνι βλέποντας τον άχρωμο Μπέγκιτς μέχρι που το καλοκαιρινό λάθος διορθώθηκε.

Κανείς όμως δεν έχει ακουστεί να μνημονεύει το όνομα του Κάιλ Χάινς και ο λόγος έχει… ονοματεπώνυμο: Μπράιαντ Ντάνστον. Πρόκειται για τη μακράν της δεύτερης πιο πετυχημένη μεταγραφή του Ολυμπιακού, όχι μόνο λόγω της αξίας του παίκτη, αλλά και επειδή ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν θα μπορούσε να βρει πλησιέστερο σε αγωνιστικά χαρακτηριστικά παίκτη ώστε να μη χρειαστεί να αλλάξει πολύ την αγωνιστική φιλοσοφία και τακτική του. Και είναι πετυχημένη προσθήκη σε τέτοιο βαθμό που ο αγαπημένος της κερκίδας προκάτοχος της θέσης του όχι έχει ξεχαστεί (δεν θα μπορούσε άλλωστε μετά τη σπουδαία διετή προσφορά του), αλλά έχει μείνει μια καλή ανάμνηση που δεν στοιχειώνει το ΣΕΦ.

Ίσως είναι τολμηρό, για κάποιους ακόμη και «ιερόσυλο», αλλά ο διάδοχος αποδεικνύεται ανώτερος του Χάινς, καθώς υπερτερεί σε αρκετούς τομείς έναντι του προκατόχου του.

Παραθέτω ό,τι γράφαμε στις αρχές Ιουλίου μετά την απόφαση να μετακομίσει στην ΤΣΣΚΑ. «Τιμή και δόξα στον Κάιλ Χάινς. Κατάφερε να μετατρέψει την αμφισβήτηση που ξεκίνησε από την προκατάληψη για το ύψος του σε θαυμασμό για τις νίκες του απέναντι στα θηρία. Ήρθε ως άσημος Αμερικανός από την Μπάμπεργκ και έφυγε θεωρούμενος από κάποιους ακόμη και ο καλύτερος ξένος στην ιστορία του Ολυμπιακού. Πρόσφερε τα μέγιστα στη διετή παρουσία του στην ομάδα και ακόμη περισσότερα φέτος, που δεν είχε τα απαραίτητα στηρίγματα στη ρακέτα.

Όμως… ως εκεί. Είναι τουλάχιστον μοιρολατρικό, μέχρι και προσβλητικό για το μέγεθος του συλλόγου, να τα βάφει μαύρα για την απώλεια του Κάιλ Χάινς. Παίκτες σαν κι αυτόν είναι μεν δυσεύρετοι, αλλά επ ουδενί αναντικατάστατοι. Η συνεισφορά του ήταν μεγάλη, αλλά σε μια χώρα της υπερβολής, όπως η Ελλάδα, έφτασε να αντιμετωπίζεται σαν… μυθική. Κάθε ριμπάουντ που έπαιρνε, κάθε τάπα που έριχνε ή κάθε καλάθι που έβαζε απέναντι σε πολύ ψηλότερους αντιπάλους έφτασε να θεωρείται άθλος, κάτι σαν νίκη του Δαβίδ επί του Γολιάθ. Όμως ας μην ξεχνάμε πως ήταν το… καθήκον του: μία φάση του σέντερ της ομάδας απέναντι στους αντιπάλους του, που απλώς έπαιρνε μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω της διαφοράς 10-15 πόντων πους τους χώριζαν.

Ασφαλώς ο Κάιλ Χάινς «δάγκωνε» στην άμυνα, μάρκαρε από πλέι μέικερ μέχρι σέντερ, σταματούσε τα πικ εν ρολ, αψηφούσε τους νόμους της φύσης πηδώντας να πάρει ριμπάουντ ή να ταπώσει, τελείωνε τις φάσεις κάτω από το καλάθι, μέχρι που κατέβαζε και την μπάλα. Κι όλα αυτά σε συσκευασία ενός αδαμάντινου χαρακτήρα με χαμηλό συμβόλαιο. Από την άλλη, όμως, δεν είχε παιχνίδι με πλάτη, δεν είχε καλές κινήσεις ψηλού, δεν είχε μακρινό σουτ, δεν ήταν καλός στις βολές, ήθελε πάντα ένα δυνατό «τεσσάρι» δίπλα του και αντιμετώπιζε πρόβλημα απέναντι σε ψηλούς με παιχνίδι κοντά στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός δύσκολα θα βρει έναν νέο Χάινς. Μπορεί όμως να βρει έναν παίκτη που θα έχει κάποια από τα καλά στοιχεία του Αμερικανού και ορισμένα από αυτά που έλειπαν από το παιχνίδι του».

Και τον βρήκε στο πρόσωπο του Μπράιαντ Ντάνστον!

Ο διάδοχος υπερτερεί του προκατόχου του σε πολλά σημεία:

-είναι ψηλότερος, έστω και… λίγο (2,03μ. έναντι 1,98μ. σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία), πράγμα που του επιτρέπει να κοιτάξει καλύτερα στα μάτια τους αντιπάλους σέντερ. Αλήθεια, σε πόσα ματς φέτος ο Ολυμπιακός έχε «εκτεθεί» από την αντίπαλη front line, ιδίως όταν στο παρκέ βρίσκεται ο Ντάνστον;

-δεν υποχρεώνει τον προπονητή του να τον ταιριάζει μονίμως με ένα βαρύ τεσσάρι. Ο Χάινς είχε ανάγκη να βρίσκεται δίπλα του ένας Άντιτς για να γεμίζει περισσότερο η ρακέτα, ενώ το σχήμα γινόταν πολύ ελαφρύ με τον Πρίντεζη. Ο Ντάνστον δεν έχει τέτοιο πρόβλημα, αφού ταιριάζει με τον Πρίντεζη, με τον Πέτγουεϊ, ακόμη και με τον Περπέρογλου όταν αυτός είχε κληθεί να προσφέρει στο «4».

-μπορεί να προσφέρει κάλλιστα και σαν πάουερ φόργουορντ, κάτι που δεν έκανε ποτέ ο Χάινς. Η απουσία του Πρίντεζη στα τελευταία ματς ανέδειξε αυτό το προσόν του Ντάνστον, που είναι πολύ πιθανό να πάρει αρκετά λεπτά σε αυτό το ρόλο και με την επάνοδο του «υπαρχηγού», ειδικά στα play offs της Ευρωλίγκας (κυρίως αν αντίπαλος είναι η ΤΣΣΚΑ Μόσχας με τη βαριά front line) ή στους τελικούς της Α1, όντας παρτενέρ του Σερμαντίνι.

-διαθέτει την ικανότητα να τελειώνει τις φάσεις κοντά στο καλάθι καλύτερα από τον Χάινς. Μπορεί οι… δαντελένιες κινήσεις ψηλού τύπου Τόμιτς να μην είναι στο ρεπερτόριό του, ωστόσο ο Ντάνστον διαθέτει την ικανότητα να σκοράρει σε καλό βαθμό παίρνοντας την μπάλα με πλάτη. Ο προκάτοχός του σκόραρε περισσότερο εκμεταλλευόμενος την ταχύτητά του έναντι των υπολοίπων ψηλών ή μετά από επιθετικό ριμπάουντ. Και οι δύο, δε, δεν έχουν καλό μακρινό σουτ ή ποσοστό ευστοχίας στις βολές.

-το φετινό του συμβόλαιο είναι το μισό και… βγάλε από τα χρήματα που πήρε ο Χάινς πηγαίνοντας στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Πέρα από τα σημεία που ο Ντάνστον υπερτερεί έναντι του Χάινς, υπάρχουν κι αυτά που δεν υστερεί. Όλοι είχαν να λένε για το χαρακτήρα, την εργατικότητα, τα αθλητικά προσόντα, την αγωνιστική προσήλωση και την ψυχή του Χάινς. Τα ίδια εγκωμιαστικά σχόλια ακούγονται και για τον Ντάνστον, που αν όχι καλύτερος, μοιάζει τουλάχιστον ισάξιος του προκατόχου του σε αυτά τα χαρακτηριστικά.

Πού υπερτερεί σαφώς ο Κάιλ Χάινς; Μα, πολύ απλά στο ταμείο, γιατί εκεί ακόμη δεν έχει… πάει ο Μπράιαντ Ντάνστον. Η διετής παρουσία του συνδυάστηκε με τους back-to-back τίτλους στην Ευρωλίγκα και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο διάδοχος ακόμη δεν έχει σηκώσει την πρώτη του κούπα με τον Ολυμπιακό και μέχρι (και αν ) καταφέρει να το κάνει, ο προκάτοχος της θέσης του θα τον «κερδίζει» πάντα σε αυτή τη σύγκριση.

Ίσως μια μονομαχία Ολυμπιακού με ΤΣΣΚΑ Μόσχας στα play offs να είναι ένα καλό crash test για πιο ασφαλή συμπεράσματα σε αυτή την-πάντως-άδικη και για τους δύο σύγκριση.

Follow @ChristosRobolis