Να μάθει να κερδίζει ο Παναθηναϊκός, αλλιώς…

Ο Παναθηναϊκός δεν είχε επί της ουσίας να κερδίσει ή να χάσει πολλά στο παιχνίδι με την Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο. Γιατί όσο ακραίο ήταν το σενάριο να κάνει εκείνος δύο νίκες και η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ ισάριθμες ήττες για να προλάβει τη δεύτερη θέση, αλλά τόσο ήταν και το να χάσει το +27 του ΟΑΚΑ από τους Ιταλούς και χάνοντας και από την Μπαρτσελόνα στο σπίτι του να υποχωρήσει στην τέταρτη θέση.

Το παιχνίδι στο Ντέζιο, όπου έσπασαν τα πατώματα που θα’ λεγε και ο «Επιδαύριος» Σάκης, προσφερόταν στον Παναθηναϊκό για να τεστάρει τις δυνάμεις του απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο και με τους «πράσινους» υπό… φυσιολογικές συνθήκες συγκριτικά με τις προηγούμενες «εξετάσεις» κόντρα στη «Φενέρ» όπου έπαιξε χωρίς ψηλούς και Διαμαντίδη. Η διαφορά κινήτρου ήταν εμφανής, αφού υπό το βλέμμα του Σπάικ Λι οι γηπεδούχοι επιστράτευσαν τακτικές… Μπρους Λι παίζοντας στο όριο του φάουλ και παραπέρα.

Η κάρτα ελέγχου του Παναθηναϊκού έχει δύο όψεις. Έχασε μεν, αλλά έδειξε ότι μπορεί να νικήσει δυνατούς αντιπάλους και μακριά από το ΟΑΚΑ, θα πουν όσοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο. Ακριβώς την αντίθετη ανάγνωση θα κάνουν οι περισσότερο αυστηροί. Κι ως συνήθως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, όπως σε όλα τα μεγάλα ή μικρά ζητήματα, από την υπόθεση του Ρωμανού μέχρι το… ξέσπασμα της Χρυσούλας Διαβάτη. Η ουσία είναι πως αν ο Παναθηναϊκός θέλει να μακροημερεύσει πέρα από το Top 16, τέτοια παιχνίδια θα πρέπει να τα παίρνει, ειδικά όταν καταφανέστατα μπορεί. Γιατί στην επόμενη φάση ο θεωρητικά ασθενέστερος αντίπαλός του δεν θα απέχει πολύ από το επίπεδο αυτής της Αρμάνι.

Πολλοί θα σταθούν στο χαμένο λέι απ του Ράιτ ή τη λάθος επίθεση του Διαμαντίδη και τις άστοχες βολές στο τέλος. Μάλλον όμως ο Παναθηναϊκός μπορούσε κι έπρεπε να είχε κερδίσει νωρίτερα. Πώς; Κυρίως αποφεύγοντας τα λάθη, 21 τον αριθμό, αλλά κι έχοντας μεγαλύτερη ισορροπία στο παιχνίδι μέσα κι έξω από τη ρακέτα. Οι «πράσινοι» έχασαν από την επίθεσή τους. Πρόσφεραν άφθονους από τους 66 όλους κι όλους πόντους των αντιπάλων από δικές τους γκάφες, περισσότερες εξ αυτών παιδαριώδεις. Και παρότι θύμισαν σε ευστοχία από μακριά τις βραδιές στο ΟΑΚΑ, δεν επέμειναν όσο θα έπρεπε στο παιχνίδι κοντά στο καλάθι, γιατί ναι μεν οι ψηλοί δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα, αλλά δεν τροφοδοτήθηκαν κι επαρκώς.

Το επιμύθιο είναι το εξής: Ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορεί. Το «μπορώ» από το «κάνω», ωστόσο, απέχει… χιλιόμετρα κι από το αν θα διανύσει η ομάδα του Ντούσκο Ιβάνοβιτς αυτή την απόσταση θα κριθεί και το μέλλον της στη φετινή Ευρωλίγκα. Κι οδεύοντας ολοταχώς σε έναν όμιλο στο Top 16 με Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, όπου οι πιθανότητες να τερματίσει… πρωτοδεύτερος έχοντας πλεονέκτημα έδρας στα play offs δεν είναι-αντικειμενικά μιλώντας-με το μέρος του, πρέπει να μάθει να κερδίζει μακριά από το ΟΑΚΑ.

Follow @ChristosRobolis