Μπορούν να μας κρατήσουν ψηλά

Τη στιγμή που Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός αποδυναμώνονται, περισσότερο ή λιγότερο, από τις αποχωρήσεις παικτών και είναι τουλάχιστον αμφίβολο αν θα παρουσιαστούν ανάλογα ανταγωνιστικοί των προηγούμενων ετών στην προσεχή Ευρωλίγκα, η Εθνική ομάδα δείχνει-βάσει ρόστερ-ικανή να κρατήσει ψηλά τη σημαία του ελληνικού μπάσκετ.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Τα ονόματα που συμπεριλαμβάνονται στο διεθνές προσκλητήριο του Ηλία Ζούρου για το Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας αφήνουν υποσχέσεις για ένα σύνολο που μπορεί να φτάσει μακριά, παρά τις απουσίες και τη δυναμική των αντιπάλων οι περισσότεροι εκ των οποίων θα παραταχθούν με ο,τι καλύτερο διαθέτουν στην ερχόμενη διοργάνωση.

Η έλλειψη του Δημήτρη Διαμαντίδη σίγουρα είναι σημαντική και δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη βάσει της τεράστιας προσφοράς του. Όμως η απόφασή του να αποσυρθεί είναι σεβαστή και τα δάκρυα για την αποχώρησή του μόνο κακό μπορούν να κάνουν και θα πρόδιδαν έλλειψη εμπιστοσύνης σε αυτούς που μένουν πίσω. Κι αν μη τι άλλο οι παίκτες της περιφέρειας μόνο αμελητέες ποσότητες δεν είναι. Οι Διόσκουροι Σπανούλης και Ζήσης, μαζί με τον «αναβαθμισμένο» Νικ Καλάθη και έναν εκ των ραγδαία ανερχόμενων Σλούκα και Μάντζαρη αν μη τι άλλο συνθέτουν μία ικανότατη τετράδα. Οι τρεις πρώτοι τα είχαν καταφέρει περίφημα και προ διετίας στην Πολωνία, ελλείψει και τότε Διαμαντίδη και Παπαλουκά, οπότε γιατί όχι και τώρα;

Η Εθνική φαίνεται πιο ισχυρή από τα προηγούμενα χρόνια και στις θέσεις «2» και «3», που παραδοσιακά... πονούσε. Ο Κώστας Βασιλειάδης μετά την εξαιρετική του σεζόν στην Μπιλμπάο μοιάζει πιο έτοιμος από ποτέ να κερδίσει θέση στη δωδεκάδα και να λύσει το πρόβλημα του μακρινού σουτ που έχει παρουσιαστεί κατά καιρούς. Ο ώριμος και σχεδόν «παλιός» πλέον Στράτος Περπέρογλου θα είναι σίγουρα στη δωδεκάδα, ενώ υποψηφιότητα βάζει και ο συνεχώς βελτιωμένος Κώστας Παπανικολάου, που τις δύο προηγούμενες σεζόν «κόπηκε» στο τέλος της προετοιμασίας. Υπάρχει πάντα και ο Κώστας Καϊμακόγλου, που μπορεί-όπως αποδείχτηκε-να προσφέρει λύσεις στις δύο θέσεις των φόργουορντ. Ο Μάικ Μπράμος μπορεί να μοιάζει ο πιο... αναλώσιμος από τους παραπάνω, αλλά αν όχι φέτος, μπορεί σε λίγα χρόνια να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο για την Εθνική. Δυστυχώς η κατάρα των τραυματισμών δεν θα επιτρέψει και φέτος στον Παναγιώτη Βασιλόπουλο να βοηθήσει, αλλά κανείς δεν τον έχει ξεχάσει κι όλοι ελπίζουν να επιστρέψει δυνατός και να φορέσει ξανά τη γαλανόλευκη.

Και, τέλος, η γραμμή ψηλών μοιάζει φέτος πιο γεμάτη από ποτέ. Η εμπειρία και το μυαλό του Κώστα Τσαρτσαρή σίγουρα θα λείψουν, αλλά η Εθνική διαθέτει παίκτες κλάσης, για όλα τα γούστα και με δυνατότητα για πολλούς συνδυασμούς. Τον προερχόμενο από εξαιρετική σεζόν Αντώνη Φώτση ως πάουερ φόργουορντ, τον επιτέλους ξεψαρωμένο Λουκά Μαυροκεφαλίδη ως «4-5άρι» και τους Μπουρούση, Σχορτσανίτη, Κουφό και Βουγιούκα στο «ζωγραφιστό». Οι δύο πρώτοι από τους τέσσερις τελευταίους είναι σίγουρα χαρτιά, όμως και οι άλλοι δύο σίγουρα θα εμφανιστούν καλύτεροι σε σχέση με την προηγούμενη παρουσία τους με το εθνόσημο.

Ασφαλώς και θα μπορούσαν βάσει απόδοσης τη φετινή σεζόν να έχουν κληθεί παίκτες όπως οι Πατ Καλάθης και Δημήτρης Μαυροειδής. Όμως προφανώς ο Ηλίας Ζούρος προτίμησε να είναι ειλικρινής απέναντί τους και επέλεξε να μην τους ταλαιπωρεί στην επίπονη προετοιμασία από τη στιγμή που δύσκολα θα τους έδινε θέση στην τελική αποστολή. Πάντως αμφότεροι είναι ακόμη μικροί σε ηλικία και με τέτοιες χρονιές σαν τη φετινή που έκαναν με Κολοσσό και Μπιλμπάο αντίστοιχα, η πρόσκληση που ήθελαν και οι δύο πολύ δεν θα αργήσει να έρθει.

Η κλήρωση για την Εθνική ήταν βατή και ο δρόμος για τα προημιτελικά είναι ορθάνοικτος, αφού οι αντίπαλοι στην πρώτη φάση (Κροατία, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Βοσνία και μία εκ των Πορτογαλίας, Ουγγαρίας και Φινλανδίας) δεν φοβίζουν και στη δεύτερη ικανή να πάρει την πρωτιά από μία καλή ελληνική ομάδα φαντάζει μόνο η Ρωσία (αντίπαλος με άλλες δύο από τις Σλοβενία, Ουκρανία, Βουλγαρία, Βέλγιο και Γεωργία). Όπως πάντα, ωστόσο, σε αυτές τις διοργανώσεις ο νοκ άουτ αγώνας στη φάση των «8» αποτελεί τη λεπτή διαχωριστική γραμμή που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία. Εκεί, ακόμη κι αν η Εθνική είναι πρώτη στη δεύτερη φάση των ομίλων, θα βρει μπροστά της σίγουρα κάποια πολύ δυνατή ομάδα. Γιατί από τα γκρουπ Α’ και Β’ και τη συνένωσή τους θα φτάσουν στα προημιτελικά πιθανότατα τέσσερις εκ των Ισπανίας, Λιθουανίας, Τουρκίας, Σερβίας και Γαλλίας, δίχως να αποκλείεται να κάνει την έκπληξη η Γερμανία (αν αγωνιστεί ο Νοβίτσκι), η Ιταλία ή η Μεγάλη Βρετανία με τους ΝΒΑερ τους.

ΥΓ1: Ένα μεγάλο «μπράβο» στους παίκτες που ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια φωνάζουν «παρών» στο κάλεσμα της Εθνικής αψηφώντας κόπωση και τραυματισμούς, ενώ θα μπορούσαν να απολαμβάνουν τις διακοπές και τα πλούτη τους σε διακοπές διαρκείας. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Βασίλη Σπανούλη, που αν και νιόπαντρος, έκανε ολιγοήμερες διακοπές και ακολούθησε εντατικό πρόγραμμα θεραπείας για να ξεπεράσει το πρόβλημα στους προσαγωγούς και να βοηθήσει την Εθνική.

ΥΓ2: Είναι βέβαιο πως η κλήση του Γιάννη Μπουρούση θα προκαλέσει αντιδράσεις μετά από όσα αποκαλύφθηκαν. Η ομοσπονδία και ο Ηλίας Ζούρος ακολούθησαν το τεκμήριο της αθωότητας κι επέλεξαν να στηρίξουν έναν παίκτη που-ό,τι κι αν του προσάψει κανείς-σίγουρα δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγάπη του για την Εθνική. Η αυταπάρνηση που έδειξε πέρυσι, όταν αγωνίστηκε με τραυματισμό στο χέρι στο Μουντομπάσκετ, είναι μία απόδειξη αυτού. Σεβαστές οι όποιες ενστάσεις μπορεί να έχει κάποιος για την κλήση του Μπουρούση, αλλά καλό θα ήταν να μην εκφραστούν πλήττοντας την Εθνική.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com