Με τέτοια άμυνα, ο Ολυμπιακός βλέπει… Final Four

Φαντάζει οξύμωρο μετά από πρεμιέρα, αλλά για τον φετινό Ολυμπιακό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: εφόσον καταφέρει να συνδυάσει την οφθαλμοφανέστατη επιθετική του βελτίωση με σταθερά αποτελεσματική άμυνα, μπορεί να έχει βλέψεις για Final Four. Οι «ερυθρόλευκοι» που είχαν προβληματίσει με την εικόνα τους στα μετόπισθεν στα δυνατά φιλικά που έδωσαν αλλά και κόντρα στον Χολαργό, εξέπληξαν ευχάριστα με την εικόνα τους στη Μόσχα.

Με εξαίρεση το πρώτο πεντάλεπτο, άντε και ένα τρίλεπτο στην τρίτη περίοδο, κατέστρεψαν το επιθετικό παιχνίδι της Χίμκι. Είναι ενδεικτικό πως οι γηπεδούχοι εκτέλεσαν 11 (!) περισσότερα τρίποντα από δίποντα στο ματς. Δίχως υπερβολή, αν δεν υπήρχε η τεράστια κλάση του ακριβότερου παίκτη της Ευρώπης, Αλεξέι Σβεντ, αλλά και κάποια σποραδικά ηρωικά του Γκιλ, ο Ολυμπιακός θα είχε κερδίσει με πολύ μεγαλύτερη διαφορά από το +21! Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ είχε τέτοιες επιδόσεις στην άμυνα με τους δύο καλύτερους σε αυτό το κομμάτι παίκτες του ρόστερ, τον Παπανικολάου και τον Τουπάν, να έχουν μικρή συμβολή.

Κομβικός για την αμυντική λειτουργία ήταν ο Μιλουτίνοφ, που όχι απλώς θωράκισε το χώρο ευθύνης του, αλλά έκλεινε αποτελεσματικά ακόμη και κοντούς αντιπάλους σε περιστροφές ή αλλαγές, ενώ πολύτιμες αμυντικές λύσεις έδωσαν και παίκτες που τουλάχιστον στο βιογραφικό τους δεν είχαν ποτέ συστατικές ως καλοί αμυντικοί, όπως ο Τίμα, ο Γκος και ο Βεζένκοφ.

Στην επίθεση δεν είδαμε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που περιμέναμε. Ένας Ολυμπιακός με πολύ περισσότερη φαντασία, ελευθερία, ταχύτητα ακόμη και στο σετ παιχνίδι, με γρήγορες πάσες, ελάχιστες ντρίμπλες και ένας εναντίον ενός, λιγοστό ως καθόλου πικ εν ρολ που μέχρι πέρσι ήταν μονότονο και συνεπώς προβλέψιμο… Και όλα αυτά με σωστό «διάβασμα», σημάδι στις αδυναμίες (τα μις ματς με Μποστ και Τζένκινς ήταν εύκολος στόχος) και διαρκή κίνηση. Οι 25 ασίστ με μόλις 14 λάθη και το γεγονός ότι τέσσερις παίκτες είχαν από τρεις και πάνω πιστοποιεί στατιστικά πως ο νέος Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερο επιθετικό πλουραλισμό σε σχέση με πέρσι.

Σε ατομικό επίπεδο, πέρα από την αμυντική συνεισφορά όλων, αρκεί να σημειωθούν κάποια πράγματα: Ο Σπανούλης παραμένει ξεκάθαρα ο πλέι μέικερ της ομάδας, που όμως μπορεί να ξαποσταίνει (τα 23:42 που πέρασε στο παρκέ είναι όσα πρέπει για να βγάλει τη χρονιά) και να επιστρέφει κάνοντας μέχρι και βουτιές στην άμυνα στο φινάλε. Κι όταν ο αρχηγός σου δείχνει διάθεση να θυσιάσει αριθμούς (πήρε μόλις 6 σουτ ενώ ο Σβεντ 23) και… σώμα, τότε οφείλουν να το κάνουν όλοι. Και το έκαναν! Ο Γουίλιαμς-Γκος διαχειρίστηκε με ωριμότητα το χρόνο που του δόθηκε, όχι απαιτώντας περισσότερες ευθύνες, αλλά σε πρώτο πλάνο φέρνοντας εις πέρας όσες αποστολές του ανατίθενται. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να εξελιχθεί σε έναν ακόμη πόλο στην περιφέρεια δίπλα στη βαριά σκιά του Σπανούλη. Ο Βεζένκοφ αποτελεί την απόδειξη πως όποιος δουλεύει επιβραβεύεται. Ταλέντο και μπασκετικό μυαλό δεν του έλειψαν ποτέ, αλλά πλέον έχει πολύ γρηγορότερα πόδια και προσθέτει στοιχεία στο παιχνίδι του όπως το ντράιβ. Ο ΛεΝτέι είναι εξαιρετικός επιθετικός και οι σωματοδοκιμές του αδυναμίες όταν χρησιμοποιείται στο «5» δεν εκτίθενται απέναντι σε ομάδες με ανάλογης… συσκευασίας ψηλούς. Την Τετάρτη, ωστόσο, κόντρα στην Μπασκόνια θα δοκιμαστεί κόντρα σε άλλου τύπου σέντερ και μένει να φανεί αν μπορεί να ανταποκριθεί.

Συμπερασματικά, η νίκη στην έδρα της Χίμκι είναι σπουδαίας σημασίας, γιατί έρχεται επί ενός εκ των δώδεκα ανταγωνιστών για τις θέσεις των play offs κι επειδή είναι αμφίβολο πόσοι από τους υπόλοιπους δέκα θα τα καταφέρουν εκεί. Όμως πιο χαρμόσυνο νέο ακόμη κι από το αποτέλεσμα είναι η εικόνα του Ολυμπιακού, ειδικά στην άμυνα.

ΥΓ: Λίγοι μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της επιτυχίας των κοριτσιών του Ολυμπιακού να προκριθούν στην Ευρωλίγκα. Με αρκετά μειωμένο μπάτζετ σε σχέση με πέρσι και κόντρα σε ομάδα με πολλαπλάσιο προϋπολογισμό και από ένα κλάσεις ανώτερο πρωτάθλημα από το ελληνικό, τα κορίτσια των «ερυθρόλευκων» έκαναν πραγματικό άθλο. Η δε Πηνελόπη Παυλοπούλου, ηρωίδα με το καλάθι του θριάμβου, πιστοποιεί πως όσα είδαμε από αυτή στις πρώτες της εμφανίσεις με την Εθνική στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά και όσα έκανε μέχρι πριν λίγους μήνες στο κολεγιακό των ΗΠΑ, μόνο συμπτωματικά δεν ήταν…

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis