Λιγότερο κακός Ολυμπιακός, αυτοκαταστροφικός Παναθηναϊκός

Στο μπάσκετ κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Στην προκειμένη περίπτωση τον πρώτο τελικό κέρδισε ο λιγότερο κακός. Οι δύο ομάδες παρουσιάστηκαν κατώτερες της περίστασης, με τον μεν Ολυμπιακό να παρουσιάζει το σύνηθες σύμπλεγμα του πρώτου τελικού σε συνδυασμό με το φυσιολογικό (ενεργειακό και ψυχολογικό) άδειασμα των πρώτων ημερών μετά το Final Four, τον δε Παναθηναϊκό να σπαταλά χρυσή ευκαιρία για το break παρουσιάζοντας ειδικά στο φινάλε όλα τα συμπτώματα των φετινών αγωνιστικών πληγών του.

Οι «ερυθρόλευκοι» μοιάζουν άδειοι μια εβδομάδα μετά την παρουσία τους στο Final Four. Η κόπωση, απόρροια όχι μόνο των κρίσιμων αγώνων που έδωσαν τον τελευταίο μήνα αλλά και του ψαλιδισμένου rotation μετά και την απώλεια του Λοτζέσκι, είναι εμφανής, αλλά η κακή εμφάνιση στον πρώτο τελικό μάλλον εστιάζεται περισσότερο στην ψυχολογία τους. Οι πολλοί χαμένοι πρώτοι τελικοί, όταν εκείνοι έχουν το «πρέπει» και ο αντίπαλος μπαίνει αποφασισμένος για να αρπάξει την ευκαιρία του, μοιάζουν να έχουν δημιουργήσει μια ψυχολογία τύπου… ΤΣΣΚΑ απέναντι στον Ολυμπιακό στους Πειραιώτες. Με τον Σπανούλη να ταλαιπωρείται από το κυνηγητό του Καλάθη και να διακρίνεται μόνο οργανωτικά, τον Πρίντεζη να παλεύει με τις ανάσες του και κανέναν key factor σε πραγματικά μεγάλη μέρα, χρειάστηκε στο φινάλε η ποιότητα του Μιλουτίνοφ στην επίθεση και η ενέργεια του Παπανικολάου στην άμυνα για να αποτραπεί το break.

Οι «πράσινοι» με πολύ περισσότερα καύσιμα στο ντεπόζιτο, αλλά πολύ λιγότερη χημεία στο παιχνίδι τους, έφεραν το ματς στα μέτρα για «διπλό» με τον Ρίβερς να θυμίζει κατά διαστήματα τον ασταμάτητο σκόρερ του Ιανουάριου, τον Μπουρούση να κάνει ίσως την πιο ολοκληρωμένη του εμφάνιση με το «τριφύλλι»» και τον αιφνιδιασμό να προσφέρει σκορ που έμοιαζε δυσεύρετο σε σεταρισμένο παιχνίδι. Όταν όμως όλα κρίνονταν, παρουσίασαν σε όλη τους τη «μεγαλοπρέπεια» όλες εκείνες τις αδυναμίες που τους απαγόρευσαν να διεκδικήσουν το κάτι παραπάνω και στην Ευρωλίγκα. Ο Τσάβι Πασκουάλ επέμεινε ανεξήγητα στον Τζέιμς, που ώρες-ώρες έμοιαζε να παίζει μόνος του (ο Καλάθης ήταν αντίστοιχα κακός στην επίθεση, αλλά τουλάχιστον έκανε καλή δουλειά στην άμυνα) και ο Παναθηναϊκός στέρεψε από επιθετικές λύσεις στο φινάλε. Με τους δύο γκαρντ να έχουν 4/20 σουτ ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να περιμένει πολλά περισσότερα…

Με αυτά και με αυτά ο Ολυμπιακός απέβαλε το άγχος του πρώτου ματς και μπήκε αναίμακτα σε κλίμα τελικών έχοντας πλέον προβάδισμα όχι μόνο σε νίκες, αλλά και σε ψυχολογία. Το «πρέπει» μεταφέρεται στον Παναθηναϊκό, ο οποίος όμως απέδειξε-πρωτίστως στον εαυτό του-πως παρά τα προβλήματα και την εσωστρέφεια παραμένει άκρως ανταγωνιστικός και θα μπορούσε αν ήταν πιο προσεκτικός να έχει πάρει εκείνος κεφάλι.

Οι τελικοί μόλις άρχισαν. Και παρότι το θέαμα ανταγωνίστηκε σε ποιότητα εκείνο των play offs της Super League, η συνέχεια προμηνύεται άκρως ενδιαφέρουσα και συναρπαστική. Ελπίζουμε και θεαματική…

Follow @ChristosRobolis