Ξεφυσά, ενισχύεται και ελπίζει ο Παναθηναϊκός

Ουδείς περίμενε από τον Παναθηναϊκό να μεταμορφωθεί μέσα σε λίγες μέρες από την προβληματική ομάδα του ΣΕΦ σε πειστικό διεκδικητή της Ευρωλίγκας. Άλλωστε ήταν πρακτικά αδύνατο, αφού ό,τι δεν έχει γίνει από την αρχή της σεζόν, όπου η πρόοδος της ομάδας είναι από μηδαμινή ως ελάχιστη, δεν μπορεί να γίνει εν μια νυκτί, πόσω μάλλον ελλείψει και του Διαμαντίδη. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να βγάλει προσπάθεια και χαρακτήρα για να καμουφλάρει κατά το δυνατό τις δεδομένες αγωνιστικές του αδυναμίες κι αυτό έκανε απέναντι στην Νταρουσάφακα. Κι αυτό έκανε…

Χρειάστηκε ο Καλάθης που παίζει με λαβωμένα δάχτυλα εδώ και εβδομάδες να πάρει ανάσες μόλις για 51 δευτερόλεπτα, ο Ραντούλιτσα να ξεδιπλώσει όλη του την επιθετική κλάση, ο Φώτσης να υπενθυμίσει σε όλους πως πλησιάζει ένα ακόμη τέλος εποχής για το σύλλογο, ο Γκιστ να τρέχει και να πηδά ξανά για πέντε, ο Γιάνκοβιτς και ο Πάβλοβιτς να δώσουν-επιτέλους-λύσεις από το «3» και άλλα πολλά…

Ο Πάβλοβιτς, δε, ήταν εξαιρετικός, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στις δύο πλευρές του παρκέ. Αυτό-παραδόξως-είναι εξοργιστικό. Γιατί ο Κούζμιτς θέλει, αλλά δεν μπορεί βάσει ποιότητας να προσφέρει, ενώ ο Πάβλοβιτς ενώ ξεκάθαρα μπορεί (και το δείχνει η καριέρα του), το κάνει όποτε… θέλει. Κι αυτό σε βγάζει από τα ρούχα σου…

Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε κανέναν άθλο. Επιτέλεσε απλώς το καθήκον του απέναντι στην-μην το ξεχνάμε-ουραγό του ομίλου του και μοναδική δίχως νίκη ομάδα στο Top 16. Δεν έλυσε όμως κανένα από τα προβλήματά του. Το παρήγορο στην περίπτωσή του είναι πως παρά τις αδυναμίες, τα προβλήματα και τα αρνητικά του αποτελέσματα, εξακολουθεί να παραμένει εντός των στόχων του. Για να μην μείνουν, ωστόσο, αυτοί στόχοι και προκειμένου να τους κυνηγήσει μέχρι τέλους, χρειάζεται διορθώσεις άμεσα.

Η προσθήκη του Μαρκίζ Χέινς είναι μια καλή-πλην όμως καθυστερημένη-αρχή. Ο χρόνος θα δείξει αν θα αποδειχτεί πετυχημένη επιλογή ή όχι. Δύσκολα θα εξελιχθεί σε παίκτη που θα μεταμορφώσει πλήρως τον Παναθηναϊκό, αλλά σε πρώτη ανάγνωση μια λύση στην αποψιλωμένη γραμμή των γκαρντ φυσικά και δεν περισσεύει. Χρειάζεται, βέβαια, και συνέχεια, σίγουρα με έναν αθλητικό ψηλό και πιθανώς με έναν… Μπράμο. Εκτός κι αν ο Πάβλοβιτς θυμηθεί με συνέπεια τον πραγματικό του εαυτό και πάψει να μοιάζει με κάποιον που ήρθε (μόλις στα 32 του) για τα τελευταία ένσημα στο ΟΑΚΑ.

Η επόμενη τριάδα αγώνων είναι κομβική για τον Παναθηναϊκό. Νικώντας την Τσεντεβίτα στο Ζάγκρεμπ και στο ΟΑΚΑ την Εφές και την πληγωμένη από τους τραυματισμούς Σλούκα και Άντιτς Φενέρμπαχτσε μπορεί-ακόμη-να γυρίσει… τούμπα όλη την κατάσταση. Αρκεί να... διορθωθεί, πράγμα όχι εύκολο αλλά σίγουρα όχι αδύνατο.

ΥΓ: Το μπασκετικό κοινό του Παναθηναϊκού αξίζει συγχαρητήρια. Δεν φόρτωσε με επιπλέον άγχος και πίεση τους παίκτες, άφησαν στην άκρη την απογοήτευσή τους και έδωσαν ώθηση για τη νίκη. Αντίστοιχα είχαν φερθεί και οι φίλοι του Ολυμπιακού βλέποντας την Μπάμπεργκ να νικά στο ΣΕΦ. Οι σωστοί φίλαθλοι είναι αναγκαίοι στα δύσκολα. Από... πανηγυρτζήδες έχουμε χορτάσει...

Follow @ChristosRobolis