Ήττα-εκτροχιασμός για τον Ολυμπιακό

Είναι από εκείνες τις ήττες που (χτύπα ξύλο) κοιτάς στο τέλος της σεζόν και σκέφτεσαι «τι θα γινόταν αν…». Ο Ολυμπιακός υπνωτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη από έναν αντίπαλο που απλώς το ήθελε πολύ περισσότερο και η ήττα από τη Γαλατάσαραϊ μπορεί να αποβεί μοιραία.

Το παράδοξο είναι πως ο Ολυμπιακός δεν πήγε στην Πόλη χαλαρός και εφησυχασμένος στο 0-5 των αντιπάλων του, αλλά έγινε τέτοιος μετά το εντυπωσιακό του 6-20 στα πρώτα επτάμισι λεπτά. Θαρρείς και οι «ερυθρόλευκοι» πίστεψαν πως έχουν τον αντίπαλο του χεριού τους, πως μπορούν να κερδίσουν με τις μηχανές στο ρελαντί και πως μπορούν να εξοικονομήσουν ενέργεια για τη διαβολοβδομάδα που έρχεται κόντρα σε Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκό μέσα σε περίπου 70 ώρες.

Μέγα λάθος! Στην Ευρωλίγκα δεν επιτρέπεται ούτε δευτερόλεπτο χαλάρωσης ακόμη κι απέναντι στον θεωρητικά πιο προβληματικό αντίπαλο της διοργάνωσης. Και η ομάδα που πέρσι εκτροχιάστηκε στο Top 16 μετά από μια συντριβή από τη Ζαλγκίρις στο Κάουνας, θα όφειλε να είναι πιο ψυλλιασμένη. Η πνιγμένη στις ήττες και τις κακοτεχνίες της Γαλατά βρήκε ώρα να αναστηθεί, όχι παίζοντας συντεταγμένο μπάσκετ, αλλά βασιζόμενη στο ατομικό ταλέντο κάποιων παικτών της που ψάχνουν αφορμές να «ζεσταθούν». Και τους δόθηκαν πολλές τέτοιες... Η ψυχολογία γύρισε τούμπα σε λίγα λεπτά και την ώρα που ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παθαίνει τρικυμία στα ήρεμα νερά του Βοσπόρου, οι παίκτες του Αταμάν σκόραραν σαν να πετούσαν βότσαλα σε αυτόν.

Οι αντιδράσεις του Ολυμπιακού ήταν σπασμωδικές και δίχως διάρκεια. Επιχείρησε και πολλές φορές πλησίασε στην ανατροπή όχι παίζοντας το δικό του ορθολογικό μπάσκετ, αλλά με τρόπο που ομοίαζε στο ελευθεριάζον παιχνίδι των γηπεδούχων. Γκριν και Χάκετ δεν μπήκαν ποτέ στο κλίμα του αγώνα, ο Γιανγκ έμοιαζε ξανά σαν χαμένος (κι όσο δεν συνέρχεται, ο κίνδυνος από το ρίσκο του Ολυμπιακού να τον στηρίξει γίνεται μεγαλύτερος), ενώ ίσως ο Σφαιρόπουλος να άργησε να επιστρατεύσει από τον πάγκο τη σκληράδα των Παπαπέτρου, Αγραβάνη και Μιλουτίνοφ για να σπάσει τον τσαμπουκά των γηπεδούχων.

Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να επιστρέψει στο ματς από την επίθεση κι όχι με αφετηρία την άμυνα κι αυτό δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Έψαξε στην Πόλη που κάποτε είχε βρει ήρωες έναν δεύτερο Πρίντεζη ή έναν δεύτερο Σλούκα, αλλά δεν είναι κάθε μέρα ίδια. Τα μεγάλα σουτ του Λοτζέσκι, του Σπανούλη και του Πρίντεζη, αλλά και το φιλότιμο του ταχέως προσαρμοζόμενου Μπιρτς δεν αρκούσαν. Και τελικά ηττήθηκε όχι γιατί οι 87 πόντοι που έβαλε ήταν λίγοι (υπεραρκετοί ήταν) αλλά γιατί δέχτηκε από αυτό το άναρχο σύνολο 89.

Το τέλος της ημέρας βρίσκει τον Ολυμπιακό με μία ήττα εκτός προγράμματος, που «ακυρώνει» εκείνη που πήρε στη Βιτόρια κόντρα στην Μπασκόνια, και σε ένα γήπεδο όπου οι βασικοί του ανταγωνιστές για την τετράδα ή ακόμη και την οκτάδα θα είναι πιο προσεκτικοί, ίσως λαμβάνοντας υπόψη και το δικό τους πάθημα.

Το στραβοπάτημα αυτό μπορεί να διορθώνεται στην πορεία ενός πρωταθλήματος 30 αγωνιστικών, αλλά για την ώρα προσμετράται στο «παθητικό» του και του προσθέτει έξτρα πίεση εν όψει Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκού.

Follow @ChristosRobolis