Η σοφή επιλογή Σάκοτα, η… σοφότερη της ΑΕΚ και ο ιδανικός Πρίφτης

Κάθε επαγγελματίας ονειρεύεται να αποχωρεί στο δικό του απόγειο. Οι περισσότεροι δεν το κάνουν, άλλοι γιατί αρνούνται να διαγνώσουν πότε έπιασαν ταβάνι ή έκλεισαν τον κύκλο τους, άλλοι γιατί δεν μπορούν να γυρίσουν την πλάτη στα χρήματα. Ο Ντράγκαν Σάκοτα έκανε τη σοφότερη επιλογή αποφασίζοντας να αφήσει τον πάγκο της ΑΕΚ και να περάσει σε ρόλο τεχνικού διευθυντή. Στα 66 του και μετά από μια ονειρεμένη χρονιά άλλος στη θέση του θα πίστευε λανθασμένα πως μπορεί να πετύχει ακόμη περισσότερα ή θα επιχειρούσε να εξαργυρώσει τις επιτυχίες με ένα τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο, στην ίδια ομάδα ή και αλλού. Όμως ο «Σάλε» πήρε την πιο φρόνιμη απόφαση…

Επέστρεψε στον πάγκο της ΑΕΚ σε μια δύσκολη στιγμή, με νωπές ακόμη τις μνήμες από οργισμένες αντιδράσεις οπαδών που είχαν οδηγήσει στο δεύτερο «αντίο» του και δικαιολογημένες αμφιβολίες για το αν σε μια περίοδο αγωνιστικής κρίσης ήταν η καλύτερη λύση για μια ομάδα που πρωτίστως χρειαζόταν ηρεμία. Και παρότι η ΑΕΚ δεν έγινε ποτέ υπερομάδα, δεν έπαιξε κανένα ομαδικό μπάσκετ μήτε δημιούργησε κάποιον κορμό με προοπτική ετών, κατέκτησε δύο τίτλους απέναντι σε καλύτερες και με πολλαπλάσιο μπάτζετ ομάδες. Κι αυτό, ασφαλώς, πρέπει να πιστωθεί στον Ντράγκαν Σάκοτα, ο οποίος με τις επιτυχίες του αποκατέστησε την ιστορική αδικία σε βάρος του φεύγοντας όχι… κυνηγημένος όπως πριν δυόμισι χρόνια, κάτι που δεν άρμοζε και ήταν ασέβεια για τον προπονητή του τελευταίου πρωταθλήματος (2002), αλλά αναστηλώνοντας τη φήμη του και ενισχύοντας τη θέση του στην ιστορία της ομάδας με δύο κούπες μετά από μακρά περίοδο ανομβρίας και πέτρινων χρόνων.

Μένοντας στην ΑΕΚ ως προπονητής ο Ντράγκαν Σάκοτα δεν θα είχε να κερδίσει τίποτα περισσότερο από ίσως κάποια χρήματα περισσότερα. Όμως είχε και ο ίδιος τη διαύγεια να αντιληφθεί πως συνεχίζοντας στον πάγκο μόνο σε διαδικασία φθοράς θα υπέβαλε την κληρονομιά του. Κακά τα ψέματα, η «Ένωση» την επόμενη σεζόν και πιθανώς στα προσεχή χρόνια μοιάζει από δύσκολο ως απίθανο να επαναλάβει έστω και κατά το ήμισυ τη φετινή μαγική περίοδο. Το πρωτάθλημα μοιάζει ανέφικτος στόχος σε συνθήκες άνισου ανταγωνισμού με τους «αιώνιους», στο Κύπελλο πέρα από ικανότητα θα χρειαστεί και ευνοϊκές κληρώσεις (όπως φέτος που έπαιξε δύο ματς στο ΟΑΚΑ για να φτάσει στον τελικό) και στο Basketball Champions League, όπου το επίπεδο ανταγωνισμού ανεβαίνει διαρκώς δεν είναι εύκολο καν να φτάσεις στο Final Four, ούτε αυτό θα ξαναγίνει άμεσα στην έδρα της.

Όσο σοφά αποφάσισε ο Ντράγκαν Σάκοτα, καλείται να πράξει και η διοίκηση της ΚΑΕ για τη διάδοχη κατάσταση. Πρόκειται για την πιο κρίσιμη απόφαση την επόμενη μέρα μιας ανέλπιστα πετυχημένης χρονιάς που θα είναι σίγουρα πολύ δύσκολη. Γιατί οι συγκρίσεις με τη μαγική επέτειο 50 ετών από το 1968 θα είναι άδικες μεν, αλλά αναπόφευκτες, συνειδητά ή ασυνείδητα. Η επιλογή του νέου προπονητή δεν πρέπει να γίνει με γνώμονα την πρόσκαιρη επιτυχία. Απαιτείται ένας άνθρωπος νέος σε ηλικία, με όραμα, όρεξη για δουλειά και αντοχές, που θα βάλει τις βάσεις για μια ομάδα με προοπτική και διάρκεια, όχι μιας χρήσης όπως η φετινή. Μόνο έτσι θα μπορέσει η ΑΕΚ να ελπίζει σε επιτυχίες όχι υπό τη μορφή «φωτοβολίδων» αλλά με συνέπεια και σταθερότητα τα επόμενα χρόνια, όταν και θα έχει το δικό της γήπεδο. Η διαδικασία δεν θα είναι εύκολη, αλλά θα απαιτηθεί υπομονή από όλους, κόσμο, ΜΜΕ και προπαντός διοίκηση.

Η επιλογή του Δημήτρη Πρίφτη θα φάνταζε ιδανική. Ικανότατος προπονητής, νεαρός αλλά ουχί άπειρος, δουλευταράς, εξαίρετος χαρακτήρας και συναισθηματικά δεμένος με την ΑΕΚ. Έστω κι αν κάποιοι ανόητοι στην κερκίδα τον έβριζαν επειδή διαμαρτυρόταν στο ΟΑΚΑ ως προπονητής του Άρη. Πού να’ ξεραν ότι ο συγκεκριμένος στήριξε την ΑΕΚ σε δύσκολες περιόδους χαρίζοντας μέχρι και χρήματα (και καθόλου λίγα) στις εποχές που δεν υπήρχε ο ευεργέτης Μάκης Αγγελόπουλος για να λύνει τα πάντα.

Δυστυχώς η υπόθεση Πρίφτη δεν είναι μόνο στο χέρι της ΑΕΚ, αλλά αρχικά της Ούνιξ. Κι ασφαλώς δεν είναι ο μοναδικός αξιόλογος προπονητής στην αγορά. Η τελική επιλογή θα πρέπει να γίνει προσεκτικά και να στηριχτεί όσο απαιτείται, από έναν κόσμο που έδειξε πως έχει την υπομονή να περιμένει και σίγουρα η τωρινή διοίκηση με το έργο της σε όλα τα επίπεδα αξίζει την εμπιστοσύνη.

Follow @ChristosRobolis