Η νέα ΑΕΚ χρειάζεται χρόνο και τουλάχιστον μια αλλαγή

Οι οπαδοί «θρέφονται» από νίκες κι όταν αυτές δεν τους σερβίρονται στην ώρα τους εξαγριώνονται. Η ΑΕΚ δεν άρχισε την σεζόν όπως θα ονειρεύονταν οι φίλοι της μετρώντας ήδη τέσσερις ήττες και έχοντας κερδίσει μόνο τα παιχνίδια που ήταν του χεριού της και στην έδρα της. Ο προβληματισμός μπορεί να θεωρηθεί λογικός, αλλά η ισοπέδωση όχι. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή…

Η ΑΕΚ είναι για ένα ακόμη καλοκαίρι μια ομάδα που χτίστηκε σχεδόν από μηδενική βάση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ουσιαστικά μόνο δύο παίκτες, Ματσιούλις και Σαντ-Ρόος, έμειναν από τον περσινό «κορμό», ενώ Γιαννόπουλος, Τσαλμπούρης και Ρογκαβόπουλος είναι προφανές πως έχουν από συμπληρωματικό ως διακοσμητικό ρόλο ως τώρα. Αυτή η σχεδόν ριζική ανανέωση συνιστά στην εκκίνηση της σεζόν μειονέκτημα συγκριτικά με τον ανταγωνισμό. Προμηθέας, Περιστέρι ή ακόμη και Χάποελ (δεν βάζουμε καν στην συζήτηση τον Παναθηναϊκού), που την κέρδισαν, έχουν αρχίσει την κούρσα με προβάδισμα αρκετών μέτρων. Όμως επειδή πρόκειται για μπάσκετ με playoffs κι όχι για… σπριντ, μετρά ποιος θα καταλήξει να είναι καλύτερος κι όχι ποιος θα πάρει κεφάλι στα πρώτα μέτρα του μαραθωνίου. Το περσινό (αντι)παράδειγμα της ομάδας του Λούκα Μπάνκι που πήγαινε «τρένο» μέχρι τον Φλεβάρη και έφθινε στην συνέχεια θα πρέπει να μείνει κατά νου όλων.

Ασφαλώς αυτό δεν σημαίνει πως στην ΑΕΚ είναι όλα καλώς καμωμένα, κυρίως ως προς την δόμηση του ρόστερ. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου προσπαθεί να χτίσει με ακριβότερα και πιο ποιοτικά υλικά μια ομάδα που ομοιάζει ως προς την φιλοσοφία με τον ΠΑΟΚ της τελευταίας διετίας. Όπως και στους Θεσσαλονικείς, έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που βασίζεται σε δύο εξαιρετικούς scoring guards αλλά ουχί ανάλογα καλούς δημιουργούς ή αμυντικούς. Στον ρόλο των Γκος και Χάτσερ είναι φέτος στα κιτρινόμαυρα οι Λάνγκφορντ και Ρέι. Γκίκας και Τολιόπουλος αποκτήθηκαν με την λογική να αυξήσουν (ιδίως ο πρώτος) το playmaking ability της ομάδας, ωστόσο αμφότεροι, όπως και οι δύο Αμερικανοί σκόρερ, υστερούν σε μέγεθος και κάπως έτσι αναγκάζεται ο πολύτιμος Σαντ-Ρόος να μαρκάρει για… 2-3 και να παίζει 40λεπτο, όπως χθες στα Ιεροσόλυμα.

Ένα άλλο στοιχείο της φιλοσοφίας του κόουτς Παπαθεοδώρου είναι η γρήγορη κυκλοφορία και οι σωστές αποστάσεις, που δημιουργούν πολλά ελεύθερα σουτ. Ακολουθώντας τα πρότυπα του σύγχρονου μπάσκετ, οι ομάδες του έχουν μακρινή απειλή από όλες τις θέσεις πλην του «5» και οι ψηλοί έχουν το μικρότερο ποσοστό πόντων. Ό,τι συνέβαινε με Γκάρετ ή Μορέιρα στον ΠΑΟΚ, φέτος συμβαίνει με Σλότερ ή Μαυροειδή/Κακλαμανάκη στην ΑΕΚ. Η ομάδα προσπαθεί ακόμη να αφομοιώσει το νέο τρόπο παιχνιδιού και είναι ενδεικτικό πως στο BCL έχει επιχειρήσει σε δύο αγωνιστικές περισσότερα τρίποντα (60) από ό,τι δίποντα (58) μέχρι τώρα, ενώ στο πρωτάθλημα η αναλογία είναι πιο φυσιολογική (149 δίποντα, 106 τρίποντα σε 4 αγώνες). Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να γίνεται με μέτρο και να προσαρμόζονται οι ίδιοι οι παίκτες σε ό,τι τους προσφέρει η αντίπαλη άμυνα.

Το βασικό πρόβλημα της ΑΕΚ παραμένει η αθλητικότητα. Τα γκαρντ είναι κοντά και ποτέ δεν ήταν η άμυνα το φόρτε τους, η ελληνική front line έχει ποιότητα αλλά όχι γρήγορα πόδια και συν τοις άλλοις ο Λάνγκφορντ είναι 36 και ο Ματσιούλις με τον Σλότερ 34, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό σε επίπεδο αντοχών και φθοράς. Ο Σαντ-Ρόος φαντάζει… εξωγήινος μπροστά στους υπόλοιπους, ενώ ο Σλότερ πέρα από το ηλικιακό θέμα έχει βγάλει ήδη δύο τραυματισμούς και δεν μπήκαμε καν ακόμη στον Νοέμβριο. Το Περιστέρι και ο Προμηθέας που δεν έχουν επ ουδενί μεγαλύτερο μπάτζετ από την «Ένωση» έχουν φροντίσει τα ρόστερ τους να έχουν περισσότερη αθλητικότητα/νεανικότητα και αυτή στο πρώιμο στάδιο της σεζόν που είμαστε δείχνει να κερδίζει την ποιότητα και την εμπειρία του κιτρινόμαυρου δυναμικού. Σκεφτείτε τι μπορεί να γίνει αν φτάσουμε στον Απρίλιο και τον Μάιο, που θα κρίνονται όλα…

Στο μυαλό του υπογράφοντος, ιδανικό σενάριο θα ήταν η ΑΕΚ να αποκτούσε έναν ψηλό γκαρντ με ομαδικό πνεύμα και αμυντικές αρετές και έναν αθλητικό ψηλό που θα μπορεί να καλύψει τις θέσεις «4» και «5». Σε ένα ρόστερ όπου ο Λάνγκφορντ παίζει 33, 34 και βάλε λεπτά σε κάθε παιχνίδι ο κατά τα άλλα ταλαντούχος Ρέι φαντάζει περιττός, ενώ ο Γιάνκοβιτς μοιάζει να διαθέτει κοινές αρετές και αδυναμίες με τον Χρυσικόπουλο. Το κατά πολλούς πρόβλημα στην δημιουργία μάλλον τελικά δεν είναι τόσο μεγάλο όσο αυτό της αθλητικότητας. Ξέχωρα ότι σε κάθε ομάδα του Λάνγκφορντ παραδοσιακά οι πόντοι από ασίστ παρουσίαζαν μείωση κι αυτοί από one-on-one καταστάσεις αύξηση, η «Ένωση» μπορεί να βρει ασίστ όχι μόνο από τα γκαρντ της, αλλά και από παίκτες με υψηλό μπασκετικό IQ όπως οι Σαντ-Ρόος, Ματσιούλις, Μαυροειδής και Σλότερ.

Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου έχει παρουσιάσει έργο σε κάθε ομάδα που έχει εργαστεί. Ανεξαιρέτως! Όμως σχεδόν ανεξαιρέτως όλες οι ομάδες του έχουν χρειαστεί χρόνο για να ρολάρουν. Φαίνεται, ωστόσο, πως πέρα από πίστωση χρόνου στην ΑΕΚ θα χρειαστούν και αυτές οι 1-2 αλλαγές που προαναφέραμε. Τα δύο παραπάνω προϋποθέτουν εμπιστοσύνη από την διοίκηση, που φαίνεται να την έχει. Δυστυχώς για τον ίδιο υπάρχουν οι οπαδοί που δεν τον ήθελαν ποτέ (λόγω του… επωνύμου του) και έψαχναν τις πρώτες αφορμές για να ζητήσουν το κεφάλι του, αλλά κι εκείνοι οι αιθεροβάμονες που πίστευαν πως όχι απλώς θα καλύψουν την χηρεύουσα θέση του Ολυμπιακού στους τελικούς και θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό.

Ο δρόμος για την επιτυχία πέρα από εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που έχουν δείξει πράγματα στην διαδρομή τους και αναγνώριση/διόρθωση των λαθών που τυχόν κάνουν, προϋποθέτει επίσης ρεαλισμό ως προς τους στόχους αλλά και στήριξη από τον κόσμο. Δυστυχώς την τελευταία η ΑΕΚ έχει λάβει από το κοινό της δυσανάλογα από τις επενδύσεις και το όραμα του ιδιοκτήτη της. Κι όχι τώρα που χάνει, αλλά από την εκκίνηση της σεζόν με το… πικρό ρεκόρ των 1.847 διαρκείας.

*Την Κυριακή τα λέμε στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis