Η Ελλάδα «σκοτώνει» τα παιδιά της. Και στο μπάσκετ!

Η απόφαση του ΕΣΑΚΕ να επιτρέψει την παρουσία έξι μη κοινοτικών παικτών στα ρόστερ των ομάδων της Basket League από το δεύτερο γύρο του ερχόμενου πρωταθλήματος έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις.

Και η αλήθεια είναι πως παρότι αριθμητικά οι διαθέσιμες θέσεις για τους γηγενείς παίκτες δεν αλλάζουν, ο ήδη μικρός ρόλος τους στην ομάδα πιθανότατα θα συρρικνωθεί περαιτέρω από τη στιγμή που οι ομάδες θα έχουν την ευχέρεια επιλογής των ξένων τους από μια μεγαλύτερη γκάμα παικτών.

Αναμφίβολα πρόκειται για απόφαση που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων. Για την ώρα πρωτίστως του Παναθηναϊκού, μελλοντικά όμως και του Ολυμπιακού, όσων οικονομικά ισχυρών υπάρχουν, αλλά πιθανώς και κάποιων μικρομεσαίων που αντιμετωπίζουν το άθλημα κοντόφθαλμα και ευκαιριακά.

Κακά τα ψέματα, η συγκεκριμένη εξέλιξη έρχεται να εντείνει αυτό από το οποίο πάσχει πλέον το ελληνικό πρωτάθλημα: την ανάδειξη νέων παικτών. Όχι μόνο φέτος, αλλά εδώ και χρόνια ελάχιστοι νεαροί έχουν ουσιαστικό ρόλο και χρόνο στις ομάδες, καθώς η πίεση του αποτελέσματος δεν επιτρέπει τέτοια… πειράματα, αν και οι επιλογές άγνωστων ξένων μοιάζουν συχνά επίσης με τέτοια. Πρόκειται για μια κοντόφθαλμη λογική με γνώμονα ένα αμφιβόλου επιτυχίας άμεσο αποτέλεσμα και ταυτόχρονα για παντελή απουσία οράματος και προοπτικής. Γιατί στο φινάλε, όπως αποδεικνύεται, οι μεν μεγάλοι δυσκολεύονται να δημιουργήσουν ή να διατηρήσουν έναν καλό κορμό γηγενών που αποτελεί διαχρονικά σχεδόν απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία στην Ευρώπη, οι δε μικροί καταλήγουν να δημιουργούν ομάδες μιας χρήσεως αρχίζοντας το χτίσιμο από το μηδέν κάθε καλοκαίρι.

Κι όμως, το ταλέντο υπάρχει και είναι πασιφανές από τις «μικρές» Εθνικές ομάδες, με λαμπρό παράδειγμα αυτή τη γενιά της τωρινής Νέων που πρωταγωνιστεί εδώ και περίπου μια πενταετία σε αυτό το επίπεδο. Το πρόβλημα είναι πως ήδη τα περισσότερα από αυτά τα αποδεδειγμένων δυνατοτήτων παιδιά είχαν από ελάχιστες ως μηδαμινές ευκαιρίες στις ομάδες τους και πλέον πιθανότατα θα έχουν ακόμη λιγότερες, με συνέπειες τόσο στην προσωπική τους εξέλιξη, όσο και στο μέλλον του ελληνικού μπάσκετ και της μεγάλης Εθνικής.

Ίσως όταν διαπιστώσουμε τη ζημιά που γίνεται να είναι αργά. Μέχρι τότε, ας απολαμβάνουμε τα γνήσια ελληνικά ταλέντα στις διοργανώσεις των «μικρών» εθνικών ομάδων κάθε καλοκαίρι με την ελπίδα πως κάποια από αυτά θα βρουν, έστω και μέσα από μια χαραμάδα, τη θέση τους στους συλλόγους που-δυστυχώς-μοιάζουν να… σκοτώνουν τα παιδιά τους. Όπως διαχρονικά κάνει η Ελλάδα και σε άλλους τομείς...

Follow @ChristosRobolis