Η επικείμενη άρση του lockout στο ΝΒΑ έκοψε την όρεξη του Ολυμπιακού για ενίσχυση. Ο Τζορτζ Χιλ θα μείνει όνειρο χειμερινής νυκτός, όπως και κάθε άλλη σκέψη για προσθήκη από το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Η ευκαιρία που είχαν οι «ερυθρόλευκοι» να διορθώσουν κάποιες λανθασμένες καλοκαιρινές επιλογές πήγε χαμένη.
Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Κάποιοι θα πουν πως η είδηση της συμφωνίας ιδιοκτητών και παικτών στο ΝΒΑ έρχεται στη χειρότερη δυνατή στιγμή για τον Ολυμπιακό. Πάνω, δηλαδή, που είχε συμφωνήσει με έναν παίκτη δεδομένης αξίας και ο κόσμος «παγωμένος» κόσμος της ομάδας άρχισε πάλι να «ζεσταίνεται». Πράγματι, είναι άσχημο το παιχνίδι που έπαιξε η μοίρα στους Πειραιώτες, αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν χειρότερα. Σκεφτείτε να είχε έρθει ο Χιλ ή οποιοσδήποτε άλλος ΝΒΑερ, να είχε προσαρμοστεί, να βοηθούσε ουσιαστικά την ομάδα και μία ωραία πρωία να άφηνε στα κρύα του λουτρού την ομάδα του λόγω της λήξης του lockout…
Τότε η ζημιά θα ήταν μεγάλη. Τώρα, ο Ολυμπιακός μπορεί απλώς να πει «τι είχαμε, τι χάσαμε…». Όντως, δεν έχασε τίποτα σε αντίθεση με ομάδες που χτίστηκαν πάνω σε ΝΒΑερ και πλέον έβγαλαν τα μαντήλια για να τους αποχαιρετίσουν. Κι ανάμεσά τους αντίπαλοι του Ολυμπιακού, όπως η Νανσί (Μπατούμ), Κάχα Λαμποράλ (Ντράγκιτς, Σεραφέν) και Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ (Σεφολόσα), που αποδυναμώνονται σημαντικά. Ο Ολυμπιακός μπορεί να μη δυνάμωσε, αλλά τουλάχιστον δεν αποδυναμώθηκε από την τελευταία εξέλιξη.
Μοναδική «ζημιά» για τον Ολυμπιακό μπορεί να εντοπιστεί σε επικοινωνιακό επίπεδο. Η πληροφορία αρχικά περί απόφασης για ενίσχυση με παίκτη από το ΝΒΑ και εν συνεχεία για προχωρημένες επαφές με τον Τζορτζ Χιλ προφανώς και δεν ήταν «επιφοίτηση» των ΜΜΕ. Από τη στιγμή που υπήρχε προγραμματισμένο ραντεβού μεταξύ ιδιοκτητών και παικτών στο ΝΒΑ για το βράδυ της Παρασκευής, ίσως θα ήταν πιο φρόνιμο να μείνουν μυστικές οι επαφές ή προσυμφωνίες της διοίκησης. Έτσι δεν θα είχε δημιουργηθεί ενθουσιασμός και θα αποφευγόταν η απογοήτευση για τη μη απόκτηση ενός μεγάλου ονόματος.
Η συμφωνία στο ΝΒΑ αλλάζει άρδην τα δεδομένα στην Ευρωλίγκα. Ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Αναντολού Εφές, η Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο, η Κάχα Λαμποράλ κ.α., έπαιξαν και έχασαν. Είχαν πάρει ένα υπολογισμένο ρίσκο, στηρίχτηκαν σε προσωρινή βοήθεια κι έχτισαν τις ομάδες τους σε σαθρά θεμέλια. Αντίθετα, ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, η Μπαρτσελόνα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας (αφού ο Κιριλένκο δεν αναμένεται να κάνει χρήση της οψιόν που έχει να φύγει για τις ΗΠΑ), η Σιένα, ακόμη και ο Ολυμπιακός που δεν πρόλαβε να ρισκάρει, προτίμησαν να οικοδομήσουν τις ομάδες τους σε στέρεες βάσεις, έψαξαν μόνιμες-έστω και λιγότερο «λαμπερές» λύσεις-και βγαίνουν κερδισμένες από όλη αυτή την ιστορία. Πολύ απλά γιατί βασικοί ανταγωνιστές τους βγαίνουν χαμένοι…
Όπως λέει και το λαϊκό άσμα, «είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια». Γιατί η άρση του lockout «… θα τα κάνει συντρίμμια-κομμάτια».
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.