Η αποσπανουλοποίηση αργεί ακόμη

Δύσκολο πράγμα η απεξάρτηση. Θέλει δουλειά και χρόνο. Δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Και για όσους (συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντα) βιάστηκαν να πουν πως ο Ολυμπιακός έχει μάθει πλέον να ζει χωρίς τον Σπανούλη, έρχονται βραδιές σαν αυτή στη Βαρκελώνη για να υπενθυμίσουν πως ο αρχηγός παραμένει απαραίτητος, ιδίως σε παιχνίδια που όλα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά.

Αν μας έλεγαν πριν το ματς πως η Μπαρτσελόνα θα σκόραρε 73 πόντους, μάλλον θα ποντάραμε σπίτια, οικόπεδα κι αυτοκίνητα σε ερυθρόλευκη νίκη. Προφανώς ο Ολυμπιακός έχασε ή μάλλον συνετρίβη στη Βαρκελώνη από την επίθεσή του. Όταν κάνεις δέκα περισσότερα λάθη (21) από τον μέσο όρο σου (11) δεν υποθηκεύεις απλώς το δικό σου σκορ, αλλά προσφέρεις πόντους στον αντίπαλο. Συνολικά 18 βρήκαν οι «μπλαουγκράνα» στο ανοιχτό γήπεδο έναντι μηδενός των Πειραιωτών. Προσθέστε στην εξίσωση και τα αποκαρδιωτικά ποσοστά (44,1% δίποντα, 13,3% τρίποντα, 65,2% στις βολές) κι έχετε όλη την εικόνα του ματς.

Ο Ολυμπιακός ήταν πραγματικά καλός μόνο στο πρώτο πεντάλεπτο της σιωπής στο «Παλάου Μπλαουγκράνα», αλλά μόλις τελείωσε η… ώρα κοινής ησυχίας θαρρείς και παραδόξως αποκοιμήθηκε ο ίδιος. Ελάχιστοι παίκτες έμοιαζαν να είναι συγκεντρωμένοι. Για την ακρίβεια μόνο Παπανικολάου, Παπαπέτρου και Τολιόπουλος. Ρόμπερτς και ΜακΛίν έκαναν διαγωνισμό λαθών, ο Τόμπσον εγκατέλειψε γρήγορα τα αποτελεσματικά ντράιβ και αναλώθηκε σε σουτ… Έντι Τζόνσον, Πρίντεζης και Μιλουτίνοφ δεν έκαναν τη συνήθη δουλειά τους στο ποστ (σε σκορ και δημιουργία), ο Μάντζαρης ήταν εμφανώς ανέτοιμος λόγω του τραυματισμού του και ο… Σπανούλης στην Αθήνα. Την ώρα που η τρικυμία έδειχνε να διαφεντεύει το παιχνίδι του Ολυμπιακού, φάνηκε πόσο πολύ έλειπε ο άνθρωπος που θα καθοδηγήσει με ασφάλεια τους υπόλοιπους και θα βγάλει το καράβι από το μάτι του κυκλώνα.

Όταν οι «ερυθρόλευκοι» λειτουργούν ως καλοκουρδισμένη μηχανή, όπως π.χ. στο ματς με τη Χίμκι, η απουσία του Σπανούλη περνά σχεδόν απαρατήρητη. Όταν όμως η ομάδα εγκλωβίζεται, τότε είναι, ακόμη και στα 35 του, υπεραπαραίτητος. Κι αν η απουσία του καμουφλαρίστηκε από το σκορ στο Τελ Αβίβ, όπου ο Ολυμπιακός δεν ήταν πολύ καλύτερος επιθετικά από ό,τι την Παρασκευή, στη Βαρκελώνη, κόντρα σε έναν ποιοτικότερο της Μακάμπι και πολύ αποφασισμένο να βγει από την κρίση αντίπαλο, η έλλειψη του φυσικού ηγέτη της ομάδας όχι απλώς «φώναζε», αλλά έσπασε τα τύμπανα.

Ο Ολυμπιακός δεν έκανε μία ήττα εκτός προγράμματος, αλλά σε κάθε περίπτωση έχασε μια καλή ευκαιρία. Η διαφορά δύσκολα θα παίξει ρόλο και ίσως τελικά αποδειχτεί και χρήσιμη, αφού ένα σκληρό μάθημα είναι πάντα πιο κατανοητό από κάποια πιο… ήπια ήττα που μπορείς να «φορτώσεις» σε ατυχία ή διαιτησία. Το μεγαλύτερο δίδαγμα από τη Βαρκελώνη είναι πως δίχως ανάλογο πάθος και συγκέντρωση με τον αντίπαλο δεν μπορείς να κερδίσεις κανέναν. Πόσω μάλλον μια πεινασμένη και συσπειρωμένη (για αγωνιστικούς και πολιτικούς λόγους) Μπαρτσελόνα στο σπίτι της…

Follow @ChristosRobolis