Η ΑΕΚ που γιγαντώνεται, ο Παναθηναϊκός που ασθμαίνει

Από τις 27 Οκτωβρίου όταν η ΑΕΚ έχανε με κάτω τα χέρια στο Ρέθυμνο και πολλοί ζητούσαν την κεφαλή του Παπαθεοδώρου επί πίνακι μοιάζει να έχουν περάσει όχι 50 μέρες, αλλά μια αιωνιότητα. Η εμπιστοσύνη της διοίκησης στις ικανότητες του τεχνικού τιμ δικαιώθηκε πανηγυρικά και με τις κατάλληλες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ μετρά έκτοτε 16 νίκες σε 17 αγώνες, με μεγαλύτερο πετράδι στο στέμμα της τη νίκη επί του Παναθηναϊκού.

Πέρα από τα προφανή βαθμολογικά κέρδη, η ΑΕΚ μπορεί να καυχιέται για πολλά περισσότερα. Κέρδισε έναν αντίπαλο με σχεδόν πενταπλάσιο μπάτζετ, που υπερέχει σε ποιότητα, εμπειρία και βάθος, όχι με… κλεφτοπόλεμο, μήτε με αντι-μπάσκετ τύπου…Λιμόζ, αλλά σε πολύ ψηλό σκορ, με 100άρα! Και επιπλέον έφτασε σε τέτοια επίπεδα σκορ με τον παίκτη από τον οποίο είχε κατηγορηθεί (δικαίως αρκετές φορές) πως είναι εξαρτημένη, τον Κιθ Λάνγκφορντ, να παίζει μόλις 15 λεπτά και να προσφέρει περίπου το 1/10 του της παραγωγής (11π.).



Φυσικά όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου και οι συνεργάτες του έχουν δημιουργήσει ένα σύνολο που πλέον λειτουργεί εξαιρετικά. Τα εξωπραγματικά ποσοστά στο τρίποντο (18/31 συνολικά, κάποια στιγμή ήταν και 11/15) είναι η εύκολη ανάγνωση, γιατί όποιος βλέπει πίσω από τα στατιστικά, θα δει μια ομάδα που ήταν εξαιρετικά διαβασμένη, με άριστες αποστάσεις και πολύ καλό διάβασμα. Η ΑΕΚ μετέτρεψε την απώλεια του Λάνγκφορντ με τρία φάουλ πριν το τρίλεπτο από μειονέκτημα σε ατού. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε προσαρμοστεί για να περιορίσει τον «μπομπέρ» του αντιπάλου, η «Ένωση» αντιπαρέταξε γρήγορη κυκλοφορία και χειρουργικά χτυπήματα στους αδύναμους κρίκους της πράσινης οπισθοφυλακής. Από τον Φρεντέτ και τον Ράις, μέχρι τον Τόμας. Κι όταν στο τέλος οι ψηλές και συνάμα αθλητικές πεντάδες του Πιτίνο έκρυψαν τον ήλιο, η μπάλα ακούμπησε στον Λάνγκφορντ που με την κλάση και την εμπειρία του φρόντισε να μη χαθεί η νίκη.

Ο Σαντ-Ρόος ήταν και πάλι παντού, ο Ρέι και ο Γιαννόπουλος δικαίωσαν την επιλογή προπονητή και διοίκησης να τους κρατήσουν, ο Γκίκας έτρεξε μέχρι να τον προδώσουν οι γάμπες του, ο Χρυσικόπουλος είναι σε διαρκή άνοδο, ο Ματσιούλις προσφέρει υπηρεσίες που δεν αποτυπώνονται στο χαρτί, ο Τολιόπουλος μπήκε με θράσος, ο Κακλαμανάκης έδωσε τις μάχες του απέναντι σε αντιπάλους που υπερέχουν σε μέγεθος και αθλητικότητα. Η ΑΕΚ πήρε πράγματα και από τους 10 παίκτες που πάτησαν παρκέ. Και έχει… λαμβάνειν και από ακόμη περισσότερους παίκτες. Από τον Μαυροειδή που δεν χρειάζεται συστάσεις, μέχρι τον Βλάντο Γιάνκοβιτς που σε δύο εμφανίσεις μέχρι να τραυματιστεί πρόλαβε να δείξει την χρησιμότητά του, αλλά και από τον Γκραντ που μόλις προσαρμοστεί μπορεί να μειώσει τον φόρτο στις ανάγκες ενός αθλητικού ψηλού που εξυπηρετεί για την ώρα μόνο ο Σλότερ.

Το μεγαλύτερο όμως κέρδος της ΑΕΚ, αληθινή παρακαταθήκη για τη συνέχεια, είναι πως για δεύτερη φορά φέτος φέρνει πενταψήφιο αριθμό φιλάθλων στο ΟΑΚΑ και για μια ακόμη φορά τους στέλνει με ένα φωτεινό χαμόγελο στο σπίτι. Κι όταν ο κόσμος είναι χαρούμενος με αυτό που βλέπει, θα ξανάρθει. Οι τρεις κούπες επί των ημερών του Μάκη Αγγελόπουλου είναι μεγάλη υπόθεση, αλλά ίσως ακόμη μεγαλύτερη νίκη θα είναι αν ο κόσμος αγκαλιάσει επιτέλους αυτή την εξαιρετική προσπάθεια.



Πάμε στον Παναθηναϊκό τώρα… Ασφαλώς δεν χάνει τίποτα με αυτή την ήττα. Αν δεν γυρίσει ο κόσμος ανάποδα θα είναι πρώτος στην κανονική περίοδο και πρωταθλητής. Όμως το γεγονός ότι χάνει για τρίτη φορά φέτος, μετά από τις ήττες από Προμηθέα στο Κύπελλο και Περιστέρι στο πρωτάθλημα, έχοντας παίξει Παρασκευή στην Ευρωλίγκα, μόνο σύμπτωση δεν είναι. Ο Ρικ Πιτίνι επιχείρησε να ανοίξει το ροτέισον για να μην «κάψει» τους παίκτες που έκαναν υπερωρίες στο παρκέ στον θρίαμβο επί της ΤΣΣΚΑ στο Καλίνινγκραντ. Όμως πήρε λιγότερα από όσα περίμενε και με το παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού αναγκάστηκε να επιστρατεύσει ξανά τους «βασικούς».

Αυτή τη φορά, το ριμπάουντ δεν ήταν πρόβλημα αφού ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε με 15 επιθετικά ριμπάουντ και 19 πόντους από δεύτερες επιθέσεις. Όμως όταν δέχεται 63 πόντους στο ημίχρονο και 100 στο φινάλε το ζήτημα δεν μπορεί να είναι άλλο πέρα από ενεργειακό και ποσοτικό. Οι «πράσινοι» λειτούργησαν εξαιρετικά στην άμυνα μόνο στην τέταρτη περίοδο, όταν ο Πιτίνο αποφάσισε να μην παρατάξει σχήματα που δεν πρόσφεραν εύκολη στόχευση στην ΑΕΚ. Η πεντάδα με Καλάθη, Παπαπέτρου, Τζόνσον, Γουάιλι και Μήτογλου πήγε εξαιρετικά στην άμυνα, αλλά η ζημιά γινόταν όταν με την είσοδο Ράις, Φρεντέτ ή Τόμας ο Παναθηναϊκός όσα κέρδιζε στην επίθεση, άλλα τόσα έχανε στην άμυνα. Συχνά και ακόμη περισσότερα. Ζητείται, λοιπόν, μεγαλύτερη ισορροπία και μάλλον τελικά η απόκτηση ενός γκαρντ με ικανότητα στην άμυνα, ώστε να συμπληρώνει Ράις ή Φρεντέτ και να μην καθιστά υποχρεωτική την παρουσία του Καλάθη για 40 λεπτά, είναι αναγκαία.

Για τους «πράσινους» προέχει η αποφόρτιση εν όψει Μιλάνου. Κόντρα στην πολύ προβληματική Αρμάνι, που έχασε και από την Καντού αποδοκιμαζόμενη από το κοινό της ξανά, υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία για ένα ακόμη μεγάλο διπλό που θα μεταφέρει τη συζήτηση από την πρόκριση ακόμη και σε στόχευση για τέταρτη ή πέμπτη θέση. Που δεν έχει καμία σχέση με έκτη, έβδομη ή όγδοη, οι οποίες λογικά οδηγούν πάνω σε… τοίχους όπως Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Εφές.

*Την Κυριακή τα λέμε στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis