Γι’ αυτό θα πετύχει ο Παπανικολάου στο ΝΒΑ

Φτου, φτου, μην τον ματιάσουμε… Ο Κώστας Παπανικολάου φρόντισε από το (έστω και σε φιλικό) ντεμπούτο του με τους Ρόκετς να αποδείξει πως δεν πήγε στο ΝΒΑ για την εμπειρία και δεν σκοπεύει να είναι περαστικός από το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.

Και υπάρχουν πολλοί λόγοι να πιστεύουμε πως εμφανίσεις σαν κι αυτή που έκανε τα ξημερώματα ο «Παπ» θα γίνουν κανόνας και δεν θα αποτελούν εξαίρεση ή αναλαμπές.

Οι δεύτεροι ρόλοι τού ταιριάζουν

Ο Κώστας Παπανικολάου στο ΝΒΑ προορίζεται να έχει περίπου το ρόλο που είχε πάντα στις ομάδες του. Ουδέποτε ήταν το πρώτο «βιολί», αυτός που ζητούσε πολύ την μπάλα ή επωμιζόταν τις περισσότερες επιθέσεις. Από τον Ολυμπιακό και την Μπαρτσελόνα, μέχρι τις «μικρές» Εθνικές και την Ανδρών, πάντα είχε τη δυνατότητα να διακρίνεται χωρίς… φανφάρες, αλλά έχοντας πάντα ουσιαστική έστω κι αν συχνά αθόρυβη προσφορά.

Κάτι ανάλογο περιμένουν από αυτόν και οι Ρόκετς. Πηγαίνει σε μια ομάδα που δεν έχει ανάγκη από σταρ και ηγέτες, με τους Τζέιμς Χάρντεν και Ντουάιτ Χάουαρντ σε αυτούς τους ρόλους, και ο ίδιος θα κληθεί να κάνει ό,τι περίπου έκανε πάντα, δίχως να υποστεί αγωνιστική μετάλλαξη. Τέτοια σαν κι αυτή που «βίαια» προσπάθησε να επιφέρει το ΝΒΑ για παράδειγμα στον Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος από πρωταγωνιστής βρέθηκε μάταια να παρακαλά για μια πάσα τον Τρέισι ΜακΓκρέιντι και τον Γιάο Μινγκ μέχρι να κουραστεί να περιμένει και να πάρει το δρόμο της επιστροφής για την Ελλάδα. Ή στον Κώστα Κουφό, που από ένας «ντελικάτος» ψηλός, με παιχνίδι και μακριά από το καλάθι, αναγκάστηκε να βάλει κιλά μυϊκού όγκου και πλέον να θυμίζει λίγο τον παίκτη που έλαμψε με τους Εφήβους το 2008 στη Μαδρίτη.

Αθλητής ανάμεσα σε αθλητές

Πολλοί Ευρωπαίοι (ή μη Αμερικανοί τέλος πάντων) που έκαναν το άλμα για το ΝΒΑ αν και δεν στερούνταν ταλέντου, δεν κατάφεραν ποτέ να πετύχουν εκεί λόγω έλλειψης αθλητικότητας. Για τον «Παπ» αυτό δεν θα είναι πρόβλημα, καθώς διαθέτει ενέργεια για να φωταγωγήσει ένα ολόκληρο κτίριο, αν και μην προκαλέσει σε κανέναν έκπληξη αν μέσα στη χρονιά τον δούμε να αποκτά μεγαλύτερα μούσκουλα για να γίνει ακόμη πιο ανθεκτικός στους «κραδασμούς» και τις συγκρούσεις με τα θηρία του ΝΒΑ.

Στην κατάλληλη ηλικία

Ασφαλώς ο Κώστας Παπανικολάου δεν είναι ο πρώτος Έλληνας παίκτης που αποτελεί αυτό που στις ΗΠΑ αποκαλούν… NBA material. Προϋπήρχαν κι άλλοι με ανάλογες προοπτικές, που όμως έκαναν… άκυρο στο τάιμινγκ που επέλεξαν να δοκιμάσουν την τύχη τους εκεί. Και το έκαναν είτε πολύ νωρίς, όπως ο Αντώνης Φώτσης, είτε πολύ αργά, όπως ο Ευθύμης Ρεντζιάς. Ο «Παπ» φαίνεται πως επέλεξε την κατάλληλη στιγμή: στα 24 του, έχοντας προλάβει σε λίγα χρόνια να αποκτήσει εμπειρίες και ζήσει στιγμές που άλλοι παίκτες δεν… βλέπουν σε μια ολόκληρη καριέρα. Αφενός μεν είναι ακόμη αρκετά νέος για να εμπλουτίσει κι άλλο το παιχνίδι του και να βελτιώσει ακόμη περισσότερο το σώμα του, αλλά παράλληλα είναι και αρκετά ώριμος για να πέσει στα βαθιά και να κολυμπήσει, αφού το έκανε με επιτυχία φορώντας δύο από τις βαρύτερες φανέλες στην Ευρώπη.

Το οικονομικό δεν θα είναι πρόβλημα…

Κακά τα ψέματα, αρκετοί Ευρωπαίοι παίκτες, ειδικά τα προηγούμενα χρόνια, για να δοκιμάσουν την τύχη τους στο ΝΒΑ έπρεπε να απαρνηθούν «χρυσά» συμβόλαια στην Ευρώπη. Η οικονομική αυτή «θυσία» είχε αντίκρισμα, για όσους αποδείκνυαν την κλάση τους στις ΗΠΑ και κέρδιζαν τελικά συμφωνίες με πολλαπλάσιες αποδοχές κι από εκείνες που είχαν προτού κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι. Όμως όσοι δεν κατάφερναν να καθιερωθούν στο ΝΒΑ και έχοντας ακόμη μεγάλη ζήτηση και πολύ μεγαλύτερες προσφορές από την Ευρώπη, έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής. Αυτός ο κίνδυνος δεν υπάρχει για τον Κώστα Παπανικολάου. Το συμβόλαιο που έχει υπογράψει είναι στα επίπεδα αυτού που είχε στην Μπαρτσελόνα κι έτσι τα χρήματα δεν πρόκειται να γίνουν λόγος για να επιστρέψει άμεσα πίσω.

Follow @ChristosRobolis