Για αυτό έχασε ο Παναθηναϊκός. Αλλά και για αυτό δεν αποκλείστηκε ακόμη

Ο Παναθηναϊκός είναι σοκαρισμένος, ο κόσμος του ομοίως, αλλά σε αυτές τις στιγμές αυτό που προέχει είναι η ψυχραιμία. Άλλωστε το 0-1 δεν έγινε τυχαία, δεν αποτελεί σύμπτωση, αλλά υπάρχουν αιτίες πίσω από αυτή την ήττα που πρέπει να εντοπιστούν, να αναλυθούν και να αντιμετωπιστούν. Και υπάρχουν επίσης λόγοι που οι «πράσινοι» παρότι κλώτσησαν τον τίτλο του φαβορί δεν είναι ήδη αποκλεισμένοι.

Γιατί έχασε ο Παναθηναϊκός;

-Η λανθασμένη επιμονή στο δίδυμο Γκιστ-Σίνγκλετον: Ο Ομπράντοβιτς είχε διαβάσει άριστα το παιχνίδι των βασικών ψηλών του Παναθηναϊκού. Εξουδετέρωσε το πικ εν ρολ με τον Γκιστ και το πικ εν ποπ του Σίνγκλετον και είχε τον έλεγχο στο ξεκίνημα. Οι «πράσινοι» γύρισαν (παραδόξως) το ματς με Μπουρούση-Γκέιμπριελ στη front line με αφετηρία την άμυνά τους, αλλά ο Πασκουάλ επέμεινε ανεξήγητα πολλή ώρα στο αρχικό πλάνο στο τρίτο δεκάλεπτο και εκεί το ματς άρχισε να γυρίζει.

-Τα ρίσκα που πήρε δεν απέδωσαν: Στο σύγχρονο μπάσκετ όλοι οι προπονητές παίρνουν υπολογισμένα ρίσκα. Ο Πασκουάλ παραχώρησε το μακρινό σουτ στον Κάλινιτς του 29,3% της κανονικής περιόδου, αλλά ο Σέρβος φόργουορντ έβαλε τέσσερα τρίποντα για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα, με 4/6.

-Η επιθετική ελευθερία έγινε ασυδοσία: Ο Παναθηναϊκός μπορεί να διαπρέψει όταν τιθασεύει το ατομικό ταλέντο των παικτών του. Στο πρώτο μέρος είχε 6/11 τρίποντα επιχειρώντας υπό πολύ καλύτερες προϋποθέσεις (σωστή κυκλοφορία, καλά σκριν) σε σχέση με το δεύτερο, όπου σχεδόν όλα τα τρίποντα ήταν από ντρίμπλα είτε από πίεση χρόνου ή αντιπάλου, με μοιραία συνέπεια το 1/12 στο τρίτο και τέταρτο δεκάλεπτο.

-Το έλλειμα αυτοματισμών έναντι της Φενέρ: Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ «νεότερη» ομάδα έναντι της Φενέρ, που είναι με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις ίδια με πέρσι και λογικά έχει πολύ περισσότερους αυτοματισμούς. Σε ένα κλειστό παιχνίδι, όπου οι άμυνες παίζουν τον πρώτο ρόλο, αυτό δίνει πλεονέκτημα στην πιο αυτοματοποιημένη ομάδα. Οι μόλις 13 ασίστ με άλλα τόσα λάθη είναι καταστροφική αναλογία, ειδικά εν συγκρίσει με το 20/13 της Φενέρ.

-Η αδυναμία αντίδρασης στην «καλή» πεντάδα της Φενέρ: Ο Ομπράντοβιτς, όπως συνηθίζει, επιστράτευσε στα δύσκολα την «καλή» του πεντάδα. Σλούκα ή Ντίξον στον άσο (για κάποιο διάστημα και μαζί, ελέγχοντας καλά την κυκλοφορία) και Μπογκντάνοβιτς, Κάλινιτς, Ούντο και Βέσελι. Το σχήμα αυτό του επέτρεψε να πιέζει και να κάνει αλλαγές στα μαρκαρίσματα χωρίς να δημιουργούνται μις ματς στην άμυνα, αλλά και να «χτυπά» κυρίως με τα φόργουορντ στην επίθεση απέναντι στον Παναθηναϊκό που δεν έχει κλασικό τριάρι με τέτοια χαρακτηριστικά.

-Η επιθετική ανισορροπία: Ο Παναθηναϊκός δεν ακούμπησε την μπάλα στο ζωγραφιστό. Πήρε μόλις πέντε καλάθια μέσα από τη ρακέτα και μόνο ένα από ψηλό (τον Σίνγκλετον, καθώς τα άλλα πέτυχαν δύο ο Τζέιμς και από ένα Παππάς και Καλάθης), ενώ η Φενέρμπαχτσε είχε 24 πόντους από το ζωγραφιστό, με Ούντο και Βέσελι να έχουν από τέσσερα καλάθια.

-Η λανθασμένη υπεραισιοδοξία: Ο Παναθηναϊκός παρασύρθηκε από τη σημασία του πλεονεκτήματος έδρας. Ίσως υπερεκτίμησε το δικό του 14-1 στο ΟΑΚΑ (πολλές από αυτές τις νίκες ήρθαν δύσκολα και όχι πειστικά) και τη φόρμα του τελευταίου διμήνου υποτιμώντας τη Φενέρμπαχτσε βάσει της δικής της κακής πορείας σε διάστημα που όμως που έπαιζε χωρίς 2-3 πολύτιμους παίκτες από το ούτως ή άλλως μικρό rotation του Ομπράντοβιτς. Το επιβλητικό πρώτο ημίχρονο δεν βοήθησε να διατηρηθεί σε εγρήγορση η ομάδα.

Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν είναι ήδη αποκλεισμένος:

-Γιατί είναι αδύνατο να παρουσιαστεί τόσο κακός και αδιάβαστος όσο στο δεύτερο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα. Γιατί ο εκνευριστικά σταθερά καλός Σίνγκλετον δεν μπορεί να κάνει δεύτερο σερί κακό ματς. Γιατί ο Κάλινιτς δεν μπορεί να βάζει κάθε μέρα 4/6 τρίποντα και η Φενέρ του 38,3% δεν θα έχει εύκολα ξανά 13/22.

-Γιατί το μικρό rotation της Φενέρμπαχτσε είναι δύσκολο να αντεπεξέλθει σε συνεχόμενα παιχνίδια με την ίδια αποτελεσματικότητα. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς εμπιστεύεται οκτώ παίκτες και τέσσερις εξ αυτών έπαιξαν πάνω από 31 λεπτά (Μπογκντάνοβιτς, Σλούκας, Βέσελι, Ούντο κατά σειρά). Ο Παναθηναϊκός έχει rotation 9-10 παικτών και αυτό σε μια μεγάλη σειρά μπορεί να παίξει ρόλο.

-Γιατί η Φενέρμπαχτσε δεν είναι ανίκητη στην έδρα της. Έχασε τέσσερα ματς στην κανονική περίοδο (από Ούνιξ, Νταρουσάφακα, Μπασκόνια και Μακάμπι), κέρδισε δύο στον πόντο και άλλα τόσα στους τρεις πόντους.

-Γιατί ο Τσάβι Πασκουάλ, που δεν πήρε καλό βαθμό στο πρώτο ματς, έχει αποδεδειγμένα την εμπειρία και την ικανότητα να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις και με τις κατάλληλες προσαρμογές να φέρει τη σειρά στα μέτρα του Παναθηναϊκού.

… Για να διεκδικήσει ο Παναθηναϊκός την απάντηση στο break, ωστόσο, θα πρέπει πρώτα να κερδίσει την Πέμπτη. Ο τρόπος που χάθηκε το πρώτο παιχνίδι αποτελεί ένα σοκ και εναπόκειται στον Τσάβι Πασκουάλ και τους παίκτες του πώς θα το διαχειριστούν. Θα το χρησιμοποιήσουν ως δίδαγμα και παράδειγμα προς αποφυγή ή η απογοήτευση θα τους καταβάλει και αποθαρρύνει πλήρως; Η απάντηση το βράδυ της Πέμπτης.

Ο κόσμος, πάντως, παρά την πικρία του, το πιστεύει. Και καλά κάνει… Οι αφορισμοί και οι βιαστικές κρίσεις είναι η εύκολη λύση. Ο αρχιτέκτονας Πασκουάλ έγινε για κάποιους ξανά «παρκαδόρος», ο Καλάθης «Στεφάνης» και το φάντασμα του αναντικατάστατου Ομπράντοβιτς επανήλθε πάνω από το ΟΑΚΑ. Η ψυχραιμία είναι ο καλύτερος σύμβουλος και η πίστη αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ αυτή τη στιγμή η ίδια η ομάδα που καλείται να αντιδράσει.

Follow @ChristosRobolis