Φτωχοί συγγενείς

Η επιστροφή στην πραγματικότητα της Α1 μετά από σχεδόν τρεις εβδομάδες Ευρωλίγκας έμοιαζε με ανώμαλη προσγείωση. Ένα παιχνίδι αρκούσε για να μας υπενθυμίσει κάποια από τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν στο ελληνικό πρωτάθλημα και τα οποία αναδείχθηκαν από τις δηλώσεις του Νίκου Μπάρλου μετά την επεισοδιακή ήττα του Πανιωνίου από τον Παναθηναϊκό.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Σύμφωνοι: σωστή η επιλογή να διευκολυνθεί η προετοιμασία των «αιωνίων» για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας με την αναβολή των αγώνων τους για την Α1. Άλλα πρωταθλήματα, όπως εκείνα του Ισραήλ και της Ισπανίας, δεν μερίμνησαν αναλόγως προκαλώντας πέρα από τη φυσιολογική κόπωση και τις γκρίνιες των εκπροσώπων τους στην Ευρώπη. Ωστόσο από εκείνο το σημείο μέχρι να περιμένουν άλλες έντεκα ομάδες πότε θα... μπορέσουν οι δύο «μεγάλοι» να βγάλουν την υποχρέωση στο πρωτάθλημα, υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Δεν διαφωνεί κανείς πως Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός είναι η βιτρίνα ενός καταστήματος (όπου κατάστημα ίσον... πρωτάθλημα) υπό διάλυση, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι οι υπόλοιποι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φτωχοί συγγενείς. Έστω κι αν στην πραγματικότητα-δυστυχώς-είναι τέτοιοι...

Ας ελπίσουμε η επόμενη ομάδα που θα την «πληρώσει» να μην είναι η Εθνική. Η συμμετοχή των «αιωνίων» στο Final 4 περιπλέκει την κατάσταση. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα ζητήσουν-με το δίκιο τους-μία διακοπή από τα play offs για να προετοιμαστούν εν όψει Κωνσταντινούπολης. Όμως με το καλεντάρι ήδη φορτωμένο και το Προολυμπιακό Τουρνουά να απέχει πλέον λιγότερο από τρεις μήνες, σε αυτή την περίπτωση θα βγει ζημιωμένη η «επίσημη αγαπημένη».

Ο Ηλίας Ζούρος έχει ζητήσει να τεθούν οι διεθνείς στη διάθεσή του το αργότερο στα τέλη Μαΐου κι έχοντας πρώτα-για όσους είναι εφικτό κάτι τέτοιο-μία ολιγοήμερη άδεια μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεών τους με τις ομάδες τους. Κι αν για έντεκα ομάδες της Α1 μία αναμονή τριών εβδομάδων για να εξυπηρετηθούν οι «μεγάλοι» της λίγκας είναι υποφερτή, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για την Εθνική, που εκπροσωπεί ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ και θα διεκδικήσει την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Και αν με το καλό τα καταφέρει, γιατί όχι και το μοναδικό μεγάλο μετάλλιο που λείπει από τη συλλογή της;

Ευτυχώς-τουλάχιστον-προκρίθηκαν και οι δύο «αιώνιοι» στο Final 4. Σκεφτείτε να είχε βρεθεί στην Πόλη μόνο ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός: όποιος έμενε... πίσω, θα ζητούσε να μη γίνει καμία εξυπηρέτηση στον αντίπαλο, ενώ εκείνος που θα συμμετείχε στο Final 4 θα επέμενε για... άδεια από τη σημαία.

* Το Final 4 του Κυπέλλου μπάσκετ Γυναικών, όπως και ο τελικός του βόλεϊ που έγινε στην Πρέβεζα, αποτέλεσαν μία ανάσα δροσιάς για τον ελληνικό αθλητισμό. Όσοι παρακολούθησαν τα παιχνίδια, είτε δια ζώσης είτε τηλεοπτικά, σίγουρα τα απόλαυσαν χωρίς τα «παράσιτα» που έχουν χαλάσει πολλές τέτοιες αντίστοιχες γιορτές φέτος και στο πρόσφατο παρελθόν.