Εργκίν Αταμάν, ο manager που αγαπάς να μισείς και ο αληθινός MVP της Ευρωλίγκας

Ένας καλός προπονητής δεν αρκεί να είναι ικανός στη στελέχωση του ρόστερ, καθηγητής της τακτικής και μετρ του κοουτσαρίσματος. Περισσότερο ίσως και από όλες τις παραπάνω αναγκαίες αρετές χρειάζεται να είναι καλός διαχειριστής του ρόστερ του, όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και πνευματικά. Αυτό το ταλέντο του Εργκίν Αταμάν έκανε την ειδοποιό διαφορά για την Εφές απέναντι στον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και την Μπαρτσελόνα φέτος, αλλά και κόντρα στους άλλους διεκδικητές εδώ και σχεδόν μια τετραετία που η τουρκική ομάδα είναι συνολικά η καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας.

Σύμφωνοι, η Εφές έμοιαζε «φάντασμα» της ομάδας των περασμένων ετών καθ’ όλη τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, πλην μετρημένων εκλάμψεων. Θαρρείς και έπαθε το σύνδρομο της επιτυχίας ή του... φτασμένου, το οποίο συναντάται όταν φτάνεις στην κορυφή αλλά αυτό αντί για κίνητρο για νέες επιτυχίες σού προκαλεί χαλάρωση, κορεσμό και αποπροσανατολισμό. Οι σταρ της ομάδας έδειχναν να παίζουν στο ρελαντί σκεπτόμενοι ίσως το ΝΒΑ, οι πρεσβύτεροι του ρόστερ έμοιαζαν άδειοι, οι λιγοστές προσθήκες στο δυναμικό δεν πρόσφεραν τα προσδοκώμενα και ο Εργκίν Αταμάν φαινόταν να έχει χάσει τον έλεγχο.



Κι όμως, ο πανούργος Τούρκος βρήκε τον τρόπο να «αναστήσει» την ομάδα του. Όχι με κάποιο αγωνιστικό τρικ, μήτε με μεταγραφές μεσούσης της περιόδου αλλά με τα mind games. Αυτά περισσότερο από το να πεισμώσουν τους αντιπάλους του λειτούργησαν ως αφύπνιση για τους δικούς του παίκτες. Η ασταθέστατη και με φανερή έλλειψη χημείας όλη τη σεζόν Εφές συσπειρώθηκε την κατάλληλη στιγμή, οι παίκτες ξαναβρήκαν κίνητρο και οπλισμένοι με την αυτοπεποίθηση που τους τονώθηκε από τα λόγια του προπονητή τους εμφανίστηκαν ατσαλωμένοι σε playoffs και Final 4.

Την ίδια ώρα που ο Αταμάν «κέρδιζε» ξανά τα αποδυτήρια, ο ανταγωνισμός τα είχε χάσει. Με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να «αδειάζει» σε κάθε ευκαιρία τους παίκτες του προτού αναλάβει τις δικές του ευθύνες και τον Πάμπλο Λάσο να έρχεται σε ρήξη με τους απείθαρχους παίκτες και να μην βάζει νερό στο κρασί του ακόμη κι όταν ξέμεινε από πλέι μέικερ παρκάροντας εκτός δωδεκάδας τον Τομά Ερτέλ. Κι ασφαλώς, επειδή δεν είναι όλα ψυχολογία και πειθαρχία, ο Γιασικεβίτσιους φάνηκε να στραγγαλίζει με το χαλινάρι που βάζει στους παίκτες του το ταλέντο τους, ενώ ο Λάσο υπέπεσε στο αδιανόητο λάθος του no foul στην τελευταία κατοχή του τελικού.

Αν για την κλάση του Μίτσιτς και του Λάρκιν δεν χωρούσε ούτως ή άλλως αμφιβολία, αν Ντάνστον και Σίνγκλετον έχουν αποδείξει πως τουλάχιστον στα μεγάλα παιχνίδια είναι όσο σκληροί χρειάζεται για να φέρουν ισορροπία σε μια ντελικάτη ομάδα, αυτό το Final 4 ήρθε για να πείσει και τον τελευταίο αμφισβητία πως ο Εργκίν Αταμάν ανήκει στους κορυφαίους προπονητές της Ευρώπης. Ή καλύτερα στους ικανότερους… manager. Αυτός ήταν που αξιοποίησε άριστα τα εκατομμύρια που του διατέθηκαν για να δημιουργήσει αυτό το ρόστερ από το 2018, αυτός ήταν που βρήκε ισορροπία μεταξύ επίθεσης και άμυνας αλλά και ρόλους για όλους, αυτός ήταν που μετέτρεψε σε πείσμα την απογοήτευση για τον χαμένο τελικό του 2019 και το «λουκέτο» λόγω πανδημίας το 2020 πάνω όταν η ομάδα του ήταν πολύ ανώτερη από τον ανταγωνισμό, αυτός ήταν που πήγε την Εφές στην κορυφή πέρσι σε μια χρονιά γεμάτη ιδιαιτερότητες και αυτός ήταν που κατόρθωσε να αλλάξει το τσιπάκι στην κατάλληλη στιγμή φέτος οδηγώντας στο back-to-back.



Όσο κι αν σε κάποιους δεν αρέσουν οι δηλώσεις, οι χειρονομίες ή οι… ανταύγειες του, ο Εργκίν Αταμάν ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής της φετινής Ευρωλίγκας και ο πραγματικός MVP. Είναι ένας τύπος που πραγματικά αγαπάς να μισείς, αλλά σε κάθε περίπτωση οφείλεις πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας να παραδεχτείς.

ΥΓ1: Ο Ολυμπιακός, έστω κι αν τερμάτισε τέταρτος, βγήκε πραγματικά κερδισμένος από το Final 4 και σίγουρα σοφότερος για τη συνέχεια. Η επιστροφή στην τελική τετράδα το 2023 δεν είναι εύκολη ή αυτονόητη, αλλά υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και οι κατάλληλες βάσεις για να επιτευχθεί.

ΥΓ2: Ο Πάρις Λι δεν θα γίνει ποτέ Διαμαντίδης ή Καλάθης για τον Παναθηναϊκό, αλλά είναι ό,τι πιο… πλέι μέικερ έχει περάσει από το «τριφύλλι» μετά τους δύο άσους-τοτέμ. Η απόδοσή του, ασφαλώς, θα κριθεί και από την πλαισίωση που θα έχει.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis