Ένα μεγάλο μάθημα από κάποια μικρά παιδιά

Η 3η Αυγούστου δεν θα μας βρει πλουσιότερους, χωρίς capital controls, χωρίς μνημόνια, χωρίς προβλήματα, χωρίς πολιτικό κόσμο που διχάζεται και διχάζει το λαό, χωρίς όλα αυτά που τα τελευταία χρόνια «μαυρίζουν» τις ζωές μας, επειδή η Εθνική Εφήβων κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Βόλο.

Όμως αυτό που πέτυχαν τα παιδιά μέσα στο κατακαλόκαιρο προσφέρει κάτι περισσότερο από μια γυαλιστερή κούπα, ένα πρόσκαιρο χαμόγελο και μια εφήμερη χαρά. Προσφέρει έναν πολύ καλό λόγο αισιοδοξίας, όχι ασφαλώς για το μέλλον του μπάσκετ που είναι πασιφανές και με χειροπιαστές αποδείξεις πως θα παραδοθεί σύντομα σε πολύ στιβαρά χέρια, αλλά για το μέλλον ενός ολόκληρου λαού. Και δίνει απλόχερα σε όλους μας μηνύματα. Γιατί από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.

Είναι η απόδειξη πως όταν μια ομάδα ανθρώπων, είτε είναι 12 άτομα είτε… 10 εκατομμύρια, εργαστεί μονιασμένα, αγαπημένα, βάζοντας πίσω από το προσωπικό συμφέρον και τον εγωισμό το κοινό καλό, μπορεί να διαπρέψει. Κι όταν αυτό συμβεί, κερδισμένος δεν θα είναι ένας, αλλά όλοι.

Ο τρόπος, δε, που ήρθε αυτός ο θρίαμβος των Εφήβων καθιστά ακόμη πιο σημαντικό το μήνυμα που περνά αυτή η ομάδα σε όλους. Δεν έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, πηγαίνοντας «τρένο» από την αρχή μέχρι τέλους. Βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού μετά τις δύο ήττες της πρώτης φάσης, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Βρέθηκε, παρά το 3/3 στη δεύτερη φάση αντιμέτωπη στα προημιτελικά με το φαβορί της διοργάνωσης, τη Γαλλία, αλλά δεν φοβήθηκε. Βρέθηκε στον τελικό απέναντι στις δις πρωταθλήτρια Τουρκία στο -14, αλλά δεν λύγισε. Ανασυντάχθηκε, σήκωσε ανάστημα, επέστρεψε και στόλισε το στήθος της με ατόφιο χρυσάφι.

Όπως ατόφιο χρυσάφι είναι όλα αυτά τα παιδιά, σαν παίκτες και σαν χαρακτήρες. Ο ηγέτης της ομάδας Χαραλαμπόπουλος, ο ανίκητος στους αιθέρες Παπαγιάννης, ο «κρυφός» MVP Σκουλίδας, οι αεικίνητοι Λούντζης, Μουράτος και Δίπλαρος, ο συνετός Φλιώνης, ο «killer» Μιλεντίγεβιτς, ο επόμενος «πύργος» Χρηστίδης, αλλά και παιδιά που έπαιξαν λιγότερο, αλλά βοήθησαν πολύ, ο Ντουζίδης, ο Σκορδάς και ο Μιχαλούτσος. Και φυσικά, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου (και οι συνεργάτες του), που «κρεμάστηκε» αδίκως πέρσι για μια υπερβολική μεν, αλλά όχι όσο βίαια προβλήθηκε αντίδρασή του, αλλά παρέμεινε προσηλωμένος στη δουλειά του κι έχοντας κερδίσει το σεβασμό των παικτών του τα οδήγησε στην κορυφή.

Παιδιά, σας ευχαριστούμε για το μάθημα σε ΟΛΟΥΣ τους συμπατριώτες μας και το μήνυμα σε ΟΛΗ την Ευρώπη, για το τι εστί πραγματικά Έλληνας.

Follow @ChristosRobolis