Έλληνες… συμπ-αικταράδες

Κάποτε είχαμε την ευλογία να τους απολαμβάνουμε στην ίδια ομάδα, την Εθνική μας. Πλέον τους καμαρώνουμε στην κορυφή της Ευρώπης. Από το βράδυ της Παρασκευής η Ελλάδα έχει το μοναδικό προνόμιο να διαθέτει τους τρεις κορυφαίους δημιουργούς στην ιστορία της Ευρωλίγκας, καθώς στην παρέα του ακόμη ακμαιότατου Δημήτρη Διαμαντίδη, που μετρά 1.090 ασίστ και… συνεχίζει, και του πλέον ανενεργού, αλλά με «προίκα» 977 τελικές πάσες Θοδωρή Παπαλουκά μπήκε ο Βασίλης Σπανούλης φτάνοντας τις 801 κι αφήνοντας πίσω του τον Πάμπλο Πριγκιόνι.

Πρόκειται για την τρανότερη απόδειξη πως το ελληνικό μπάσκετ είναι το πλέον… σκεπτόμενο στην Ευρώπη. Η συγκεκριμένη τριάδα των γκαρντ μην ξεχνάμε πως οδήγησε την Εθνική στην κορυφή της Ευρώπης και στο δεύτερο σκαλί του βάθρου σε Μουντομπάσκετ, ενώ πανηγύρισε συνολικά οκτώ Ευρωλίγκες αποδεικνύοντας ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας στο σύγχρονο μπάσκετ. Γιατί… ευπρόσδεκτες οι πρωτοβουλίες, χρήσιμες οι προσωπικές ενέργειες, αναγκαίο το ένστικτο, αλλά τίποτα δεν υπερνικά τις καλές συνεργασίες. Και οι τρεις αυτοί Έλληνες γκαρντ είναι αποδεδειγμένα οι «μάστορες» αυτών, αφού η δική τους ευστροφία, η δική τους οξυδέρκεια και ο δικός τους αλτρουισμός είναι που στο τέλος κάνουν καλύτερους τους συμπαίκτες και την ομάδα τους.

Πιθανότατα και οι τρεις αν το ήθελαν θα μπορούσαν να είχαν πολύ μεγαλύτερο μέσο όρο πόντων και να κέρδιζαν ακόμη νωρίτερα στην καριέρα τους μεγάλα συμβόλαια πλασάροντας τους εαυτούς τους με τον πιο «εμπορικό» τίτλο του… αρχισκόρερ. Όμως για εκείνους οι συμπαίκτες τους δεν ήταν ποτέ αναγκαίο κακό και έβαζαν εξ αρχής το ομαδικό συμφέρον πάνω από το προσωπικό τους διδάσκοντας σε όλους πως τελικά καλύτερος παίκτης είναι ο καλύτερος… συμπαίκτης. Κι εκ των πραγμάτων, των τίτλων, αλλά κυρίως την αναγνώριση που απολαμβάνουν διεθνώς, δικαιώνονται και οι τρεις πανηγυρικά.

Πέρα από την προσφορά τους στην Ελλάδα, σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς και Σπανούλης έχουν βοηθήσει με την παρουσία τους το ελληνικό φίλαθλο κοινό να κατανοήσει καλύτερα το μπάσκετ και πώς αυτό γίνεται πιο αποτελεσματικό όταν λειτουργεί όπως είναι από τη «φύση» του. Ομαδικά…

Και οι τρεις τους, έστω και ασυνείδητα, στέλνουν ένα ακόμη μήνυμα με κοινωνική προέκταση, ιδιαίτερα χρήσιμο στις μέρες μας. Πως βοηθώντας τον διπλανό μας, από τον συμπαίκτη μέχρι τον… συνάνθρωπο και μη λειτουργώντας εγωκεντρικά, στο τέλος κερδίζουμε όλοι.