ΑΕΚ-ΠΑΟΚ: Όταν επιμονή και γνώση ανταμείβονται

Το μπάσκετ είναι το πιο δίκαιο άθλημα. Ο καλύτερος 99 στις 100 φορές κερδίζει στο τέλος, αφού ο παράγοντας τύχη παίζει ίσως τον μικρότερο ρόλο από τα υπόλοιπα ομαδικά σπορ. Για να σας προλάβουμε, δεν συμπεριλαμβάνουμε τον εξωγενή παράγοντα της διαιτησίας. Στην περίπτωση της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ η πρόκριση στους «16» του Basketball Champions League ήταν ακριβώς αυτό που δικαιούνταν. Έστω κι αν διαφορετικές αρετές ήταν αυτές που τους οδήγησαν εκεί…

Για τη μεν ΑΕΚ τα λάθη που έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται έχουν επισημανθεί πολλάκις από τη στήλη. Από τον κακό σχεδιασμό, μέχρι την επιμονή σε ξένους που αποδεδειγμένα πλέον δεν μπορούν να προσφέρουν, από τον παραγκωνισμό των νέων παρά τις μεγάλες επενδύσεις σε ταλέντα, μέχρι τις καθυστερημένες προσθήκες (ο γκαρντ/σουτέρ αναζητείται από το Δεκέμβρη και φτάνουμε μέσα Φλεβάρη), από την επιστροφή ενός προπονητή που είχε αποτύχει στο προηγούμενο πέρασμά του, μέχρι την ασάφεια για το αν στόχος είναι η δημιουργία ομάδας με προοπτική ή με αυτοσκοπό τα άμεσα αποτελέσματα… οι κακοτεχνίες είναι πολλές. Αυτό όμως που δεν μπορεί να στερήσει κανείς στον Μάκη Αγγελόπουλο είναι η απίστευτη επιμονή του. Παρότι μοιάζει καταδικασμένος να τερματίζει στην καλύτερη τρίτος, παρότι η πόρτα της Ευρωλίγκας παραμένει ερμητικά κλειστή, παρότι τα πολλά χρήματα που έχει ρίξει όχι απλώς δεν έχουν επιστραφεί αλλά δεν μετουσιώνονται σε αποτελέσματα και παρά τη «φτωχή» ανταπόκριση του κόσμου στη δική του προσπάθεια, εκείνος επιμένει. Συνεχίζει να ρίχνει χρήματα, σε ακαδημίες, «παιδομάζωμα», Έλληνες παίκτες, ξένους παίκτες, ακόμη και σε… μασκότ, αναζήτηση τροπαίων ή και κινηματογραφικές παραγωγές… Κι όταν ένας άνθρωπος προσπαθεί κι επιμένει τόσο, όσα λάθη κι αν κάνει, νομοτελειακά θα ανταμειφθεί. Ίσως αργά, αλλά θα δικαιωθεί για την προσπάθειά του. Οι πρώτες νίκες επί Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, η πρόκριση στον τελικό Κυπέλλου και στα play offs του Basketball Champions League δεν είναι ασφαλώς αυτό που ονειρεύεται ο κάθε καλομαθημένος και απαιτητικός οπαδός της ΑΕΚ, αλλά σίγουρα είναι μια καλή, αν και ετεροχρονισμένη αρχή. Το ζητούμενο είναι, ασφαλώς, να διδάσκεται και από τα λάθη του, ο ίδιος και οι συνεργάτες του. Και η φετινή σεζόν περιλαμβάνει πολλά τέτοια που απαιτείται να γίνουν διδακτικά για να μην επαναληφθούν. Γιατί κι ο επιμένων όσο δεν νικά κάποια στιγμή τα παρατά.



Ο δε ΠΑΟΚ έφτασε στην πηγή από άλλο μονοπάτι. Δεν έχει-παρά τις οικονομικές «ενέσεις» του Ιβάν Σαββίδη-την οικονομική άνεση της ΑΕΚ, έχει ακόμη λιγότερη στήριξη από το δικό του κοινό που ζει κι αναπνέει για το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα αδικώντας την προσπάθεια του μπάσκετ, ωστόσο διαθέτει ένα στοιχείο περισσότερο ίσως από κάθε άλλη διοίκηση στην Ελλάδα. Γνώση! Με τον Μπάνε Πρέλεβιτς και τον Νίκο Σταυρόπουλο στο τιμόνι δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η απόφαση να αντικατασταθεί ο εξαιρετικός Σούλης Μαρκόπουλος ήταν ένα ρίσκο μεν, κρίνοντας πως ο κύκλος του είχε κλείσει, αλλά ο χρόνος δικαιώνει την επιλογή. Πόνταραν στον ραγδαία ανερχόμενο Ηλία Παπαθεοδώρου, τον στήριξαν ακόμη και όταν πολλοί απαιτούσαν την απόλυσή του και αποδείχτηκε πως έπραξαν ορθά. Στελέχωσαν ένα ρόστερ με μικρό κόστος, αλλά έναν εξαιρετικό και στην πλειοψηφία του νεανικό ελληνικό κορμό και πόνταραν σε value for money ξένους. Αποτέλεσμα, ο ΠΑΟΚ να κάνει την καλύτερη πορεία των τελευταίων ετών στην Α1, έστω και με στραβοπατήματα, να παρουσιάζεται μετά από χρόνια ανταγωνιστικός σε ντέρμπι, να προχωρά στην Ευρώπη κι όλα αυτά αυξάνοντας την αξία ακόμη και… ξεχασμένων παικτών αλλά και στηριζόμενος σε πολλά νέα παιδιά. Σε όλα τα παραπάνω, η νοικοκυρεμένη και άκρως μπασκετική διοίκηση της ομάδας έχει τεράστια συμβολή. Κι αν αυξηθεί το μπάτζετ και το ενδιαφέρον του κόσμου, μπορεί ο πήχης να ανέβει εντυπωσιακά στο εγγύς μέλλον.

ΥΓ: Μακάρι να μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε στο άρθρο και τον Άρη. Ο σύλλογος βιώνει κρίσιμες στιγμές και είναι πραγματικά αμαρτία. Ειδικά για μια ομάδα με τέτοιο μπασκετικό κοινό, που όμως δυστυχώς δεν έχει ούτε τα χρήματα του Μάκη Αγγελόπουλου, ούτε τη γνώση του Μπάνε Πρέλεβιτς…

Follow @ChristosRobolis