ΑΕΚ 2020/21: Πανίσχυρη επιθετικά, ζητούμενο η ισορροπία

Η ΑΕΚ της περιόδου 2020/21 είναι σαφές πως «χτίστηκε» για άμεσα αποτελέσματα και όχι με γνώμονα το μέλλον. Η χρυσή ευκαιρία της διεκδίκησης ενός ακόμη ευρωπαϊκού τίτλου, στο Final 8 του Basketball Champions League που οδεύει ολοταχώς για ΟΑΚΑ, πιθανώς και η κρυφή φιλοδοξία για διεκδίκηση του πρωταθλήματος από τον φθηνότερο Παναθηναϊκό στην όπως όλα δείχνουν τελευταία σεζόν απουσίας του Ολυμπιακού από την Basket League αλλά και σε συνδυασμό με την είσοδο της ομάδας στο νέο της γήπεδο, οδήγησαν στη συνειδητή απόφαση δημιουργίας ενός ρόστερ που συνδυάζει αναμφισβήτητη κλάση αλλά και αναπόφευκτα προχωρημένη ηλικία. Πολλοί θα μιλήσουν για ομάδα μιας χρήσης, κάτι που μπορεί να ακούγεται χειρότερο από ό,τι στην πραγματικότητα είναι. Το σκεπτικό έχει αναλυθεί σε πρόσφατο άρθρο και-συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς-είναι σαφές πως έχει μια λογική βάση και ασφαλώς, όπως κάθε επιλογή, θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.



Στο αμιγώς αγωνιστικό και όχι… ληξιαρχικό κομμάτι, είναι σαφές πως η νέα βερσιόν της ΑΕΚ θα διαθέτει ακόμη περισσότερο ταλέντο και επιλογές στην επίθεση, αλλά η ισορροπία στο αμυντικό κομμάτι λόγω έλλειψης αθλητικότητας και συγκεκριμένων αγωνιστικών χαρακτηριστικών είναι ένα ζητούμενο. Το παρήγορο είναι πως η χημεία με τις λιγοστές αλλαγές στο ρόστερ και την προσθήκη πολύπειρων παικτών μπορεί να βρεθεί γρήγορα στην επίθεση, αλλά οι «δομικές» αδυναμίες στο πίσω μισό του παρκέ θα χρειαστούν αρκετά τρικ για να αντιμετωπιστούν. Πάμε να δούμε όμως τι συμβαίνει, θέση προς θέση.

Στα γκαρντ, ο εγκέφαλος του Νίκου Ζήση εγγυάται πως οι μπάλες που «απαιτούν» Ταϊρίς Ράις και Κιθ Λάνγκφορντ για να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους στο ένας εναντίον ενός θα μοιραστούν σωστά. Ο αρχηγός της ομάδας είναι λόγω τετράγωνης λογικής αλλά και μεγέθους ο μοναδικός γκαρντ που είναι συμβατός με κάθε περιφερειακό σχήμα, σε αντίθεση με τους Γκίκα και Τολιόπουλο (αν παραμείνει ο δεύτερος) που έδειξαν μεν την πολυτιμότητά τους φέτος αλλά σε πιθανά σχήματα με Ράις ή Λάνγκφορντ η άμυνα θα αδυνατίζει πολύ. Η προσθήκη του Κατσίβελη έγινε με προσανατολισμό να καλύψει το αμυντικό έλλειμμα και θα έχει μια ακόμη ευκαιρία να δείξει πως μπορεί να σταθεί σε υψηλό επίπεδο. Για τα προσόντα του ουδέποτε υπήρξε αμφιβολία, αλλά ανέκαθεν φαινόταν ψυχολογικά κάτι να τον κρατά πίσω. Είναι η στιγμή που καλείται να κάνει το step up σε μια γραμμή γκαρντ που η παρουσία του δεν διαφημίστηκε, αλλά θα είναι σίγουρα πολύτιμη για την ισορροπία άμυνας-επίθεσης. Ο Δημήτρης Μωραΐτης αποφασίστηκε να προετοιμαστεί με την ομάδα, αλλά η στελέχωση των γκαρντ δυστυχώς δεν αφήνει πολλά περιθώρια ευκαιριών.



Στους «πλάγιους» η μοναδική αλλαγή σε σχέση με πέρσι είναι η αντικατάσταση του Χάρη Γιαννόπουλου από τον Ματ Λοτζέσκι. Ο Αμερικανοβέλγος εφόσον μείνει υγιής θα προσφέρει την πιο ασφαλή επιλογή μακρινού σουτ και θα είναι πάντα οπλισμένος για να εκμεταλλευτεί τα ρήγματα που θα δημιουργούν Ζήσης, Ράις και Λάνγκφορντ. Ο Βλάντο Γιάνκοβιτς θα δώσει βοήθειες με το πληθωρικό παιχνίδι του, αλλά και περισσότερη οντότητα κοντά στο καλάθι με την υποτιμημένη αρετή του να δημιουργεί και να σκοράρει από το ποστ. Ο δε Νίκος Ρογκαβόπουλος, που κέρδισε με το σπαθί του λεπτά όχι σε χασομέρια αλλά σε κρίσιμα παιχνίδια, θα έχει ξανά τις ευκαιρίες του. Το καλοκαίρι δούλεψε σκληρά και αν μείνει συγκεντρωμένος στο τώρα και όχι στο μετά (ΝΒΑ;) της καριέρας του μπορεί να δικαιώσει όσους μιλούν για ένα από τα κορυφαία ταλέντα της ηλικίας του στην Ευρώπη.



Στη θέση «3» υπάρχει η σταθερά του Γιόνας Ματσιούλις, ο οποίος θα «ακουμπά» αρκετά και στο «4». Η σκληράδα, το υψηλό του μπασκετικό IQ και η προσωπικότητά του τον καθιστούν αναγκαίο στα περισσότερα σχήματα της ομάδας. Αποκλειστικά για το «4» προορίζονται ο Λίνος Χρυσικόπουλος, που αποτελεί συνεπή απειλή από μακριά αλλά και με διαρκώς βελτιωμένο παιχνίδι χαμηλά στη ρακέτα, ενώ ο Ντούσαν Σάκοτα (εφόσον τελικά επιστρέψει) θα είναι ένα ακόμη stretch four στη φαρέτρα.

Στο «5» η αναβάθμιση της ΑΕΚ είναι εμφανής. Δίπλα στον αμυντικό ογκόλιθο Μάρκους Σλότερ, ο οποίος ήταν κομβικός σε όλα τα μεγάλα ματς της περασμένης περιόδου, φέτος αντί του άχρωμου Γκραντ υπάρχει ένας διαφορετικού τύπου σέντερ. Ο Γιανίκ Μορέιρα θα δώσει σκορ από μια θέση που ελάχιστα παραγωγική μέχρι τώρα έχοντας πλούσιο ρεπερτόριο κοντά στο καλάθι. Ο Δημήτρης Μαυροειδής αποτελεί μια ασφαλιστική δικλείδα για λίγα ποιοτικά λεπτά και καλό κλίμα στα αποδυτήρια, ενώ ο Κωστής Γόντικας είναι ένα γερό κορμί που λογικά θα έχει λιγοστό χρόνο.



Συνοπτικά, η νέα ΑΕΚ διαθέτει τεράστιο επιθετικό οπλοστάσιο, που περιλαμβάνει από προσωπικό σκορ (Ράις, Λάνγκφορντ) και πικ εν ρολ (Ζήσης, Γκίκας), μέχρι συνεπές σουτ (Λοτζέσκι, Τολιόπουλος, Χρυσικόπουλος, Σάκοτα) και παιχνίδι στο ποστ (Ματσιούλις, Γιάνκοβιτς, Μορέιρα). Ταυτόχρονα, ωστόσο, αρκετά αν όχι τα περισσότερα σχήματα προσφέρουν αμυντικούς στόχους, είτε λόγω έλλειψης μεγέθους στα γκαρντ, είτε λόγω αγωνιστικών χαρακτηριστικών. Είναι, λοιπόν, ένα τεράστιο στοίχημα αν το όχι επαρκώς αναφερθέν καλό μαρκάρισμα του Κέντρικ Ρέι στις «σβούρες» των αντιπάλων καλυφθεί από τον Κατσίβελη ή με κάποια τρικ που σίγουρα θα επιστρατεύσει ο Ηλίας Παπαθεοδώρου και οι συνεργάτες του. Το τεχνικό τιμ πιθανότατα θα επιστρατεύει τις «σκληρές» πεντάδες του στα… ζόρικα, σχήματα δηλαδή που θα έχουν σίγουρα μέσα τους Ζήση, Ματσιούλις και Σλότερ, περιορίζοντας τους εύκολους αμυντικούς «στόχους» στην αντίπαλη επίθεση.

ΥΓ: Το κρούσμα κορωνοϊού που προέκυψε (και) στην μπασκετική ΑΕΚ αποτελεί μία ακόμη υπενθύμιση για μια νέα πραγματικότητα. Επειδή ΝΒΑ δεν είμαστε και δεν θα γίνουμε ποτέ, ούτε φυσικά είναι εφικτή η δημιουργία «φούσκας», τα κρούσματα μέχρι να απαλλαγούμε οριστικά από τον COVID-19 θα είναι μέρος της καθημερινότητάς μας και θα επηρεάζουν εκτός των άλλων και αθλητικά αποτελέσματα. Όσο προσεκτικές κι αν είναι οι ομάδες, όσο τακτικές και αν είναι οι εξετάσεις για κορωνοϊό, από τη στιγμή που επιστρέφοντας από αγώνες/προπονήσεις οι παίκτες δεν μπορούν να μπουν σε… γυάλα, ο κίνδυνος θα είναι εκεί.

Follow @ChristosRobolis