Χάκετ: O «κακός» που έλειπε από τον Ολυμπιακό

Η απώλεια του Κώστα Σλούκα ήταν σε κάθε περίπτωση σημαντική. Με την αποχώρησή του για τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ ο Ολυμπιακός έχασε όχι μόνο έναν πολύτιμο παίκτη, αλλά και έναν εν δυνάμει ηγέτη στη μετα-Σπανούλη εποχή, που νομοτελειακά δεν θα αργήσει.

Κι όμως, με την προσθήκη αρχικά του Ντι Τζέι Στρόμπερι και εν συνεχεία του Ντάνιελ Χάκετ (που ανακοινώθηκε τα μεσάνυχτα), αλλά και με τις συμπληρωματικές κινήσεις των Αθηναίου και Τολιόπουλου, η γραμμή των γκαρντ του Ολυμπιακού μοιάζει και μένει να αποδειχτεί στην πράξη ότι την ερχόμενη σεζόν θα είναι ενισχυμένη σε σχέση με την αντίστοιχη φετινή.

Ο Ολυμπιακός έχασε μεν έναν παίκτη που αλλάζει το ρυθμό ερχόμενος από τον πάγκο, αλλά στη «ζυγαριά» η απώλεια αυτή μαζί με εκείνη του… άχρωμου Λαφαγέτ βαραίνει πολύ λιγότερο από το νέο δίδυμο «βασικών» γκαρντ των Πειραιωτών.

Ο Χάκετ, που αποτελεί και την τελευταία προσθήκη της περιφέρειας, ενισχύει αφάνταστα τους πρωταθλητές. Πλέον στα γκαρντ τους υπάρχουν τρεις σχεδόν δίμετροι παίκτες, ικανοί να μαρκάρουν από άσο μέχρι και τριάρι. Καθένας από τους Χάκετ, Στρόμπερι και Μάντζαρη μπορούν να πλαισιώσουν ιδανικά τον Σπανούλη, καλύπτοντας τις αμυντικές του αδυναμίες και προσφέροντάς του τις όλο και πολυτιμότερες-όσο περνούν τα χρόνια-ανάσες.

Αυτή η «εξέλιξη» είναι λογικό να προκαλεί μεγάλη ικανοποίηση στον Γιάννη Σφαιρόπουλο, έναν προπονητή με φιλοσοφία που ξεκινά και τελειώνει στην αποτελεσματική άμυνα. Ακόμη κι αν ο Ολυμπιακός δεν αποκτήσει «τριάρι», με τον υγιή Παπαπέτρου, τον Λοτζέσκι, αλλά και τα δίμετρα γκαρντ του σε πιο χαμηλά σχήματα μοιάζει ικανός να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις.

Ο Χάκετ, ωστόσο, δεν προσφέρει μόνο έναν ακόμη καλό αμυντικό στην περιφέρεια της ομάδας. Πρόκειται για έναν παίκτη που κάνει τα πάντα στο παρκέ, από καλά ως πολύ καλά. Είναι ψηλός αλλά δεν στερείται ταχύτητας, είναι ικανός οργανωτής χωρίς να αποφεύγει να πάρει πρωτοβουλίες και να επωμιστεί ευθύνες, είναι καλός σουτέρ αλλά μπορεί να «τρυπήσει» και τις αντίπαλες άμυνες με ντράιβ.

Ίσως όμως και πέρα από τα αγωνιστικά-τεχνικά χαρακτηριστικά του, το μεγαλύτερο ατού του Χάκετ να είναι η «τρέλα» του. Το πάθος χαρακτηρίζει το παιχνίδι του και είναι δεδομένο πως ο κόσμος του Ολυμπιακού θα τον λατρέψει. Οι εκρηκτικές αντιδράσεις του σε κάθε καλάθι του, σε κάθε καλή άμυνά του και σε κάθε θετική για την ομάδα του ενέργεια ήταν εμφανείς από τις ημέρες του σε Σιένα και Μιλάνο και θα γίνουν κανόνας στο ούτως ή άλλως «ηφαιστιογενές» ΣΕΦ.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος το μόνο που έχει να κάνει είναι να τιθασεύσει αυτό το «θηρίο». Ο Χάκετ έχει ιστορικό εκρηκτικών αντιδράσεων και επειδή το πάθος του σε ορισμένες περιπτώσεις έχει γίνει μπούμερανγκ για την ομάδα του, θα πρέπει να το χαλιναγωγήσει. Λειτουργώντας όχι πλέον στην άναρχη Αρμάνι, αλλά σε έναν οργανισμό όπως ο Ολυμπιακός, με αρχές και κανόνες εντός κι εκτός παρκέ, ο Χάκετ μπορεί να διοχετεύσει σωστά και προς όφελος του συνόλου το «νεύρο» του. Να γίνει αυτός ο τύπος που χρειαζόταν στην ομάδα, που θα εκνευρίσει τους αντιπάλους και θα ξεσηκώσει την εξέδρα. Γιατί κάθε καλή ταινία χρειάζεται έναν «κακό» και ο Χάκετ δείχνει ικανός να παίξει αυτό το ρόλο στα χέρια του σκηνοθέτη Σφαιρόπουλου και δίπλα σε ένα ήδη εξαιρετικό καστ.

Follow @ChristosRobolis