Χρήστος Ρομπόλης

Final Four: Και στο τέλος οι καλύτεροι νίκησαν τους πιο… πανούργους

Τα χαμηλά σχήματα από ΤΣΣΚΑ και Αρμάνι λίγο έλειψε να εκτροχιάσουν τα φαβορί, αλλά οι καλύτερες ομάδες, Εφές και Μπαρτσελόνα, χαμογέλασαν τελευταίες.

Οι δύο ημιτελικοί του Final Four της Κολωνίας ήταν συγκλονιστικοί και… καρμπόν. Τα θεωρητικά φαβορί είχαν επιβάλει το νόμο τους στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, τα αουτσάιντερ επέστρεψαν με το ίδιο τρικ, τα χαμηλά σχήματα, αλλά χάνοντας τα κρίσιμα σουτ η τελική αίσθηση είναι πως στον τελικό της Κυριακής θα είναι οι δύο καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης.

Η ΤΣΣΚΑ έπαθε Ολυμπιακό, η Εφές δεν έπαθε… ΤΣΣΚΑ

Η Εφές μετέτρεψε μια… παρέλαση για 29 λεπτά σε θρίλερ και πρέπει να νιώθει τυχερή που δεν υπέστη ένα κάζο από το οποίο θα χρειαζόταν χρόνια για να συνέλθει. Όσα περίπου έκανε η ΤΣΣΚΑ να ξεπεράσει αυτό που έπαθε από τον Ολυμπιακό στην Πόλη το 2012. Μόνο που σε αντίθεση με τον προ εννέα ετών αγώνα τίτλου, οι τελικές αποφάσεις δεν ήταν οι κατάλληλες για να ολοκληρωθεί η ανατροπή από το -21.

Για σχεδόν τρία δεκάλεπτα η ομάδα του Εργκίν Αταμάν θύμιζε την ομάδα-τρένο της περσινής περιόδου που είχε 24-4 και τελικά μόνο μια πανδημία μπορούσε να σταματήσει. Γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, αποστάσεις στην επίθεση, ισορροπία απειλής μακριά και κοντά από το καλάθι, εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας (5/5 τρίποντα στο ξεκίνημα), σκορ από πικ εν ρολ, από πικ εν ποπ, από ντράιβ, αλλά και καταπληκτική άμυνα.

Final Four: Στο τέλος νικά ο καλύτερος

Όλα αυτά φυσικά και με την άδεια της ΤΣΣΚΑ, που μπήκε στο παρκέ με… παντόφλες. Άνοιξε το ρυθμό και οδηγήθηκε σε ένα σκορ που δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει σε διάρκεια 40 λεπτών, γιατί (ελλείψει Μιλουτίνοφ και Τζέιμς) δεν έχει την ποιότητα να φτάσει σε τέτοια ύψη παραγωγικότητας. Η σκληράδα που ήταν αναγκαία για να αναχαιτιστεί η Εφές αγνοείτο, καθώς οι παίκτες του Ιτούδη έκλεισαν το πρώτο δεκάλεπτο έχοντας ένα φάουλ στα πρώτα εξίμισι λεπτά κι έκαναν τέσσερα συνολικά, εκ των οποίων ένα γκολ-φάουλ, ένα επιθετικό και ένα που έδωσε βολές. Το «εργαλείο» των φάουλ, δηλαδή, δεν αξιοποιήθηκε και ο αντίπαλος βρήκε πρόσφορο έδαφος για να νιώσει άνετα, να απαλλαγεί από το άγχος και να παίξει την παρτίδα με τους δικούς του όρους. Εκεί που είναι… άπαιχτος.

Ο Δημήτρης Ιτούδης έχοντας περιορισμένο ροτέισον (έβγαλε το ματς με… επτάμισι παίκτες αφού ο Μπολομπόι που θα ήταν χρήσιμος αμυντικά δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί) ψάχτηκε πολύ στη διάρκεια του ματς, αλλά βρήκε τελικά τη φόρμουλα να γυρίσει το ματς. Πήγε σε χαμηλά σχήματα (αφού σε κάθε σχήμα με βαριά front line η άμυνα ξεχαρβαλωνόταν εύκολα στην πρώτη περιστροφή), πάρκαρε τον αρνητικό Σενγκέλια, πέρασε τον Κλάιμπερν στο «4», έβγαλε από τη βολή της την Εφές κι έκανε το ματς ροντέο, χάρη στην αυταπάρνηση του συγκινητικού Χάκετ και το σθένος του πρωτάρη Λούντμπεργκ. Ο Αμερικανός «οργίασε» θυμίζοντας… Λεμπρόν Τζέιμς με την ευκολία χάρη στην οποία πήγαινε κοντά στο καλάθι και σκόραρε κόντρα σε κάθε αντίπαλο.

Final Four: Στο τέλος νικά ο καλύτερος

Η Εφές, που την είχε πατήσει και από τα χαμηλά σχήματα του Πάμπλο Λάσο στη σειρά των playoffs απέναντι στη Ρεάλ, σώθηκε από τύχη και η κακή διαχείριση του Αταμάν, που… έκαψε τον «σκληρό δίσκο» του Μίσιτς με υπερωρίες στο παρκέ μέχρι να αποβληθεί, δεν τιμωρήθηκε. Ένα βιαστικό τρίποντο του Χίλιαρντ και η λάθος απόφαση του Κλάιμπερν να εκτελέσει από μακριά για τη νίκη δύο φορές για τρεις στα τελευταία 16'' (ίσως γιατί δεν είχε ανάσες να παίξει παράταση, αφού μπήκε στο 5’ και έπαιξε όλο το ματς χωρίς να πάρει δευτερόλεπτο ανάσα στον πάγκο) αποδείχτηκαν καταδικαστικές φάσεις για την ΤΣΣΚΑ.

Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε πως η Εφές στο δικό της τέμπο είναι ασυναγώνιστη, αλλά αν βγει από τις ράγες της αδυνατεί να διαχειριστεί ψύχραιμα την κατάσταση και να προσαρμοστεί. Το έπαθε δις στη Μαδρίτη απέναντι στη Ρεάλ στα playoffs, το έπαθε και στον ημιτελικό, αλλά με πολλή δόση τύχης έμεινε όρθια. Την επόμενη φορά είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα τα καταφέρει. Ίσως, πάλι, της χρωστά κάτι η μοίρα μετά το περσινό βίαιο ξύπνημα από το όνειρο της Ευρωλίγκας σε μια σεζόν που κανείς δεν έμοιαζε ικανός να την κοιτάξει στα μάτια.

Καρμπόν ο δεύτερος τελικός

Η κορυφαία άμυνα της Ευρωλίγκας δεινοπάθησε στην πρώτη περίοδο, αλλά το πλεόνασμα ταλέντου που έχει στην επίθεση αρκούσε για να κρατήσει την Μπαρτσελόνα στον αφρό. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που ο… non show στα playoffs Μίροτιτς θυμήθηκε το πρόσωπο της regular season και ξεκίνησε «καυτός», ενώ ο Καλάθης ξεχείλιζε από αυτοπεποίθηση σε άμυνα κι επίθεση, τόσο οργανωτικά όσο κι εκτελεστικά.

Final Four: Στο τέλος νικά ο καλύτερος

Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι «μπλαουγκράνα» έβαλαν τους κανόνες τους με τον τρόπο που θέλει ο προπονητής τους, με την άμυνα. Από τα μηδέν λάθη η Αρμάνι έκανε μαζεμένα προσφέροντας σκορ κι αυτοπεποίθηση στην «Μπάρτσα», που αξιοποίησε τον οικονομικό και στα 41 του Γκασόλ και αποσπάστηκε. Η ιταλική ομάδα αναλώθηκε σε isolation και παρουσίασε ελάχιστες συνεργασίες (μόλις 6 ασίστ στο ημίχρονο) κι από τη στιγμή που επέτρεψε στον αντίπαλο να σουτάρει με 65% στα δίποντα και 54,5% στα τρίποντα, το -9 με το οποίο πήγε στην ανάπαυλα ήταν μάλλον κολακευτικό.

Η επιλογή του Μεσίνα να πάει σε χαμηλό κι ευέλικτο σχήμα χάλασε τον επιθετικό ρυθμό της Μπαρτσελόνα. Η ομάδα του Γιασικεβίτσιους έγινε (για πολλοστή φορά φέτος) εμμονική στην αναζήτηση των μις ματς κοντά στο καλάθι, άρα προβλέψιμη και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμη. Σε συνδυασμό με τα τέσσερα φάουλ των Χίγκινς και Αμπρίνες (που περιόρισαν τις επιθετικές επιλογές των Καταλανών) και τον οίστρο του Πάντερ που τα έβαζε από παντού, το ματς ήρθε… τούμπα. Παραδόξως, οι Ιταλοί είχαν και έξι επιθετικά ριμπάουντ στο διάστημα αυτό τιμωρώντας τις λίγες καλές άμυνες των αντιπάλων.

Final Four: Στο τέλος νικά ο καλύτερος

Οι προσωπικοί πόντοι του Καλάθη, που κάποιοι εξακολουθούν πεισματικά να αμφισβητούν, έδωσαν οξυγόνο στην ασθμαίνουσα ομάδα του, αλλά ο τραυματισμός του… Iron Man της Ευρωλίγκας (τελευταία του απουσία από τη 13η ως τη 15η αγωνιστική της σεζόν 2017/18) στέρησε στην Μπαρτσελόνα τον floor general της για τα τελευταία τριάμισι λεπτά, αλλά την ώρα που ο Μίροτιτς φάνηκε ξανά να λιγοψυχεί στα κρίσιμα, ο αγέλαστος εκτελεστής Χίγκινς αποκατέστησε τη δικαιοσύνη. Για μια Μπαρτσελόνα, πάντως, που πάσχισε για να κερδίσει ένα δικό της παιχνίδι και τελικά το πήρε στο στυλ που αντιβαίνει τις αρχές του προπονητή της.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x