Υπόγραψε ρε, τι σου ζητάνε;

Κι όμως! Όλη αυτή η… ταλαιπωρία με τις διαπραγματεύσεις θα είχε τελειώσει με μια υπογραφή. Μια υπογραφή στο κάτω μέρος της σελίδας. Στο πάνω μέρος ανάμεσα στα άλλα αρκεί να έγραφε: «Μειώσεις συντάξεων, αύξηση ΦΠΑ, απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων και ιδιωτικοποιήσεις». Τόσο απλό είναι. Μια υπογραφή και θα αναγαλιάσουν οι καρδιές του Κυριάκου Μητσοτάκη, των επωνύμων τηλεσχολιαστών, του Σόιμπλε. Για τους κ.κ Σαμαρά και Βενιζέλο ούτε λόγος.

Τώρα όλοι ξέρουν ποια είναι η αλήθεια. Δεν φταίει που η ελληνική κυβέρνηση δεν παρουσίασε «έγκαιρα» τη λίστα με τις μεταρρυθμίσεις. Δεν φταίει που δεν τις παρουσίασε κοστολογημένες. Δεν φταίει η «αναίδεια», ο «κυνισμός», τα λαχουρένια πουκάμισα του Βαρουφάκη.

Φταίει που η ελληνική κυβέρνηση δεν δέχεται τα παραπάνω. Όλα τα άλλα ήταν κουρνιαχτός που σηκώθηκε για να κρυφτεί η αλήθεια.

Οι εταίροι δανειστές οδηγούν την ελληνική οικονομία σε χρηματοδοτική ασφυξία προκειμένου η κυβέρνηση να οδηγηθεί σαν πρόβατο επί σφαγή και να υπογράψει.

Εδώ λοιπόν που έχουν φτάσει τα πράγματα είναι υποκριτικό να επιμένουν οι τηλεοπτικοί ανακριτές στο ερώτημα προς τους κυβερνητικούς για το τι θα κάνουν αν δεν υποχωρήσουν οι εταίροι δανειστές.

Το πρώτο και βασικό ερώτημα είναι τι πρέπει να γίνει τώρα; Να υπογράψει η κυβέρνηση τα νέα μέτρα λιτότητας και καταστροφής της οικονομίας ή να μην τα υπογράψει;

Μέχρι στιγμής και δια στόματος πρωθυπουργού, η κυβέρνηση λέει ότι τέτοια μέτρα δεν τα υπογράφει. Ας μας πουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, υπογράφουν η δεν υπογράφουν. Ας μας πουν οι τηλεοπτικοί ανακριτές. Ας μας πουν τέλος πάντων όσοι ως σύγχρονες Σαλώμες ζητούν την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι. Οι ίδιοι τι του συνιστούν;

Αυτά για να πάει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Η κυβέρνηση έχει σαφή λαϊκή εντολή τέτοια μέτρα να μην τα υπογράψει. Όσοι πιστεύουν ότι ο λαος δεν έχει δώσει τέτοια εντολή ξέρουν την παροιμία. Ιδού λοιπόν…