Η Τζιρόνα είναι μια μικρή πόλη στα βορειοανατολικά της Ισπανίας, πολύ κοντά στα γαλλικά σύνορα. Ιδρύθηκε το 79 π.Χ., πολύ πριν καν εφευρεθεί το ποδόσφαιρο. Με πληθυσμό περίπου 100.000 κατοίκους, είναι σχεδόν δεκαπέντε φορές μικρότερη από τη Βαρκελώνη. Μια πόλη όμορφη, στην οποία φιλοξενούνται μικροί δρόμοι με πολύχρωμα σπίτια σε όλο το κέντρο της παλιάς πόλης.
Σε συνδυασμό με λοφώδεις πλαγιές και παλιά κτίρια, είναι ένα πραγματικό στολίδι. Αν βρεθείς εκεί δε, ιδανικό θα ήταν να πας την άνοιξη αφού δεν πρέπει να… χάσεις την «Temps de Flors» (σσ. εποχή των λουλουδιών). Όσον αφορά τους λάτρεις του Game of Thrones, τότε θα θυμούνται την Bravos όταν αναφερόταν στην πιο πλούσια πόλη της σειράς, με αρκετές σκηνές να γυρίζονται στην Τζιρόνα.
Ανάμεσα στο πανέμορφο τοπίο και στην υπέροχη αυτή πόλη, ξεπετάγεται το «Estadi Montilivi». Αυτή η μικροσκοπική έδρα (13.500), κάτι σαν τη Ριζούπολη σκεφτείτε, έπρεπε να περιμένει 84 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου για να φιλοξενήσει αγώνα της κορυφαίας κατηγορίας της Ισπανίας. Δεν τα παράτησαν μέχρι να τα παρατήσουν, δικαιολογώντας απόλυτα το παρατσούκλι τους. «Πεισματάρηδες», λέγονται ή στα ισπανικά «tozudos». Και το παρατσούκλι αυτό σχετίζεται με τις πολλές φορές που η καταλανική ομάδα προσπάθησε ανεπιτυχώς να κερδίσει την άνοδο στην πρώτη κατηγορία και την αποφασιστικότητά της να συνεχίσουν να προσπαθούν.
Με έναν σύλλογο που δημιουργήθηκε για να καλύψει ένα… κενό. Διότι το ποδόσφαιρο παιζόταν στην πόλη από τις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά ένας από τους πρώτους συλλόγους της πόλης, η Unio Esportiva Girona, εξαφανίστηκε λόγω χρεών. Το 1930, για να καλύψουν το κενό, ορισμένοι λάτρεις του ποδοσφαίρου και επιχειρηματίες από την πόλη ένωσαν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν τη σημερινή Τζιρόνα, η οποία δεν άργησε να αγαπηθεί από την τοπική κοινωνία.
Μέχρι σήμερα, οι διακρίσεις της ελάχιστες ως σημερινές. Ομάδα που τη συμπαθούσε ο κόσμος, αλλά και που δεν δημιουργούσε έχθρες. Λογικό μεν, όταν δεν παίζει στην πρώτη κατηγορία σχεδόν ποτέ. Η ιστορία της έχει λιγοστά σημεία αναφοράς. Έχει γράψει μόλις 4 σεζόν στη La Liga (17/18, 18/19, 22/23, 23/24). Μετράει 24 σεζόν στη δεύτερη κατηγορία, 13 σεζόν στην τρίτη, 44 σεζόν στην τέταρτη και άλλες 3 σεζόν σε τοπικές κατηγορίες. Α, έχει και τον σπουδαίο Στουάνι για πρώτο σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 119 γκολ!
Έχει, πάντως, η καταλανική ομάδα να υπερηφανεύεται και για το μακροβιότερο τουρνουά ποδοσφαίρου που φιλοξενεί εδώ και χρόνια στο «σπίτι» της. Το Trofeu Costa Brava διεξάγεται στο «Estadi Montilivi» σχεδόν κάθε καλοκαίρι από το 1970, με λίγες μόνο εξαιρέσεις. Το τρόπαιο έχουν κατακτήσει σύλλογοι όπως οι Σαν Λορέντσο, Στουτγάρδη, Μαρσέιγ και Άλκμααρ. Τις τελευταίες σεζόν, η Τζιρόνα κατάφερε ακόμη και να νικήσει συλλόγους όπως η Τότεναμ και η Μάντσεστερ Σίτι στο γήπεδό της, πετυχαίνοντας αξέχαστες νίκες απέναντι σε αυτούς τους λαμπερούς αντιπάλους σε ένα από τα πιο διάσημα τουρνουά προετοιμασίας επί ισπανικού εδάφους.
Τα χρώματα της ομάδας, τα ερυθρόλευκα. Το δημοτικό συμβούλιο εξουσιοδότησε τον σύλλογο να χρησιμοποιήσει το εθνόσημο της πόλης στο σήμα και την εμφάνισή του. Το εθνόσημο της πόλης περιέχει ένα ασημί και έντονο κόκκινο χρώμα, το οποίο οδήγησε στις φανέλες του συλλόγου να αναπαράγουν αυτά τα χρώματα από την αρχή. Σε όλα τα χρόνια της ιστορίας της, η Τζιρόνα έχει καθοριστεί από αυτά τα χαρακτηριστικά χρώματα.
Η Τζιρόνα λοιπόν εδώ και μερικά χρόνια, ανήκει στο City Football Group. Το μπάτζετ της λόγω των μπόλικων χρημάτων των ιδιοκτητών της θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγάλο, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Ο όμιλος από το Άμπου Ντάμπι μπήκε στον σύλλογο το 2017 και από τότε έχει περίπου το 47% του μεριδίου, και είναι ενδιαφέρον ότι ένα γνωστό επώνυμο -Γκουαρδιόλα- τους περίμενε στη Τζιρόνα. Μιλάμε για τον Πέρε Γκουαρδιόλα, τον αδερφό του προπονητή της Σίτι, Πεπ, ο οποίος τότε είχε περίπου το 80% του μεριδίου στον σύλλογο και μετά την είσοδο του City Football Group κράτησε περίπου το 44%. Είχε προηγηθεί μια… προεργασία από τους «σίτιζενς», αφού από το 2015 ως το 2017 είχε δώσει μια ντουζίνα δανεικούς στον ισπανικό σύλλογο.
Η επιρροή του Πεπ, περνάει και στην Τζιρόνα. Γρήγορο passing game, υψηλό πρέσινγκ, ακόμη και κίνηση από τον τερματοφύλακα και συμμετοχή του στο παιχνίδι με τα πόδια χαρακτηρίζουν την ομάδα που ηγείται από τον πάγκο ο Μιγκέλ Άνχελ Σάντσεθ Μουνιόθ ή απλά… Μίτσελ. Ο σύλλογος εκμεταλλεύεται τους πόρους του Group και τους χρησιμοποιεί για το σκάουτινγκ, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να αποκτήσει ψαγμένους παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Βίκτορ Τσιγκάνκοφ και Αρτέμ Ντόβμπικ είναι δύο τρανταχτά αποτελέσματα. Το καλοκαίρι, μάλιστα, όταν χάθηκαν παίκτες όπως οι Τάτι Καστεγιάνος, Οριόλ Ρομέου, Ρόρο Ρικέλμε και Σάντι Μπουένο, υπήρξε ανησυχία. Ο Σάβιο, ο πολύπειρος Μπλιντ, o Γιανγκέλ Ερέρα, ο Αλέις Γκαρθία σβήνουν τα… κενά τους. Όπως οι Έρικ Γκαρθία και Πάμπλο Τόρε, οι οποίοι ήρθαν δανεικοί από την Μπαρτσελόνα. Η φετινή πορεία της Τζιρόνα είναι ονειρική. Φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της La Liga σε μόνιμη βάση, ενώ η μεγάλη νίκη επί της Θέλτα στο φινάλε, την έφερε μόνη πρώτη! Μέχρι να κερδίσει στο Clasico η Ρεάλ Μαδρίτης και αποκτήσει συγκάτοικο.
Είχε προηγηθεί την περασμένη σεζόν μια… ξεγυρισμένη τεσσάρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία έδειξε ότι γίνονται σοβαρά πράγματα στη Τζιρόνα και η ομάδα έχει πολλές προοπτικές. Παρά τον ντόρο, όμως, από τη μεγάλη αυτή νίκη, έπεσε γρήγορα η σκόνη αφού αρκετοί θεώρησαν πως οφειλόταν κυρίως στην κακή κατάσταση των Μαδριλένων και λιγότερο στη δουλειά που γίνεται στους Καταλανούς.
Μετά από 11 αγωνιστικές, η απίθανη αυτή ομάδα που σε πολλούς δεν γεμίζει το μάτι, έχει την καλύτερη επίθεση με 25 γκολ! Η Ρεάλ, η Ατλέτικο και η Μπαρτσελόνα έχουν βρει δίχτυα λιγότερες φορές, όπως και οι υπόλοιπες ομάδες της La Liga. Με 13 τέρματα παθητικό έχει καλή άμυνα, αν και υπάρχουν αγώνες που τους κάνει… ροντέο. Αυτό, βέβαια, είναι και το ωραίο της όλης υπόθεσης. Διότι υπάρχουν ορισμένα απολαυστικά παιχνίδια των «ερυθρόλευκων», να τους πούμε και έτσι. Τζιρόνα-Αλμερία 5-2, Τζιρόνα-Μαγιόρκα 5-3, Γρανάδα-Τζιρόνα 2-4!
Με την Τζιρόνα να ξεκινά τη φετινή της προσπάθεια με εκτός έδρας βαθμό απέναντι στη Σοσιεδάδ (1-1), και να ακολουθούν μέχρι σήμερα εννιά νίκες και μία ήττα, αυτή από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Το σύνολο του Μίτσελ αποτελείται από μπόλικα νεαρά παιδιά, ορισμένους έμπειρους αλλά ποιοτικούς (βλέπε Μπλιντ) και μπόλικα… πολυεργαλεία που παίζουν σε περισσότερες από μία θέσεις.
Το γήπεδο γεμίζει ασφυκτικά. Δεν είναι και δύσκολο, αφού χωράει κάτι παραπάνω από 13 χιλ. οπαδούς και οι κάτοικοι της πόλης στηρίζουν το… καμάρι τους. Παρότι δεν έχει κάποια σπουδαία και αξιοσημείωτη στιγμή στην ιστορία της, κάποιο τεράστιο επίτευγμα. Έφτασε μια φορά στα προημιτελικά του Copa del Rey, έχει παίξει 4 φορές στη La Liga, γενικότερα βρισκόταν πάντα στην αφάνεια και στη σκιά της Μπαρτσελόνα. Φέτος, θέλει να εδραιωθεί στον χάρτη του ποδοσφαίρου και να αφήσει άπαντες έκπληκτους. Συνεχίζοντας την ξέφρενη πορεία της, παραμένοντας όσο περισσότερο μπορεί στην κορυφή της βαθμολογίας και ψάχνοντας ακόμη και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Δύσκολα όλα αυτά; Θα δείξει ο χρόνος. Αυτή τη στιγμή, πάντως, είναι αυτό το μικρό καταλανικό χωριό που αντιστέκεται στους ισχυρούς και θέλει να συνεχίσει να ονειρεύεται.
