Λένε πως ο καλύτερος τρόπος για να φτάσεις στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων σου, είναι να καταλάβεις από νωρίς τι δεν κάνεις εσύ ο ίδιος καλά και να προσπαθήσεις να το διορθώσεις. Αν αυτό ισχύει και στο μπάσκετ, ο Ολυμπιακός έχει κατανοήσει από την αρχή της φετινής Ευρωλίγκας και τι μπορεί να κάνει σωστά, αλλά και τα λάθη του, ενώ έχει μια πρώτη εικόνα για το τι πρέπει να αποφύγει στην συνέχεια για να πάρει από το πλήρες ρόστερ του το 100%. Και τα συμπεράσματα τα έχει βγάλει ακόμα και στις βραδιές που νίκησε, κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε κάνει και απέναντι στην Εφές στην Κωνσταντινούπολη το βράδυ της Παρασκευής.

Αδίκησε όμως τον εαυτό του και έφυγε με άδεια χέρια για έβδομη συνεχόμενη φορά απέναντι στην συγκεκριμένη ομάδα ως φιλοξενούμενος, καθώς εκτός από το καταπληκτικό του πρώτο δεκάλεπτο και στις δυο πλευρές του παρκέ, λησμόνησε έναν από τους βασικούς κανόνες του μπάσκετ. Την άμυνα, που σε μεγάλο βαθμό τον έχει φτάσει εκεί που τον έχει φτάσει στην σύγχρονη ιστορία του, ή αν θέλετε, αποτελούσε το κυριότερο και πιο εμφανές χαρακτηριστικό της αγωνιστικής του ταυτότητας. Στο πανέμορφο νεόκτιστο «Basketball Development Center», δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να παρουσιάσει αυτό που λέει η ονομασία του γηπέδου, σε έναν τομέα του παιχνιδιού που τον πληγώνει από την αρχή της σεζόν. Βελτίωση στο αμυντικό ριμπάουντ. Οι «ερυθρόλευκοι», ο,τι έχτιζαν στην επίθεση με πανέμορφο τρόπο και 26 ασίστ (σ.σ. οι 23 στα πρώτα 30 λεπτά!), το γκρέμιζαν στην άμυνα, δίνοντας έξτρα κατοχές στην τουρκική ομάδα.

Οι έντεκα πόντοι που πήραν οι γηπεδούχοι από τα επιθετικά ριμπάουντ, ήταν έξι περισσότεροι από τους αντίστοιχους «ερυθρόλευκους» σε έξτρα κατοχές και αυτοί που τελικά καθόρισαν το αποτέλεσμα. Όταν ο αντίπαλος ανανεώνει την επίθεσή του επειδή δεν έχεις καταφέρει να ολοκληρώσεις μια καλή άμυνα με θωράκιση του ριμπάουντ, παίρνει επίσης αυτοπεποίθηση και σου… χαλάει το μυαλό. Δημιουργούνται ανισορροπίες στην άμυνα και όταν απέναντί σου είναι οι Λάρκιν, Τόμπσον και Μπράιαντ θα πληγωθείς. Όπως ακριβώς έγινε και στην ασιατική πλευρά της Πόλης από την Φενέρ, που όπως και η Εφές, δεν είναι ούτε Ζάλγκριις, ούτε Ολίμπια Μιλάνο. Σύμφωνοι, η άμυνα με αλλαγές που εφαρμόζει ο Ολυμπιακός δημιουργεί αυτό το ρίσκο της απώλειας του ριμπάουντ, όμως δεδομένα κάτι πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτή η… αιμορραγία στο άμεσο μέλλον.

Ο Ολυμπιακός, έπεσε απέναντι στη Εφές στην παγίδα του ίδιου του εαυτού, που επιθετικά έχει τρομερές δυνατότητες να παίξει ακόμα καλύτερα και από την σεζόν 2022/23. Απόδειξη οι 26 ασίστ που μοίρασε σε ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι Οκτώβριο μήνα, αλλά και οι πολύ θεαματικές φάσεις με καλές συνεργασίες που έβγαλε. Αν όμως έστω και στο 1% έχει μπει στο μυαλό του πως θα κερδίζει τέτοιους αντιπάλους μόνο με την επίθεση, έχει λαθέψει στο έπακρο. Με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο όπου όλα λειτούργησαν ομαλά, το δεύτερο rotation δέχθηκε 30 πόντους αντί για 11, έβαλε σε ρυθμό τον Λάρκιν και η Έφες αντί να… πνιγεί στην πίεση του -15 νωρίς-νωρίς στο ματς, άρχισε να νιώθει άνετα. Στον καταπληκτικό Αμερικανό, έδιναν σταδιακά βοήθειες και οι Τόμπσον και Μπράιαντ (σ.σ. κρυφός MVP) και με σύμμαχο τα τρία συνεχόμενα λάθη από Φουρνιέ και ΜακΚίσικ στις ισάριθμες τελευταίες κρίσιμες επιθέσεις, η πλάστιγγα έγειρε προς Εφές μεριά.



Δεν προκαλεί καμία εντύπωση ότι οι γηπεδούχοι τα κατάφεραν σε αυτό το ρυθμό καθώς το ταλέντο τους φτάνει και περισσεύει. Όμως ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που το επέτρεψε. Καθώς δεν κατάφερε να βγάλει δυο-τρεις άμυνες όταν μπήκε στο τέταρτο δεκάλεπτο με +8. Οι «ερυθρόλευκοι» ευθύνονται που επέτρεψαν 80 πόντους σε τρία δεκάλεπτα και γνωρίζουν καλά πως με τέτοια επίδοση ο στόχος τους δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα φέτος, όσο και αν… σκοράρουν. Ο δικός τους εγωισμός πρέπει να πληγωθεί από την στιγμή που ολοκληρώνουν ένα ημίχρονο με 16 ασίστ για 2 λάθη και έξι κλεψίματα και βλέπουν την υπέρ τους διαφορά μόλις στο +3! Εκεί ίσως και να κρίθηκε το ματς, άσχετο αν η Εφές προηγήθηκε για πρώτη φορά τριάμισι λεπτά πριν το τέλος. Είναι ολοφάνερο τι δεν έκανες καλά και έχασες όταν το σκορ από πόντους στον αιφνιδιασμό είναι υπέρ σου 15-2 και από λάθη αντιπάλου 19-8! Και οφείλεις να το διορθώσεις για να βγαίνει στο παρκέ ακόμα καλύτερη και κυρίως πιο ισορροπημένη αγωνιστική εικόνα.

Το πρελούδιο του αγώνα, άφησε πικρή γεύση για τον Φουρνιέ, ο οποίος έκανε την καλύτερή του εμφάνιση (σ.σ. ακόμα δεν είναι ούτε στο 50%), αλλά προς τιμήν του πήρε την ευθύνη για τα λάθη στο τέλος. Για ένα ακόμα παιχνίδι ο Βεζένκοβ κέρδισε μάχες, αλλά στα τελευταία έντεκα λεπτά δεν πήρε προσπάθεια, ανεβοκατεβαίνοντας το παρκέ. Είναι και αυτό πρόβλημα που εμφανίστηκε ξανά, καθώς η ομάδα πρέπει να δουλέψει περισσότερο γι’ αυτόν και να μην παίρνουν τις κρίσιμες προσπάθειες παίκτες που η δουλειά τους στο γήπεδο δεν είναι αυτή. Ο ΜακΚίσκ ήταν πολύ καλός για ένα ακόμα βράδυ και… μπέρδεψε τον κόουτς Μπαρτζώκα, ο οποίος θα έπρεπε ίσως να δώσει ένα ακόμα πέρασμα στον καταπληκτικό όσο έπαιξε Ντόρσι, ιδιαίτερα όταν η ομάδα έδειχνε να «κολλάει» επιθετικά. Ίσως να άργησαν να επιστρέψουν στο τέλος και οι Φαλ-Γουόκαπ κυρίως για το αμυντικό κομμάτι, όμως και ο προπονητής ακόμα το ψάχνει και η φετινή εξίσωση είναι ίσως η δυσκολότερη που έχει να λύσει.

Θετικός όσο έπαιξε ήταν και ο Βιλντόσα, ο Παπανικολάου βοήθησε στην δημιουργία, αλλά ήταν άστοχος, ενώ οι Πετρούσεφ και Ράιτ, δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν και να δώσουν ποιοτικές ανάσες στον Φαλ. Ιδιαίτερα ο πρώτος, δημιουργεί αλγεινή εντύπωση με την συμπεριφορά του (έχασε λέι απ και περπατούσε προς την άμυνα), και ίσως να χρειάζεται μια ειλικρινή συζήτηση και ένα ξεκαθάρισμα για να βρει τον δρόμο του. Την επόμενη εβδομάδα, ο Ολυμπιακός πάει στο Μόναχο για να παίξει με την Μπάγερν, στο πρώτο από τα «κυκλωμένα» εκτός έδρας φετινά του παιχνίδια, λίγο πριν την «καυτή» τριάδα αγώνων στο ΣΕΦ με Παναθηναϊκό για το πρωτάθλημα, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα για την Ευρωλίγκα. Μπορεί να είναι ακόμα νωρίς, όμως για να αισθάνεται ασφαλής και να πατήσει πιο γερά στο πόδια του, θα πρέπει να μην αδικήσει την προσπάθειά του σε κανένα από αυτά τα τέσσερα…

Υ.Γ.: Ο Λάρκιν είναι υπερπαίκτης και μπορεί να σκοράρει με οποιοδήποτε τρόπο, ο,τι και αν δοκιμάσεις στο μαρκάρισμά του. Του αλείφεις… βούτυρο στο ψωμί όμως όταν τον κοιτάς να εκτελεί μετά από αλλαγή στο σκριν, ή δεν επιχειρείς ένα δυνατό φάουλ πάνω του για να σε νιώσει. Εφόσον βρει ρυθμό η συζήτηση τελειώνει…

Υ.Γ.2: Το μπάσκετ που έπαιξε ο Ολυμπιακός στην επίθεση με εξαίρεση τις τρεις κρίσιμες τελευταίες όπου είπε να κάνει όσα λάθη δεν έκανε σε όλο τον αγώνα, ήταν απολαυστικό. Και αυτό κάνει την ήττα χειρότερη απ’ ό,τι είναι ουσιαστικά.

Υ.Γ.3: Το νεόκτιστο γήπεδο που χρησιμοποιεί η Εφές (δεν είναι ιδιοκτησία της), εκτός από όλες τις ανέσεις στην κεντρική σάλα, έχει εγκαταστάσεις και βοηθητικά γήπεδα (κλειστά και ανοικτά), προπονητήρια, γυμναστήρια και χώρους αναψυχής. Και όλα αυτά από την τουρκική ομοσπονδία (σ.σ. εκεί στεγάζονται και τα διοικητικά γραφεία της), με στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη του αθλήματος στην χώρα. Δυστυχώς, είμαστε πολύ πίσω…

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube