Το παιχνίδι είναι ένας γρίφος κύριως για τον Γιάννη Αναστασίου. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού παίζει για ένα αποτέλεσμα και πρέπει να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα το επιδιώξει. Ξέρει πολύ καλά ότι ο συνάδελφός του, Βίτορ Περέιρα, δεν έρχεται στη Λεωφόρο με επιθετικές διαθέσεις. Δεν του το επιτρέπει η αγωνιστική κατάσταση της ομάδας του, η καταπόνηση των παικτών του και η τσαλακωμένη ψυχολογία της. Για να λέμε του στραβού το δίκιο ούτε ο Περέιρα είναι ένας φύση επιθετικός προπονητής.
Πραγματιστής είναι και σαν τέτοιος θα παρατάξει την ομάδα του στη Λεωφόρο, με τη λογική του μικρότερου κακού. Για πολλούς από τους επισκέπτες αυτού του σάιτ ίσως ακούγεται κάπως αιρετικό ένας προπονητής του Ολυμπιακού να έρχεται στη Λεωφόρο με διάθεση συγκρατημένη και φιλοδοξίες όχι απεριόριστες. Παρατηρώντας όμως κάποιος τον τρόπο με τον οποίο οργανώνει το παιχνίδι της ομάδας του ο Περέιρα, καταλαβαίνει αμέσως ότι εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι μία ώριμη ανασταλτική συμπεριφορά που ελαχιστοποιεί τους κινδύνους για τον Ρομπέρτο.
Συνυπολογίστε τώρα ότι ο Ολυμπιακός έχει ένα κεντρικό αμυντικό δίδυμο που αποδείχθηκε προβληματικό στα τελευταία παιχνίδια και που μεταδίδει μία γενικότερη ανασφάλεια στο σύνολο της ομάδας. Όπως έδειξαν τα παιχνίδια με την ΑΕΚ και την Ντνιεπρ ο Ολυμπιακός ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να δεχθεί γκολ ανεξάρτητα από τη ροή του παιχνιδιού από στιγμιαία λάθη της άμυνάς του.
Πάνω σε αυτή την ομολογημένη αδυναμία είναι πολύ πιθανό να σπεκουλάρει ο Γιάννης Αναστασίου. Παρακολουθώντας το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Παναιτωλικό στη Λεωφόρο βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο Αναστασίου μοιάζει κάπως του Περέιρα. Παίζει συγκρατημένα, φροντίζοντας και αυτός για τη σιγουριά στα μετόπισθεν και επιχειρεί με το συνδυαστικό ποδόσφαιρο που αποδίδει η ομάδα του να φτάσει στο γκολ. Το σημειώνω αυτό γιατί είναι σπάνιες οι φορές που ο Παναθηναϊκός πετυχαίνει γκολ χάρη στη δεξιότητα των ποδοσφαιριστών του, με κάποια ατομική ενέργεια. Οι «πράσινοι» έχουν οργανώσει και σχεδιάσει με λεπτομέρειες την επιθετική ανάπτυξη του παιχνιδιού τους. Τουναντίον ο Ολυμπιακός ψάχνει τις ατομικές ενέργειες, έστω κι αν αυτές σε σύγκριση με πέρυσι είναι πολύ λιγότερες.
Με βάση τα παραπάνω ο Ολυμπιακός θα κατέβει στο γήπεδο, έχοντας καθαρά κατά νου ότι παίζει για δύο αποτελέσματα και θα εμφανιστεί τακτικά συγκρατημένος. Στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό το σχέδιο του Αναστασίου δούλεψε καλά αμυντικά και είναι γεγονός ότι οι προικισμένοι μεσοεπιθετικοί της ομάδας του Αγρινίου δεν απείλησαν ούτε μία φορά τον Στιλ. Γεγονός είναι επίσης ότι το γκολ της νίκης μπήκε όταν ο Παναιτωλικός έμεινε με δέκα παίκτες και αναπόφευκτα οι «πράσινοι» αύξησαν την πίεσή τους.
Έχω λόγους να πιστεύω ότι ο Αναστασίου δεν πρόκειται να διατάξει φουλ επίθεση έστω και αν θα παίξει μόνο για τη νίκη. Ωστόσο, το παιχνίδι, που δεν προβλέπεται να είναι για τους λόγους που ανέλυσα ιδιαιτέρως θεαματικό, θα κριθεί εν τέλει από τα ενδεχόμενα λάθη της αμυντικής γραμμής του Ολυμπιακού και γι’ αυτό θεωρώ πως αντιγράφοντας τον Δέλλα ο Γιάννης Αναστασίου τουλάχιστον σε ορισμένα χρονικά σημεία του παιχνιδιού θα επιχειρήσει να πρεσάρει ψηλά, δημιουργώντας προβλήματα στην πρώτη πάσα από την άμυνα στη μεσαία γραμμή των φιλοξενούμενων.
Υ.Γ.: Τα όσα αναφέραμε σχετίζονται με τους σχεδιασμούς των προπονητών και την εικόνα που θα έχει το παιχνίδι. Όπως ξέρουμε πολύ καλά στα ντέρμπι υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες που μπορούν να κρίνουν το αποτέλεσμα, γι’ αυτό και κάθε πρόβλεψη για το αποτέλεσμα είναι εκτός ποδοσφαιρικής λογικής και αφορά μόνο τους εραστές του στοιχηματικού τζόγου.