Μέγα πολιτικό θέμα, λέει, το ταξίδι στην Κεφαλονιά του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ κ. Σταυρίδη με το ιδιωτικό αεροπλάνο του Δημήτρη Μελισανίδη. Εθίχθη ο πρωθυπουργός και ο επί των οικονομικών Στουρνάρας διότι λίγες ώρες νωρίτερα ο κ. Σταυρίδης είχε υπογράψει την πώληση του ΟΠΑΠ σε εταιρεία συμφερόντων του «Τίγρη». Προφανώς θεώρησαν πως πολύ κόσμος θα σκεφτεί ότι της πώλησης είχε προηγηθεί συναλλαγή Μελισσανίδη – Σταυρίδη κάτω από το τραπέζι.
Έτσι αποφάσισαν την «παραίτηση» του κ. Σταυρίδη από το ΤΑΙΔΕΠ. Αντί να ενοχληθούν από το παλούκι που μπαίνει στα μάτια τους ενοχλήθηκαν από το “σκουπιδάκι” στα μάτια του κ. Σταυρίδη. Εδώ ξεπουλιέται ο ΟΠΑΠ σε τιμή που αντιστοιχεί στα κέρδη ενός έτους και κάτι παραπάνω. Ποιος συμμετέχει στην αγορά του. Ένας πρωθυπουργικός φίλος. Γιατί λοιπόν ο πολίτης να σκανδαλιστεί με το αεροπορικό ταξίδι του κου Σταυρίδη κι όχι με την κατάληξη του ΟΠΑΠ στον φίλο του πρωθυπουργού. Γιατί να σκανδαλιστεί με μια «εξυπηρέτηση» κι όχι με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας; Η περίπτωση έχει σοβαρές αναλογίες με τα λαγωνικά του ΣΔΟΕ που έχουν πάρει παγανιά τα πανηγύρια στα χωριά αλλά δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τους ελέγχους στις οφ-σορ εταιρείες.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η γυναίκα του Καίσαρα ούτε φαίνεται ούτε είναι τίμια. Ο κ. Σταυρίδης θυσιάστηκε στο βωμό μιας ανύπαρκτη διαφάνειας. Δεν έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό και «στάθηκε» στην προεδρία του ΤΑΙΠΕΔ. Χρημάτισε διευθυντικό στέλεχος σε σειρά επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα πριν περάσει και στον κρατικό. Τον κ. Μελισσανίδη και άλλους επιχειρηματίες τους γνώριζε χρόνια όπως άλλωστε τους γνωρίζει και ο κ. πρωθυπουργός.
Το να κάνουν τώρα σαν την βασίλισσα Βεατρίκη που της έπεσε από τα χέρια το αρωματικό μαντηλάκι δεν είναι απλά γελοίο. Είναι παραπλανητικό και ως εκ τούτου επικίνδυνο.