Στις 9 Ιανουαρίου του 2015 έφυγε από τη ζωή ο Ρόι Τάρπλεϊ, σε νοσοκομείο του Ντάλας. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1964 και ήταν ένας παίκτης ευλογημένος με ένα σπάνιο μπασκετικό ταλέντο, αλλά παράλληλα ήταν και… καταραμένος παλεύοντας από μικρή ηλικία με τους εσωτερικούς του «δαίμονες». Τελικά η κακή του πλευρά επικράτησε (από ανεπάρκεια στο συκώτι) και έτσι ο Αμερικανός άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 50 ετών.
Η ζωή του ήταν γεμάτη μπάσκετ, αλλά και με καταχρήσεις αλκοόλ και ναρκωτικών. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 1986 στους Μάβερικς και οι περισσότεροι με τους οποίους συνεργάστηκε, έλεγαν ότι ήταν ένας παίκτης πολύ μπροστά από την εποχή του. Με ύψος 2,11μ. αγωνιζόταν ως φόργουορντ/σέντερ. Όμως, με το ταλέντο που είχε στα ριμπάουντ, αλλά κυρίως στο σκοράρισμα από μακρινή απόσταση με το εξαιρετικό του σουτ και με τον πολύ καλό χειρισμό του στην μπάλα σαν γκαρντ, δεν είχε καθόλου τα χαρακτηριστικά ενός παίκτη εκείνης της εποχής, αλλά αρκετών δεκαετιών αργότερα.
Εξαιτίας της κακής πλευράς του, των καταχρήσεων, ο… δρόμος έφερε τον Ρόι Τάρπλεϊ στην Ελλάδα. Και μάλιστα, ήρθε στα «χρυσά χρόνια» του μπάσκετ της χώρας μας. Η πρώτη του φορά ήταν το 1992 όταν τον έφερε ο Άρης, το καλοκαίρι που αποχώρησε από τους «κίτρινους» της Θεσσαλονίκης, ο «Θεός» Νίκος Γκάλης, ενώ την επόμενη σεζόν, ο Αμερικανός κατηφόρισε στον Πειραιά, για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Επίσης, στην Ελλάδα αγωνίστηκε ακόμη σε Ηρακλή και Έσπερο Καλλιθέας.
Το www.sportfm.gr κάνει μία μίνι αναδρομή στην ταραχώδη ζωή του σπουδαίου Ρόι Τάρπλεϊ…
Το «καταραμένο» ντραφτ του 1986
Ο Ρόι Τάρπλεϊ επιλέχτηκε στο νούμερο «7» του ντραφτ από τους Μάβερικς, το 1986. Ωστόσο, σαν ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας, η συγκεκριμένη διαδικασία χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «καταραμένη», καθώς σε αρκετούς παίκτες, εξαιτίας των καταχρήσεων, καταστράφηκε η καριέρα τους. Το νούμερο «2» του ντραφτ, Λεν Μπάιας, πέθανε από υπερβολική δόση κοκαΐνης, μία ημέρα μετά την επιλογή του από τους Σέλτικς. Ο Κρις Γουόσμπερν, στο νούμερο «3» πρόλαβε να παίξει μόλις 72 παιχνίδια στο ΝΒΑ, καθώς εξαιτίας των ναρκωτικών τιμωρήθηκε με διά βίου αποκλεισμό από τον «μαγικό κόσμο», ενώ για τον ίδιο λόγο δεν έκανε την καριέρα που όλοι περίμεναν ούτε ο Γουίλιαμ Μπέντφορντ, ο οποίος είχε επιλεχτεί στο νούμερο «6». Μάλιστα, η μοίρα δεν φέρθηκε καλά ούτε στο νούμερο «60» του τρίτου γύρου εκείνου του ντραφτ, Ντράζεν Πέτροβιτς, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα…
Τα πρώτα χρόνια στο Ντάλας και η τιμωρία
Από την πρώτη χρονιά στους Μάβερικς ο Τάρπλεϊ έδειξε το πλούσιο ταλέντο του. Σε 75 αγώνες που μέτρησε, είχε κατά μέσο όρο 7,5 πόντους, 7,1 ριμπάουντ και 1,1 τάπες, με αποτέλεσμα να επιλεχτεί στην κορυφαία ομάδα των ρούκι. Η επόμενη σεζόν θα είναι ακόμη καλύτερη για εκείνον, καθώς έχοντας μέσους όρους νταμπλ-νταμπλ (με 13,5 πόντους και 11,8 ριμπάουντ), αναδείχθηκε κορυφαίος έκτος παίκτης για το 1987/88.
Ωστόσο, τη σεζόν 1989/90 θα έρθει η αρχή του… τέλους για τον Τάρπλεϊ. Στο ξεκίνημά της συνελήφθη μεθυσμένος και με την κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής και δέχθηκε την πρώτη τιμωρία από το ΝΒΑ. Πάντως, στις 26/4/1990 στο ματς του πρώτου γύρου των playoffs, ο Τάρπλεϊ θα κάνει ένα ιστορικό ρεκόρ με την ομάδα του Ντάλας, καθώς στο ματς με τους Μπλέιζερς είχε 22 πόντους, 14 ριμπάουντ, 5 τάπες και 3 κλεψίματα. Έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία των Τεξανών που είχε σε ένα ματς 20+ πόντους, 10+ ριμπάουντ και 5+ τάπες. Παρόμοια επίδοση θα γίνει ξανά το 2004 από τον σπουδαίο Ντιρκ Νοβίτσκι, ο οποίος κόντρα στους Κινγκς είχε 32π., 13 ριμπ. και 5 κοψίματα. Τον Μάρτιο του 1991 θα συλληφθεί ξανά για τον ίδιο λόγο, ενώ λίγους μήνες αργότερα θα αποβληθεί από τη λίγκα, εξαιτίας των ναρκωτικών.
Όταν έφερε το πλούσιο ταλέντο του στην Ελλάδα
Το καλοκαίρι του 1992 ο Άρης είχε να διαχειριστεί ένα πολύ ισχυρό πλήγμα που υπέστη. Αυτό, δεν ήταν άλλο από την αποχώρηση του Νίκου Γκάλη. Η διοίκηση τότε των «κίτρινων» έκανε πρόταση τον Ρόι Τάρπλεϊ και εκείνος αποδέχθηκε να έρθει στην Ελλάδα. Στην παρθενική του χρονιά στη χώρα μας και μην έχοντας παίξει ποτέ εκτός ΗΠΑ, ο Αμερικανός έδειξε τη μεγάλη αξία του, οδηγώντας την ομάδα της Θεσσαλονίκης στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Ωστόσο, δεν ολοκλήρωσε τη σεζόν 1992/93 στον Άρη, καθώς λόγω των οικονομικών προβλημάτων και την καθυστέρηση στις πληρωμές, αναχώρησε για τις ΗΠΑ και έτσι η ομάδα της Θεσσαλονίκης δεν τον είχε στη διάθεσή της στον τελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό (σ.σ. είχε αποκτήσει μόνο γι’ αυτό το ματς τον Ρέτζι Θίους).
Η επόμενη σεζόν (1993/94) θα βρει τον Τάρπλεϊ στον Πειραιά. Μαγεμένοι οι άνθρωποι του κραταιού Ολυμπιακού εκείνης της εποχής από το ταλέντο του Αμερικανού, τον πείθουν να κατηφορίσει από τη συμπρωτεύουσα. Ο Τάρπλεϊ θα επιβεβαιώσει τις προσδοκίες και θα πάρει από το… χέρι τους «ερυθρόλευκους» μέχρι το Final Four του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (σ.σ. νυν Ευρωλίγκα) που έγινε στο Τελ Αβίβ, όπου εκεί ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στον τελικό από την Μπανταλόνα. Πάντως, στην Ελλάδα η ομάδα του Πειραιά θα κάνει… θραύση, κάνοντας το νταμπλ με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Φυσικά, ο Αμερικανός ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής των «ερυθρόλευκων», αλλά η κακή εξωγηπεδική του ζωή δεν τον κράτησε στο μεγάλο λιμάνι.
Η αλήθεια για το Final Four του Τελ Αβίβ
Τα ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον ελληνικό Τύπο, στο Final Four του Τελ Αβίβ, ανέφεραν ότι ο Τάρπλεϊ τα είχε… βροντήξει από το ξενοδοχείο, ύστερα από έναν καυγά με τον Μπάμπη Παπαδάκη. Ωστόσο, λίγα χρόνια αργότερα ο «Ολλανδός», Γιάννης Ιωαννίδης, ο επί σειρά ετών συνεργάτης του «Ξανθού», Γιάννη Ιωαννίδη, στον «ερυθρόλευκο» πάγκο, αποκάλυψε τι πραγματικά συνέβη στο Ισραήλ.
Η επιστροφή στο ΝΒΑ και ο διά βίου αποκλεισμός
Μετά τη διετή θητεία του στην Ελλάδα, το 1994 ο Τάρπλεϊ πήρε τον δρόμο της επιστροφής στο ΝΒΑ και ξανά για λογαριασμό των Ντάλας Μάβερικς, υπογράφοντας συμβόλαιο διάρκειας έξι ετών έναντι 20 εκατ. δολαρίων. Αλλά, τον Δεκέμβριο του 1995 θα πέσουν οριστικά οι τίτλοι τέλους στην παρουσία του στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Κι αυτό γιατί, ουδέποτε άφησε τις… κακές συνήθειες που είχε και παραβιάζοντας τους όρους της αναστολής του από την προηγούμενη τιμωρία του, η λίγκα τον απέβαλε για πάντα. Έκτοτε, ο Αμερικανός συνέχισε να παίζει μέχρι το 2006 έχοντας περάσει ξανά από την Ελλάδα με τη φανέλα των Ηρακλή (1996) και Έσπερου Καλλιθέας (1999), ενώ ακόμη αγωνίστηκε στην Κύπρο (Απόλλων Λεμεσού), Ρωσία (Ουράλ Γκρέιτ), Κίνα (Ολίμπιανς) και μετά σε μικρές ομάδες των ΗΠΑ.
Ο Ρόι Τάρπλεϊ ήταν ένα ατόφιο και σπάνιο ταλέντο με πλούσιες μπασκετικές αρετές, αλλά παράλληλα ήταν και ένας αυτοκαταστροφικός χαρακτήρας. Οι καταχρήσεις τού στέρησαν την καριέρα που περίμεναν οι περισσότεροι ότι θα κάνει στο ΝΒΑ, αλλά μέσα από αυτό το κακό δόθηκε η ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να τον θαυμάσει από κοντά. Άλλωστε είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του άλλοτε συμπαίκτη του Αμερικανού στους Μάβερικς, Μπραντ Ντέιβις, ο οποίος είχε πει: «Εάν ο Ρόι ήταν υγιής, θα μπορούσε κάλλιστα να συμπεριλαμβάνεται στους 50 κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Μπορούσε να τα κάνει όλα. Να σουτάρει, να σκοράρει, να παίρνει ριμπάουντ, να πασάρει και να παίζει καλή άμυνα».
_125027.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
_003740.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
