Ολόκληρος ο κόσμος πενθεί και ειδικότερα αυτός του ποδοσφαίρου, καθώς ο σπουδαίος Πελέ δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο. Τώρα πια το «μαύρο διαμάντι» θα συναντήσει τον καλό του φίλο Ντιέγκο Μαραντόνα και θα μάθουν εκεί πάνω τους υπόλοιπους ανθρώπους τι εστί ποδόσφαιρο!
«Μια μέρα, στον παράδεισο, θα παίξουμε μαζί στην ίδια ομάδα. Και θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα σηκώνω τη γροθιά μου στον αέρα για θρίαμβο στο γήπεδο και για να πανηγυρίσω ένα γκολ. Θα είναι επειδή επιτέλους μπορώ να σε αγκαλιάσω ξανά», είχε γράψει ο Πελέ πριν δυο χρόνια όταν είχε πεθάνει ο Ντιεγκίτο.
Δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς, δεν έχουμε προλάβει τον Πελέ να παίζει ποδόσφαιρο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να παραδεχθείς και να θαυμάσεις αυτό που ήταν. Ένα ποδοσφαιρικό… θαύμα! Παρουσιάστηκε στο κοινό με τον καλύτερο τρόπο, μόλις στα 17 του χρόνια και στη μεγαλύτερη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τι καλύτερο για έναν πιτσιρικά μόλις 17 ετών; Ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές, συνέχισε έτσι και με τον ίδιο τρόπο άφησε τον κόσμο. Να θεωρείται από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών! Αν όχι ο σπουδαιότερος…
Το πραγματικό του όνομα ήταν Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, ενώ το «Πελέ» του το κόλλησαν οι συμμαθητές του στο σχολείο, όταν είχε αποκαλέσει κατά λάθος Πελέ τον Μπιλέ τον τερματοφύλακα της Βάσκο Ντα Γκάμα που ήταν ο αγαπημένος του ποδοσφαιριστής.
Ο πατέρας του ήταν επίσης ποδοσφαιριστής σε μικρές ομάδες και του έμαθε τα μυστικά του αθλήματος, κάνοντας να το αγαπήσει και να γίνει αυτό που έγινε. Σε ηλικία 17 ετών βοήθησε τη Βραζιλία να κατακτήσει το πρώτο της Μουντιάλ πετυχαίνοντας μάλιστα δυο γκολ στον τελικό με την Σουηδία. Ο Πελέ το… έφερε σπίτι του και όλοι ήταν περήφανοι για εκείνον. Το είχε υποσχεθεί μερικά χρόνια νωρίτερα στον πατέρα του, όταν εκείνος έκλαιγε με λυγμούς για το χαμένο τρόπαιο από την Ουρουγουάη!
Για τον Πελέ δεν χρειάζονται συστάσεις. Ήταν αυτός που ήταν και μπήκε για πάντα στο πάνθεον της ποδοσφαιρικής αίγλης, της ποδοσφαιρικής μαγείας και της αιώνιας πίστης στο ποδόσφαιρο! Ήταν ο άνθρωπος που είχε «κηρύξει»… αργία στο Μεξικό στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, με τους εργάτες, τους μαγαζάτορες και όσους γενικότερα δούλευαν, να παρατάνε τις δουλειές τους για να… τρέξουν να δουν τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του πλανήτη. Το είχαν κρεμάσει και στους… δρόμους, για να γίνει κατανοητό. «Σήμερα δεν θα δουλέψουμε γιατί θα δούμε τον Πελέ».
«Η ντρίμπλα της αγελάδας»
Στη Βραζιλία, το λένε «drible da vaca» που σημαίνει «η ντρίμπλα της αγελάδας». Ο μύθος στη χώρα του καφέ λέει ότι η ντρίμπλα ανακαλύφθηκε πριν από πολλά χρόνια στον Αμαζόνιο, όταν οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές προσπαθούσαν να αποφύγουν τα ζώα που εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο και διέκοπταν το παιχνίδι. Αυτό έκανε περίπου ο Πελέ σε εκείνον τον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Ουρουγουάη…
Ο Τοστάο του έκανε την μπαλιά, με τον Πελέ να κινείται στην τροχιά της αλλά να την αφήνει. Ο αντίπαλος τερματοφύλακας ούτε που πήρε χαμπάρι, δεν κατάλαβε από πού του ήρθε και την έφαγε σαν… χαζός. Μόνο που ήταν θέμα ευφυΐας και ικανότητας του Πελέ, ο οποίος έδειξε για ακόμη μια φορά στο χορτάρι το ποδοσφαιρικό του IQ. Δυστυχώς, το πλασέ του στη συνέχεια δεν μπήκε, αφού πέρασε δίπλα από την εστία… Θα μιλάγαμε για αριστούργημα, για ένα από τα καλύτερα γκολ που έχουμε δει ποτέ. Παρόλα αυτά, η ντρίμπλα αυτή μνημονεύεται και θα μνημονεύεται για μια ζωή!
Η Σάντος του Πελέ και ο Πελέ της Σάντος
Όταν ακούς αυτά τα δυο δεν γίνεται να μην τα… συνδέσεις. Μέχρι να φορέσει για πρώτη φορά την φανέλα της Σάντος ο Πελέ, η βραζιλιάνικη ομάδα είχε μόλις δυο πρωταθλήματα. Το «μαύρο διαμάντι» τη βοήθησε να κατακτήσει 11 πρωταθλήματα, 3 Διηπειρωτικά και 2 Copa Libertadores.
Ο Πελέ ήταν ο σταρ εκείνης της εποχής. Το είχε παραδεχθεί και ο ίδιος στο ντοκιμαντέρ του ότι είχε αρκετές σχέσεις εκτός γάμου και έχει αποκτήσει πολλά παιδιά που ούτε ο ίδιος δεν γνώρισε ποτέ. Ο Βραζιλιάνος έφερε στον ποδοσφαιρικό κόσμο το «joga bonito», το όμορφο ποδόσφαιρο που τον κατέστησε ένα... θαύμα στα γήπεδα!
Ακόμη και όταν οι προπονητές του έλεγαν να το σταματήσει, ο ίδιος τους έδειχνε πως μπορεί να συνδυάσει τα κόλπα, το θέαμα και την αποτελεσματικότητα. Στο Μουντιάλ της Χιλής το 1962, ο Πελέ τραυματίζεται και δεν αγωνίζεται, ενώ την επόμενη χρονιά κατακτά πάλι με την Σάντος το Κόπα Λιμπερταδόρες, κάνοντας χατ τρικ μέσα στο Μαρακανά. Το 1969, ακουγόταν σε ολόκληρο τον κόσμο για έναν παίκτη που έκανε κάτι, που κανείς δεν είχε καταφέρει μέχρι τότε. Να σημειώσει στην καριέρα του 1.000 γκολ. Και ο Πελέ τα κατάφερε! Στον αγώνα Σάντος-Βάσκο ντα Γκάμα, στο 74ο λεπτό, ο Πελέ εκτελεί πέναλτι και σκοράρει το χιλιοστό του γκολ, γράφοντας ιστορία.
Το 1975 αποδέχεται την πρόταση της Νιου Γιορκ Κόσμος, όπου θα μείνει μέχρι το 1977. Το ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή δεν ήταν ένα δημοφιλές άθλημα στις ΗΠΑ, ωστόσο έβαλε το λιθαράκι του για να αρχίσουν οι Αμερικανοί να ασχολούνται με αυτό. Γέμιζαν τα γήπεδα μόνο και μόνο για να τον δουν, να θαυμάσουν το μεγαλείο του.
Ένα είναι σίγουρο. Ότι θα λείψει. Θα λείψει πάνω από όλα στο ποδόσφαιρο, εκείνο το ρομαντικό άθλημα που όσο πάει εξαλείφεται. Τώρα πια είναι μαζί δυο θρύλοι, οι μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές που άγγιξαν ποτέ στην στρογγυλή θεά. Κι όταν ο Πελέ ανέβηκε ψηλά, ο Ντιεγκίτο χαμογέλασε γιατί συναντήθηκαν ξανά. Αγκαλιάστηκαν, υψώνοντας τη γροθιά για τελευταία φορά, όχι γιατί πανηγύρισαν κάποιο γκολ, αλλά γιατί πια ο παράδεισος θα έχει αυτούς τους δυο μαζί.
«Οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς, αυτό ήταν ο Πελέ»
«Ο Πελέ ήταν ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης που έχω δει ποτέ, είχε τα πάντα. Δύο καλά πόδια, μαγεία στον αέρα. Γρήγορος. Δυνατός. Θα μπορούσε να νικήσει τους αντιπάλους με δεξιότητα. Θα μπορούσε να ξεπεράσει τους ανθρώπους. Με μόνο αυτό το ύψος έμοιαζε με έναν τεράστιο αθλητή στο γήπεδο. Ήταν ο καλύτερος γιατί μπορούσε να κάνει οτιδήποτε και όλα σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Θα μπορούσε να παίξει σε οποιαδήποτε θέση», είχε πει ο θρυλικός Μπόμπι Μουρ για τον Βραζιλιάνο.
Πελέ σημαίνει γκολ, Πελέ σημαίνει πάθος, Πελέ σημαίνει Βραζιλία, Πελέ σημαίνει Παγκόσμιο Κύπελλο, Πελέ σημαίνει ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ!
Αντίο μεγάλε Πελέ! Η Βραζιλία πενθεί για τον Βασιλιά της! Τον Βασιλιά του ποδοσφαίρου. Τυχερός ο παράδεισος, δείξτε τους μαζί με τον Ντιεγκίτο την ομορφιά αυτού του μαγικού αθλήματος… Ευχαριστούμε για όλα, που ομορφύνατε το ποδόσφαιρο και μας κάνατε να το αγαπήσουμε και εμείς μέσα από εσάς.
