Μια ωδή στον Πελέ: Οι 10 κορυφαίες στιγμές της καριέρας του θρύλου της Βραζιλίας

Πολλές ήταν οι φορές, που προσπαθήσαμε να «ντριμπλάρουμε» την είδηση του θανάτου του Πελέ. Όμως το πλήρωμα του χρόνου μας έκλεισε τον δρόμο. Ο θρυλικός Βραζιλιάνος «έφυγε» από τη ζωή στα 82 του χρόνια έπειτα από μακροχρόνιο αγώνα με τον καρκίνο, βυθίζοντας στη θλίψη ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.

Ωστόσο, το «μαύρο μαργαριτάρι» από το Τρες Κορασόες, που σημάδεψε με τα κατορθώματά του μια ολόκληρη εποχή, αφήνει πίσω του μια βαριά ποδοσφαιρική κληρονομιά της οποίας η αξία είναι αμύθητη.

1375 καταγεγραμμένα ματς, περισσότερα από 1000γκολ, 3 κατακτήσεις Μουντιάλ, 6 πρωταθλήματα, 2 Διηπειρωτικά και ισάριθμα Copa Libertadores με τη Σάντος και ένα πρωτάθλημα με την Νιου Γιορκ Κόσμος των ΗΠΑ.

Αυτός ήταν ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο.

Το sport-fm.gr ανατρέχει στο παρελθόν και την καριέρα του εμβληματικού Βραζιλιάνου και σας παρουσιάζει τις 10 κορυφαίες στιγμές που συνέθεσαν τον «μύθο» Πελέ.

10. Το «παρθενικό» γκολ σε Παγκόσμιο Κύπελλο

Ήταν 19 Ioυνίου του 1958 όταν η Βραζιλία αντιμετώπιζε την Ουαλία για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Σουηδίας. Ο Πελέ, σε ηλικία μόλις 17 ετών ήταν εκείνος που έκρινε την αναμέτρηση πετυχαίνοντας ένα καταπληκτικό γκολ. Πάσα με το κεφάλι από τον Ντιντί, κοντρόλ από τον νεαρό τότε Πελέ, τρομερή ντρίμπλα επάνω στον Μελ Τσαρλς και άψογη εκτέλεση για το 1-0 που έμεινε ως το τέλος της αναμέτρησης.

9. Ντριμπλάροντας το... μισό Μεξικό

Είχαν περάσει τέσσερα χρόνια από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Σουηδίας και ο Πελέ είχε ως στόχο να γίνει ο πιο... πλούσιος σε τίτλους teenager στην ιστορία του ποδοσφαίρου με το τουρνουά της Χιλής να φαντάζει ως ιδανικότερη ευκαιρία του. Έτσι στις 30 Μαΐου 1962 και με αντίπαλο το Μεξικό το «μαύρο μαργαριτάρι» κατάφερε να πετύχει ένα συγκλονιστικό γκολ. Με το σκορ στο 1-0 από το 56' χάρη σε γκολ του Ζαγκάλο ο Πελέ θέλησε να λάμψει στον αγωνιστικό χώρο του «Εστάντιο Σαουσαλίτο».

73ο λεπτό, ο βραχύσωμος μεσοεπιθετικός με το «10» στη φανέλα παίρνει την μπάλα, περνά τέσσερις Μεξικανούς και πλασάρει υποδειγματικά με το αριστερό στη δεξιά γωνία του Αντόνιο Καρμπαχάλ για το 2-0. Έπος!

8. To «τραύμα» από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966

Έχοντας πλέον κερδίσει επάξια τον τίτλο του «εθνικού ήρωα» ο Πελέ ήταν έτοιμος για ακόμη μια... παράσταση στα γήπεδα της Αγγλίας. Το έργο είχε επαναληφθεί ήδη δύο φορές όμως οι συνθήκες δεν ήταν και οι ιδανικότερες για να επαναληφθεί και τρίτη. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στα γήπεδα της Αγγλίας η «σελεσάο» ήταν μια ομάδα κορεσμένη, αλλά και με νέους σε ηλικία ποδοσφαιριστές όπως ο Τοστάο και ο Ζαϊρζίνιο που δεν βοηθούσαν στην ομοιογένεια του συνόλου. Ο Πελέ ταξίδεψε τραυματίας στο Νησί, αλλά κατάφερε να συμμετάσχει στη διοργάνωση πετυχαίνοντας ένα εκπληκτικό γκολ με φάουλ απέναντι στη Βουλγαρία και έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε σε τρία διαδοχικά Παγκόσμια Κύπελλα.

Ωστόσο, η συνέχεια δεν ήταν η ίδια μιας και στην αναμέτρηση κόντρα στην Πορτογαλία του Εουσέμπιο, ο Ζοάο Μοράις προχώρησε σε ένα πολύ σκληρό μαρκάρισμα επάνω στον Πελέ αναγκάζοντας τον να μείνει εκτός από τη συνέχεια του αγώνα. Προφανώς, η εξέλιξη αυτή επηρέασε αρνητικά τη Βραζιλία που αποκλείστηκε πρόωρα.

Μάλιστα, μετά τον αγώνα με την Πορτογαλία ο Πελέ αποφάσισε να μην αγωνιστεί ξανά με την εθνική ομάδα ενοχλημένος από τον αντιαθλητικά τρόπο αντιμετώπισής του αλλά μεταπείστηκε δύο χρόνια μετά και επέστρεψε εκεί που ανήκε.

7. H ασίστ στον Ζαϊρζίνιο

Πέραν της απίστευτης εκτελεστικής του δεινότητας ο Πελέ διέθετε και μια ιδιαίτερη ικανότητα στη δημιουργία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 στα γήπεδα του Μεξικού ήταν η τελευταία διοργάνωση στην οποία συμμετείχε ο θρυλικός Βραζιλιάνος. Στην αναμέτρηση της 2ης αγωνιστικής του 3ου ομίλου η «σελεσάο» αντιμετώπισε την κάτοχο του τίτλου Αγγλία στη Γουαδαλαχάρα στις 7 Ιουνίου. Αμφότερες οι ομάδες είχαν ταλαιπωρηθεί αρκετά για να φθάσουν στο Μεξικό, με τους μεν Βραζιλιάνους να φθάνουν 32 ημέρες πριν ώστε να εγκλιματιστούν στις συνθήκες της χώρας και τους δε Άγγλους να... δυναμιτίζουν το κλίμα αναφορικά με το υψόμετρο και το «αβαντάζ» που θα είχαν οι λατινοαμερικάνικες ομάδες.

Το ματς ήταν αρκετά κλειστό. Η Αγγλία πίεσε και έφτασε κοντά στο γκολ, ο Μπανκς είπε «όχι» σε κεφαλιά του Πελέ με μια απίστευτη επέμβαση και το 0-0 παρέμενε ώσπου ήρθε το 60ο λεπτό. Ο Ριβελίνο έκανε τη σέντρα, ο Πελέ κατέβασε την μπάλα και αφού «χόρεψε» την αγγλική άμυνα, πάσαρε αστραπιαία στον Ζαϊρζίνιο ο οποίος εκτέλεσε τον Γκόρντον Μπάνκς για το τελικό 1-0. Αυτή ήταν μια από τις πιο σημαντικές ασίστ στην καριέρα του «μαύρου μαργαριταριού».

6. Όταν πέρασε την άκρη του Ατλαντικού για την Νιου Γιορκ Κόσμος

Στα τέλη του 1974 ο Πελέ πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση σε ηλικία 35 ετών βάζοντας τέλος σε μια μυθική καριέρα που όλοι οι ποδοσφαιριστές θα ζήλευαν ακόμα και εκείνα τα χρόνια. Όμως οκτώ μήνες αργότερα, μια ομάδα άγνωστη στο ευρύ κοινό πήρε την απόφαση να πυροδοτήσει τη «βόμβα» της επιστροφής του Πελέ στην ενεργό δράση.

Η Νιου Γιορκ κόσμος, προσέφερε «γη και ύδωρ» στον Βραζιλιάνο άσο, ανοίγοντας ουσιαστικά το δρόμο στο ποδόσφαιρο των ΗΠΑ να κάνει τα πρώτα του σοβαρά βήματα στο... soccer. Όπως ήταν λογικό, η υποδοχή στον Πελέ ήταν αξιομνημόνευτη καθώς περισσότεροι από 21.278 θεατές, 300 δημοσιογράφοι και εκατομμύρια τηλεθεατές παρακολούθησαν το ντεμπούτο του μάγου με την νέα του ομάδα.

Αυτή η μεταγραφή, ήταν το έναυσμα για αρκετούς ακόμη αστέρες του ποδοσφαίρου όπως Γιόχαν Κρόιφ, ο Εουσέμπιο, ο Τζορτζ Μπεστ, ο Γκερντ Μίλερ, ο Γκόρντον Μπανκς και ο Μπόμπι Μουρ να αγωνιστούν στις ΗΠΑ, κάνοντας το άθλημα αρκετά πιο αγαπητό στη χώρα.

5. To... milesimo

Μην έχοντας πολλά πράγματα να πετύχει ακόμα στην καριέρα του ο Πελέ είχε θέσει έναν τελευταίο στόχο. Να βρει δίχτυα για 1000η φορά στην καριέρα του.

Έτσι στις 19 Νοεμβρίου 1969, περίπου 70.000 φίλαθλοι έγιναν μάρτυρες μιας από τις πιο ιστορικές στιγμές στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η Βάσκο Ντα Γκάμα υποδέχθηκε την Σάντος για το πρωτάθλημα Βραζιλίας με τον Πελέ να κυνηγά μανιωδώς το γκολ και τους αμυντικούς της Βάσκο να αντιστέκονται σθεναρά.

Λίγα λεπτά πριν το τέλος το «10» κερδίζει πέναλτι. Φυσικά ανέλαβε ο ίδιος την εκτέλεση και έκανε το 1-0 γράφοντας ιστορία.

4. H καλύτερη κεφαλιά του «αιώνα» που σταμάτησε στον Γκόρντον Μπανκς

Eπιστροφή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 και το ματς με την Αγγλία. Ένα ματς φανταστικό όπως προαναφέραμε με αρκετές ευκαιρίες εκατέρωθεν και τον Πελέ να πιστώνεται την ασίστ στον Ζαϊρζίνιο στο 70ο λεπτό που έφερε το 1-0. Πριν όμως συμβεί αυτό μια φάση βγαλμένη από σελίδα κόμικ την οποία όλοι μας έχουμε δει έστω και τυχαία εκτυλίχθηκε στο χορτάρι του «Εstadio Jalisco» της Γουαδαλαχάρα.

H Bραζιλία επιτίθεται από τα δεξιά, με τον Κάρλος Αλμπέρτο να περνά όποιον βρίσκει στο διάβα του και να βγάζει τη σέντρα λίγο πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή. Ο Πελέ λίγο πιο μπροστά από το σημείο του πέναλτι, ίπταται και πιάνει μια εντυπωσιακή κεφαλιά. Ο χρόνος παγώνει. Οι φίλοι της Βραζιλίας είναι έτοιμοι να πανηγυρίσουν. Όμως ο τερματοφύλακας των «τριών λιονταριών», Γκόρντον Μπανκς εκτινάσσεται και πραγματοποιεί την «επέμβαση του αιώνα» κρατώντας το 0-0.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Πελέ δεν δίστασε να μιλήσει για αυτήν τη φάση λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Ήταν μια από τις καλύτερες επεμβάσεις που έχω δει στη ζωή μου και ίσως από τις καλύτερες που έχω δει από τότε που βλέπω ποδόσφαιρο.»

3. Ο «χορός» της Στοκχόλμης

Στις 29 Ιουνίου 1958, Βραζιλία και Σουηδία εξαργύρωσαν την εντυπωσιακή τους πορεία στο Παγκόσμιο Κύπελλο παίζοντας στον τελικό της διοργάνωσης. Εκεί η «σελεσάο» ήταν πραγματικά μαγική και κατάφερε να επικρατήσει με το επιβλητικό 5-2. Οι Σουηδοί, προηγήθηκαν με τον Λίντχολμ στο 4' με τον Βαβά να φέρνει «τούμπα» το ματς με δύο γκολ στο 9ο και το 32ο λεπτό του ματς με το 2-1 να είναι το σκορ για το πρώτο ημίχρονο.

Ο Πελέ δεν είχε «μιλήσει» σε όλη τη διάρκεια του ματς μέχρι που έφτασε το 55ο λεπτό. Ο Ζαγκάλο τροφοδότησε στην περιοχή τον 17χρονο Πελέ, που αρχικά κοντρόλαρε και εν συνεχεία ντρίμπλαρε τον Γκούσταφσον περνώντας την μπάλα πάνω από αυτόν και στη συνέχεια σούταρε κάνοντας το 3-1 και έγινε ο νεότερος παίκτης που σκόραρε μέχρι εκείνη τη στιγμή σε τελικό Μουντιάλ. Και τι καλύτερο από το να κάνεις ένα τέτοιο ρεκόρ με ένα τόσο όμορφο γκολ.



Στο 68' ο Ζαγκάλο έκανε το 4-1 με τον μετέπειτα προπονητή του Ηρακλή, Άντρε Σίμονσον να μειώνει σε 4-2 και τον Πελέ να βάζει το κερασάκι στην τούρτα λίγο πριν το τέλος για το 5-2 που χάρισε το τρόπαιο στη Βραζιλία για πρώτη φορά στην ιστορία της.

2. Η υψωμένη γροθιά της ελπίδας

To Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 έμελλε να είναι το τελευταίο της σπουδαίας καριέρας του Πελέ. Στα γήπεδα του Μεξικού, η υπέροχη «σελεσάο» έφτασε ως τον τελικό απέναντι στην μεγάλη Ιταλία του Φερούτσιο Βαλκαρέτζι και με ποδοσφαιριστές όπως ο Τζιάνι Ριβέρα, ο Λουίτζι Ριβέρα και ο Σάντρο Ματσόλα. Ωστόσο, αυτοί δεν μπόρεσαν να σταθούν εμπόδιο στους Βραζιλιάνους.

Το «μαύρο μαργαριτάρι» στην τελευταία του παράσταση σκόραρε στο 18ο λεπτό με υπέροχη κεφαλιά γράφοντας το 1-0. Ο Μπονινσιένια ισοφάρισε σε 1-1 όπως η αρμάδα του προπονητή πλέον, Μάριο Ζαγκάλο πέτυχε ακόμη τρία γκολ με τον Ζέρσον, τον Ζαϊρζίνιο και τον Κάρλος Αλμπέρτο.

Ήταν το τελευταίο ματς του Πελέ με την εθνική Βραζιλίας και το τέλος μιας «χρυσής» εποχής για αυτή την θρυλική ομάδα.

1. Το ομορφότερο γκολ που δεν μπήκε ποτέ

Μπορεί η κορυφαία στιγμή του καλύτερου ποδοσφαιριστή όλων των εποχών να είναι μια χαμένη ευκαιρία; Φυσικά! Και ειδικότερα όταν μιλάμε για τον Πελέ που έχει καταφέρει να σκοράρει με κάθε πιθανό τρόπο.

Λίγο πριν η «σελεσάο» φτάσει στην κατάκτηση του τρίτου της τροπαίου, αντιμετώπισε στα ημιτελικά την Ουρουγουάη με το άσβεστο μίσος του παρελθόντος να μην έχει εκλείψει. Η «σελέστε» προηγήθηκε στο 19' με τον Κουμπίγια με τον Κλοντοάλντο να ισοφαρίζει λίγο πριν την εκπνοή του ημιχρόνου σε 1-1.

Στο 60' ο Πελέ πέρασε τρεις Ουρουγουανούς και ανατράπηκε στην περιοχή ωστόσο ο διαιτητής αρνήθηκε το πέναλτι όμως στο 76' ο Ζαϊρζίνιο με εκπληκτική ενέργεια έκανε το 2-1 με τον Ριβελίνο να αξιοποιεί την ασίστ του Πελέ στο 89' κάνοντας με δυνατό σουτ το 3-1.

Λίγο πριν το τέλος, ο Πελέ πήρε την πάσα από τον Τοστάο πέρασε την μπάλα στον Πελέ που πέρασε εντυπωσιακά τον Μαζούρκιεβιτς, πλάσαρε αλλά έστειλε την μπάλα άουτ.

Ήταν το ομορφότερο γκολ που δεν μπήκε ποτέ και ανήκει στον Πελέ.



Επιμέλεια: Γιώργος Ζαχαρίου