Έφαγε όσα του αναλογούσαν με την εμφάνιση που έκανε. Χρόνια είχε ο Ολυμπιακός να παίξει τόσο άσχημα σε ευρωπαϊκό παιχνίδι. Όσο και να ψάξεις δεν βρίσκεις τίποτα θετικό στην ομάδα του Μίτσελ. Το πιο εύκολο είναι να πεις ότι η άμυνα του είχε το μαύρο της το χάλι. Έτσι είναι, αλλά και επιθετικά ο Ολυμπιακός ήταν ανύπαρκτος. Καθηλωμένος στην άμυνα του προς την περιοχή του Ρομπέρτο και περιορισμένος σε καθαρά παθητικό ρόλο.
Είχαμε επισημάνει μετά το 3-2 στο Τορίνο ότι η Ατλέτικο είναι καλύτερη ομάδα από τη Γιουβέντους και ότι το βράδυ στο «Βιθέντε Καλδερόν» θα είναι πολύ πιο δύσκολο. Το να μην μπορείς όμως να βγάλεις δύο συνδυασμούς της προκοπής συνιστά πρόβλημα που ξεπερνά τη δεδομένη ποιότητα των «ροχιμπλάνκος» και αφορά το κάκιστο παιχνίδι των παικτών του Ολυμπιακού. Μια ομάδα στα χαμένα με Αφελάι και Τσόρι απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα. Με τόσο βαρύ σκορ αναρωτιέμαι τι νόημα έχει να τα βάλει κανείς με Ρομπέρτο και Μποτία που δώρισαν τα δύο πρώτα γκολ. Για τον Ρομπέρτο έτσι κι αλλιώς τι μπορείς να πεις. Ο Μποτία το πάλεψε ο καημένος, αλλά τη μια το περήφανο «τσαφ», τις άλλες η κλάση του Μάντζουκιτς τον έφεραν σε δεινή θέση.
Το να χρησιμοποιήσεις όμως δεκατέσσερις παίκτες και να μην βρίσκεις πλην -ίσως- του Ελαμπνελαουί έναν διακριθέντα, δείχνει το μέγεθος του προβλήματος. Πιθανόν να έπαιξε ρόλο και η διακοπή του πρωταθλήματος, η αγωνιστική απραξία. Θα ‘ναι λάθος, όμως να φορτωθούν όλα εκεί.
Η Ατλέτικο έπνιξε τους «ερυθρόλευκους». Τα αμυντικά χαφ, Εντιγκα, Μιλιβόγεβιτς και Μανιάτης ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Κυριολεκτικά δεν προλάβαιναν. Ο Χουανφράν κι ο Αρντά γλέντησαν αριστερά τον Μασουάκου κι ο Κόκε περνούσε από τους αμυντικούς χαφ ό,τι ώρα ήθελε.
Ήταν θέμα κλάσης της Ατλέτικο η νίκη της. Το σκορ και ο περίπατος στο γήπεδο πρέπει να αποδοθούν στην άθλια εμφάνιση των «ερυθρόλευκων».
Τώρα, απαιτείται ανασύνταξη δυνάμεων και νίκη επί της Μάλμε που δεν θα έρθει για τουρισμό, αλλά για νίκη, ώστε να συνεχίσει αυτή στο Γιουρόπα Λιγκ. Θεωρητικά, με νίκη της Ατλέτικο επί της «Γιούβε», ο Ολυμπιακός μπορεί να βρεθεί και δεύτερος. Όμως, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα στο «Βιθέντε Καλδερόν» προέχει η ανασύνταξη για να αποφευχθούν τα χειρότερα…