Αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Σε μεγάλη απόσταση από τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες όταν παίζουν στην Ευρώπη.
Ομάδα που δεν βολεύεται με κλοπές αποτελεσμάτων. Που παίζει για τη νίκη στα ίσια και παλικαρίσια.
Αυτό έγινε στο νεόδμητο γήπεδο της Γιουβέντους. Ο Ολυμπιακός έπαιξε για να σκοράρει και να νικήσει. Παρά την πίεση της Γιουβέντους έβγαινε μπροστά και ανταπέδιδε τα «χτυπήματα».
Ο Μίτσελ χτίζει την ομάδα καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του εαυτού του και της ομάδα του (Ρεάλ) όταν έπαιζε ο ίδιος.
Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν χωρίς φόβο και αίσθημα κατωτερότητας. Έπαιξαν για να νικήσουν και έχασαν στις λεπτομέρειες. Η τύχη έπαιξε τραγικό παιχνίδι στον Ρομπέρτο. Όμως ο άφθαστος τερματοφύλακας έπιασε το πέναλτι του Βιντάλ και στέλνει την ομάδα του να παίξει την πρόκριση στη Μαδρίτη κόντρα στην Ατλέτικο.
Κι όλοι το ξέρουν πια γιατί αποδείχτηκε και στο Τορίνο πως ο Ολυμπιακός μπορεί να τα καταφέρει. Αυτή η αίσθηση ότι ο Ολυμπιακός είναι ικανός για όλα δεν αφορά τους παίκτες, τον προπονητή, τους οπαδούς. Είναι η αίσθηση της ποδοσφαιρικής Ευρώπης.
Όσοι τυχόν δεν το καταλαβαίνουν ας ξαναδούν το ματς για να διαπιστώσουν πως η «πόρνη» μπάλα ήθελε να κάνει το χατίρι της «Γηραιάς Κυρίας». Στη Μαδρίτη ας μείνει αδιάφορη αφήνοντας Ολυμπιακό και Ατλέτικο να λύσουν στα ίσια τις διαφορές τους. Και τότε θα δούμε…