Κλασική ομάδα της Premier League η Γουέστ Χαμ, με τα πάνω της αλλά και τα κάτω της, βάλθηκε τα τελευταία χρόνια να γίνει σταθερή και στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Για τρίτη συνεχόμενη σεζόν μετέχουν σε εκτός συνόρων διοργάνωση τα «σφυριά», κάτι που πετυχαίνουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
Και είναι αλήθεια πως για σύλλογο που έχει παίξει στην Ευρώπη μόλις δώδεκα φορές σε ιστορία που φτάνει 128 χρόνια πίσω, είναι επιτυχία οι τέσσερις ευρωπαϊκοί τελικοί, οι τρεις εκ των οποίων κερδισμένοι (Κυπελλούχων 1965, Intertoto 1999 & Conference League 2023).
Για μόλις δεύτερη φορά δε, θα βρεθεί και στα μέρη μας. Εκ νέου ως τροπαιούχος, εκ νέου για να παίξει με τον Ολυμπιακό.
Η ομάδα του Ντέιβιντ Μόγιες θα αντιμετωπίσει τους «ερυθρόλευκους» στο Καραϊσκάκη, ένα γήπεδο στο οποίο είχε βρεθεί και το 1965, στη ρεβάνς για τα διπλά ματς τότε για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων.
Τότε ήταν κάτοχος του θεσμού, συνεπώς είχε εξασφαλίσει εκ νέου το εισιτήριο προκειμένου να υπερασπιστεί τον τίτλο της, παρότι δεν είχε κατακτήσει το Κύπελλο στην Αγγλία.
Ομοίως με φέτος, καθώς η 14η θέση της βαθμολογίας της Premier League, ως γνωστόν, δεν δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο. Το έδωσε όμως ο θρίαμβος της Πράγας, στον τελικό με τη Φιορεντίνα.
Μετά από σχεδόν 58 χρόνια λοιπόν, Ολυμπιακός και Γουέστ Χαμ ανταμώνουν ξανά το φθινόπωρο. Το 1965, οι «ερυθρόλευκοι» του Μάρτον Μπούκοβι, ο οποίος είχε ναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας λίγους μήνες πριν, κληρώθηκαν στον 2ο γύρο του Κυπελλούχων αφότου είχαν αποκλείσει την Ομόνοια με μία νίκη και μία ισοπαλία.
Τα «σφυριά» είχαν περάσει άνευ αγώνα, καθώς η πολωνική Τσάρνι Ζάγκαν είχε αποσυρθεί από τον θεσμό...
Για πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή ιστορία των ελληνικών συλλόγων, ένας εξ αυτών θα κοντραριζόταν με εκπρόσωπο του Νησιού. Το πρώτο ματς ορίστηκε για τις 24 Νοεμβρίου 1965, με γηπεδούχο τη Γουέστ Χαμ.
Οι Λονδρέζοι θα επιβεβαίωναν την ανωτερότητά τους επικρατώντας με το ευρύ 4-0, έχοντας μεγάλο πρωταγωνιστή έναν ποδοσφαιριστή που λίγους μήνες αργότερα θα γινόταν θρύλος του βρετανικού ποδοσφαίρου.
Ο λόγος για τον Σερ Τζεφ Χερστ, που με δύο γκολ στο πρώτο μέρος (24’, 43’) θα άνοιγε τον δρόμο για τη νίκη που θα σφράγιζαν οι αείμνηστοι Μπάιρν (56’) και Μπράμπρουκ (72’). Ο Χερστ θα σημείωνε το επόμενο καλοκαίρι χατ τρικ στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Αγγλίας και θα χάριζε στα τρία «λιοντάρια» το πρώτο τους και μοναδικό, μέχρι σήμερα, τρόπαιο στον θεσμό. Μετά δε τον θάνατο του Σερ Μπόμπι Τσάρλτον, αποτελεί τον μοναδικό εν ζωή πρωταθλητή κόσμου του 1966...
Προφανώς, η ρεβάνς του Καραϊσκάκη, μία εβδομάδα αργότερα, εξελίχτηκε σε τυπική διαδικασία, αυτό όμως δεν είχε καμία σημασία για τις «χιλιάδες Αθηναίων φιλάθλων, που συνωστίστηκαν στο Καραϊσκάκη» όπως αναφέρει το σχετικό βίντεο από την εποχή.
Η ήδη δύσκολη αποστολή των Πειραιωτών έγινε πρακτικά ακατόρθωτη όταν η Γουέστ Χαμ του Ρον Γκρίνγουντ προηγήθηκε 2-0 με τέρματα του θρυλικού –και επίσης πρωταθλητή κόσμου το ’66- Πίτερς, με τους γηπεδούχους ωστόσο να βγάζουν αντίδραση και να αποφεύγουν την ήττα, ισοφαρίζοντας με αυτογκόλ του Μπόβινγκτον (56’) και εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Πολυχρονίου (80’).
Το τελικό 2-2 έστειλε, προφανώς, τα «σφυριά» στα προημιτελικά με συνολικό σκορ 6-2, με τους Εγγλέζους να αποκλείουν στη συνέχεια και το Μαγδεμβούργο, προτού λυγίσουν απέναντι στη μετέπειτα τροπαιούχο Ντόρτμουντ στα ημιτελικά.
Ρίχνοντας μια ματιά στους παίκτες που εκπροσώπησαν τις δύο ομάδες στα διπλά εκείνα ματς του 1965, βλέπει κανείς θρυλικές μορφές. Πέραν των Χερστ και Πίτερς, για τη Γουέστ Χαμ είχε αγωνιστεί και ο τεράστιος Μπόμπι Μουρ, ο σπουδαιότερος ίσως παίκτης που φόρεσε τα μπλε και τα μπορντό των Λονδρέζων.
Από τη μεριά του Ολυμπιακού, ήδη αναφερθήκαμε στην παρουσία του μεγάλου Μπούκοβι στον πάγκο. Την εστία είχε υπερασπιστεί και στα δύο ματς ο Γιάννης Φρονιμίδης, με τους ακόλουθους να αγωνίζονται επίσης σε αμφότερα ματς: Μίμης Πλέσσας, Δημήτρης Στεφανάκος, Βασίλης Μποτίνος, Νίκος Γιούτσος, Παύλος Βασιλείου, Κώστας Πολυχρονίου και Γιάννης Γκαϊτατζής.
Στο Λονδίνο είχαν παίξει επίσης οι Χρήστος Ζαντέρογλου, Ορέστης Παυλίδης και Γιάγκος Σημαντήρης, ενώ στη ρεβάνς στο Φάληρο είχαν βρεθεί στη θέση τους οι Βαγγέλης Μίλησης, Γρηγόρης Αγανιάν και Αριστείδης Παπάζογλου.
Ενδιαφέρον δε, συγκεντρώνει το ποιος ήταν διαιτητής στο ματς του Καραϊσκάκη. Ο λόγος για τον Τοφίκ Μπαχράμοφ, ένα όνομα που ίσως να μην σας λέει πολλά, όμως θα διαδραμάτιζε κι αυτός σημαντικό ρόλο στο Μουντιάλ που θα γινόταν το επόμενο καλοκαίρι.
Βλέπετε, ο Σοβιετικός ρέφερι ήταν αυτός που, ως επόπτης, θα οδηγούσε την κατακύρωση του γκολ-φαντάσματος του Χερστ που θα άνοιγε τον δρόμο για το πρώτο και τελευταίο, μέχρι σήμερα, τρόπαιο της Αγγλίας.
Ο Μπαχράμοφ έφυγε από τη ζωή το 1993, σε ηλικία 68 ετών και το Εθνικό Στάδιο του Αζερμπαϊτζάν φέρει σήμερα το όνομά του. Τι είχε πει ο ίδιος για το θρυλικό γκολ του Γουέμπλεϊ; «Η μπάλα βρήκε στο δίχτυ και όχι στο οριζόντιο δοκάρι, οπότε το αν ήταν μέσα ή όχι από τη γραμμή δεν είχε σημασία»...
Έμεινε, εντέλει, στην ιστορία ως «ο Ρώσος επόπτης», παρότι ήταν Αζέρος. Για τους Άγγλους, λίγη σημασία είχε, έχει και θα έχει... ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
