Αξέχαστη, πραγματικά αξέχαστη. Πολλοί οι λόγοι, ίσως περισσότεροι από όσους θα μπορούσαμε να απαντήσουμε χωρίς την συνοδεία της ψυχολογίας. Ο Ολυμπιακός πάτησε σαν σήμερα για πρώτη φορά την κορυφή της Ευρώπης, επικρατώντας της Μπαρτσελόνα με 73-58 στο Final 4 της Ρώμης το 1997 και η επέτειος αναμένεται να πανηγυριστεί... όπως τότε στα σπίτια εκείνων που έζησαν στο πετσί τους την τρεμούρα στο Τελ Αβίβ και τις πληγές από την αρένα με τους ταύρους στην Σαραγόσα.
H αποθέωση στον Ντέιβιντ Ρίβερς, τα φαντάσματα που εξαφανίστηκαν μια για πάντα από τον διάβα του, ο τραυματισμός του Σάσα Τζόρτζεβιτς και φυσικά, όλα οδήγησαν στον Ευρωπαϊκό τίτλο του Ολυμπιακού στη Ρώμη. Η ιστορία γνωστή, αν και πίσω από την κεντρική φυλάγονται προσεκτικά άγνωστες και μη, πτυχές που διαμόρφωσαν τον... θρύλο. Το sport-fm.gr παρουσιάζει μερικές από το συρτάρι με τα κιτρινισμένα αρχεία...
- Τα αποδυτήρια… το ήμισυ του παντός: Καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν που ο Ολυμπιακός ξόρκισε τα πνεύματα των προηγούμενων αποτυχιών σε Final-4 και αφού η χημεία… περνάει από τις κλειστές πόρτες: οι παίκτες του Ολυμπιακού μόστραραν το περίφημο «Ένα μπο@ρδέ, ένα μπο@ρδ@λο είμαστε!» στον δρόμο για την κατάκτηση της κούπας στη Ρώμη.
- Πνεύμα, διάθεση και αυτοσκοπός: Σε μία παραλλαγή του καθιερωμένου συνθηματικού που δέσποζε στο “Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας”, οι αθλητές του Ντούσαν Ίβκοβιτς, θέλοντας να δώσουν τον απαραίτητο τόνο σε ένα Final-4 που θα άλλαζε δια ροπάλου την Ιστορία των Πειραιωτών. Ντέρμπι αιωνίων στον προημιτελικό, ο Ολυμπιακός υπέταξε τον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό σε δύο αναμετρήσεις και, όταν έκλεισαν οι κάμερες αγκαλιάστηκαν και φώναξαν «Πάμε Ρώμη»!
- Καθαρό μυαλό πριν την στέψη: Μία από τις πιο γνωστές ιστορίες του ελληνικού μπάσκετ και σίγουρα εκείνη που έμεινε περισσότερο χαραγμένη στην πορεία προς την κούπα. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αντιλήφθηκε την σημαντικότητα του γεγονότος και διέκρινε πως η νευρικότητα μόνο καλό δεν θα αποφέρει στους παίκτες του. Αποφάσισε το πρωινό του τελικού με το πούλμαν αντί για το καθιερωμένο ζέσταμα στο “Παλαέουρ” … έμειναν να κοιτούν τα παράθυρα και συγκεκριμένα την παραλία της Όστια, θεσπίζοντας διαγωνισμό για το ποιος θα πετάξει την πέτρα πιο μακριά.
- Ο μύθος του water polo: Μπορεί να μην διαδραματίστηκε στη Ρώμη, αλλά λίγες μέρες νωρίτερα έπαιξαν ζάρια τα κεφάλια τους, καθώς θα τους τα έπαιρνε ο συγχωρεμένος Ντούσαν Ίβκοβιτς. Με πρωτοβουλία Φασούλα, οι παίκτες του Ολυμπιακού σε ρεπό πήγαν στο λιμάνι του Πειραιά, πήραν το καραβάκι και έφυγαν σφεντόνα για την Αίγινα, όπου έκαναν τα μακροβούτια τους και οργάνωσαν… σύμφωνα με τον αστικό μύθο αγώνα water polo! Ευτυχώς, κανένας δεν κρύωσε ώστε να αντικρίσει την οργή του “Ντούντα”.
- Προφητεία δια στόματος Ίβκοβιτς: Συνηθίζεται οι προπονητές πριν τους μεγάλους τελικούς να κρατάνε τα χαρτιά του κλειστά και να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις. Βέβαια, του Ίβκοβιτς ουδέποτε του πήγαιναν, ούτε τους άρεσαν ούτε με ευκολία τις ξεστόμιζε. Κυνικός και στην ψύχρα ξεπέταξε το γνωστό, κατεβαίνοντας στο αεροδρόμιο "Φιουμιτσίνο" δήλωνε στα ίσα
«Είμαστε η καλύτερη ομάδα και ήρθαμε για να το πάρουμε»!
- Κάθε αρχή και δύσκολη: Τίτλοι γνώριμοι άρχισαν να τυπώνονται στα γραφεία εφημερίδων σύμφωνα με τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, καθώς τα χέρια έτρεμαν και ο ίδρωτας θόλωνε τόσο της όραση, όσο και τον νου.
Η Μπαρτσελόνα ξεκίνησε φουριόζα με 9-0 και τα μελτέμια στο λιμάνι άρχισαν να σηκώνουν κύμα ισχυρό να τουμπάρει υπερωκεάνειο. Το χαμένο lay-up του Φράνκο Νάκιτς συνδυάστηκε με ένα γνώριμο συναίσθημα για τους ερυθρόλευκους φίλαθλους, που παρακολουθούσαν τους "καταραμένους" πρωταγωνιστές στο ίδιο έργο.
Συνήθως ο "Σοφός" έριχνε... ευχές σε εύκολες καταστάσεις που δεν μετουσιώνονταν σε καλάθι, μολονότι αντί αυτού, έδωσε σύνθημα μάχης!
«πάμε μπρε, να τους φάμε»!
- Φόρεσε τα γυαλιά στον Ομπράντοβιτς: Παραμονή του τελικού τηλεφώνησε ο "δάσκαλος" στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς με σκοπό να αναλύσει το πλάνο του και φτάνοντας στο επίμαχο σημείο, υπογράμμισε πως σκοπεύει να θέσει τον Ντέιβιντ Ρίβερς υπεύθυνο στο μαρκάρισμα του Σάσα Τζόρτζεβιτς, ο οποίος αντιμετώπιζε θέμα τραυματισμού και την κομβική μέρα της 24ης Απριλίου έσφιξε τα δόντια, κούμπωσε ένεση και ανέβασε το σορτσάκι.
Εξαπλώνοντας την σκέψη του, θα τοποθετούσε τον Αμερικανό ώστε να κλείσει το αριστερό πέρασμα του Τζόρτζεβιτς και να τον αναγκάσει να πάει προς τα δεξιά, αφενός επιβαρύνοντας το μπαταρισμένο γόνατό του και αφετέρου να δυσκολέψει την πάσα στην αδύνατη πλευρά.
Διαφώνησε δεόντως ο Ζοτς «δεν νομίζω ότι θα πιάσει αυτό το σχέδιο»!
Αμέσως έπιασαν τα διαόλια τον Ίβκοβιτς, ο οποίος περισσότερο ανέλυσε παρά αναζήτησε επιβεβαίωση και έβαλε τα πράγματα στην θέση τους... μικροί μεγάλοι στο ίδιο καφενείο:
«Καλά, δε πειράζει αγάπη μου. Άνοιξε αύριο την τηλεόραση σου, δες τι θα κάνω και πάρε ιδέες για τους τελικούς του ισπανικού πρωταθλήματος»!
Και κλείσιμο τηλεφώνου!
Το αποτέλεσμα; Τα τεχνάσματα, όχι απλά έπιασαν τόπο αλλά εξουδετέρωσαν πλήρως τον ταλαιπωρημένο γκαρντ και η στατιστική στο τέλος του αγώνα έγραψε 6 πόντους (2/11), φανερά εγκλωβισμένος στα δίχτυα της άμυνας.
- Μία διαμάχη στη φορμόλη της Ορτέζ: Πίσω από τις κλειδωμένες θύρες αναπτύσσονται πολλές συνθήκες άγνωστες ή μη, στην περίπτωση του Ολυμπιακού κοινό μυστικό αποτελούσε ότι η κόντρα παρέμενε ανοιχτή ανάμεσα στον Παναγιώτη Φασούλα και τον Ντούσαν Ίβκοβιτς από την εποχή που οι δυο τους κατοικούσαν στις παρυφές της Ευρώπης και συνέθεταν τον καλύτερο ΠΑΟΚ όλων των εποχών.
Βέβαια, το περιστατικό στην Ορτέζ άλλαξε τις διαπροσωπικές σχέσεις των αντρών και την κατέστησε άκρως επαγγελματική. Στην Γαλλία, τότε, η «αράχνη» εξέφρασε ανοικτά την αντίρρηση του σχετικά με τον μικρό χρόνο συμμετοχής στην αναμέτρηση και σε ερώτηση των δημοσιογράφων απάντησε δίχως περιστροφές «Ξέρω 'γω... ρωτήστε τον Σοφό»!
Η "Αράχνη" με ειρωνικό τρόπο παρέδωσε την σκέψη του στην κρίση όλων, δίνοντας παράλληλα το παρατσούκλι που θα έμενε ως συνώνυμο στον σπουδαίο δάσκαλο. Έκτοτε, όποιες προσπάθειες συμφιλίωσης έγιναν, έπεσαν στο απόλυτο κενό... αν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
- Καπνοί από ένα φυλαγμένο πούρο: Λαχτάρα, σκασίλα και καημός η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού στη Ρώμη, ενός πούρου που φυλάχθηκε στο συρτάρι από τις αποτυχημένες εκστρατείες στο Τελ Αβίβ το 1994 κόντρα στην Μπανταλόνα και στη Σαραγόσα το 1995 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης του μετέπειτα εχθρού του... Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Οι προσευχές του Ολυμπιακού εισακούστηκαν εκείνη τη βραδιά, με αποτέλεσμα ο αθεόφοβος Παναγιώτης Φασούλας να βγάλει από την απόσυρση το πούρο και 52'' πριν την τελευταία κόρνα σήκωσε τον αναπτήρα και το άναψε χωρίς να υπολογίσει τίποτα. Η εικόνα παραμένει θρυλική και οι καπνοί στην οροφή του "Παλαεούρ" ξόρκισαν επιτελούς τα κακά πνεύματα.
- Μία στιγμή για τη θεοποίηση: Λένε πως μία φάση, μία στιγμή αρκεί για να ξεχαστούν όλα, να γιγαντωθείς στα μάτια όλων σαν Θεό και πιστά τα σχετικά βήματα ακολούθησε ο Ντέιβιντ Ρίβερς. Στην πραγματικότητα οι εμφανίσεις του Αμερικανού στην αρχή της σεζόν ήταν αποκαρδιωτικές σύμφωνα με τις απαιτήσεις από τον κόσμο και την διοίκηση του Ολυμπιακού, όμως η αλητόφατσα κρατούσε το γλυκό προς το τέλος. Στο Final 4 της Ρώμης εξαπέλυσε μία ορμή τόσο πρωτόγνωρη που συνεπήρε όλη την γιούχα και την έστειλε στον αγύριστο. Ο ίδιος κόσμος ξέχασε για πάντα την άσχημη εκκίνηση και φιλάει το εικόνισμα σε κάθε επέτειο.
- Το άσμα του Πανταζή και η προοικονομία ενός φτερωτού αγγέλου: Μπόλικη τρέλα στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, και ο νεαρός Δημήτρης Παπανικολάου προετοίμαζε το κλίμα για το μπαρούτι που θα κατέκλυζε την ατμόσφαιρα. Ο «Φον Δημητράκης» ως παμπόνηρος νεανίας είχε κρύψει στο ντουλαπάκι του έναν παπαγάλο και ετοίμαζε την μεγάλη μέρα. Το ποίημα του το δίδαξε αριστουργηματικά και με κάθε αφορμή μοίραζε θάρρος στους επίδοξους μονομάχους «Ολυμπιακός πρωταθλητής Ευρώπης»!
Φυσικά, ο παπαγάλος ήταν λούτρινος, όμως εκείνη τη χρονιά λειτούργησε ως ενεργό μέλος!
- Ισπανός φιλέλλην: Έναν χρόνο νωρίτερα από το ρόδι που έσπασε ο Ολυμπιακός στην Ρώμη, οι σαμπάνιες είχαν εξατμιστεί στο Παρίσι και το πρώτο αστέρι είχε ραφτεί στην πράσινη φανέλα. Κοινός παράγοντας; Η Μπαρτσελόνα και κατ’ επέκταση ο Αίτο Ρενέσες, ο οποίος σταδιακά βυθιζόταν στον βάλτο του loser.
Είχε την δύστυχη εμπειρία να ανυψώσει τους δύο «αιωνίους» συναπτά, αν και ουδέποτε αμφισβητήθηκαν οι περγαμηνές του, καθώς πρέσβευε το ίδιο το μπάσκετ και υποστήριζε σπουδαιότερες αξίες στην καριέρα του. Έπειτα το τέλος της αναμέτρησης ο Ολυμπιακός μέθυσε στα… μακιάτο και ο Ρενέσες σουλάτσαρε στις κερκίδες, βγάζοντας φωτογραφίες με τους φίλους των “ερυθρολεύκων”. Μάλιστα, οι ίδιοι τον πίκαραν, αποκαλώντας τον «ευεργέτη»!
- Ο… κανένας: Πραγματικό μαρτύριο οι παρουσίες της Μπαρτσελόνα στις Ευρωπαϊκές σκηνές στην δεκαετία του ‘90, παρότι ως ρόστερ και δυναμική μύριζε από μακριά… η κούπα. Όμως, επειδή, οι θεωρίες είναι πολλές φορές παρά φανφάρες, για το πρωτοποριακό και γεμάτο αναλύσεις πλάνο του Αίτο Ρενέσες εκείνο το βράδυ μερικοί παρέθεσαν επί του τραπεζίου τις αντιθέσεις τους.
Λίγες ώρες μετά την επικράτηση του Ολυμπιακού, στο αεροδρόμιο Τσιαμπίνο της Ρώμης ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έβραζε από την οργή του. Ήθελε να σκοτώσει άνθρωπό από τα νεύρα του και να ρίξει αυλαία στην καριέρα του από την φαγωμάρα που του έτρωγε τα σωθικά. Όταν ρωτήθηκε για την κατάρα της Μπαρτσελόνα μόνο που δεν έβαλε σε αγγελία την δολοφονία του Ρενέσες!
«Για ποια κατάρα μου μιλάς; Όλοι ξέρουν ποια είναι η κατάρα της ομάδας. Απορώ γιατί δεν τον διώχνουν;»!
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο μετέπειτα παίκτης του Ολυμπιακού, Αρτούρας Καρνισόβας που δεν μάσησε τα λόγια του, διαμελίζοντας σε κομματάκια το βιογραφικό του άλλοτε προπονητή της Εθνικής Ισπανίας λες και ήταν στα τσικό.
«Ο Ολυμπιακός είχε έναν κόουτς με πλάνο και εμείς τον κανένα»!
- Υστερόγραφο… Ιωαννίδη: Μέχρι και οι παροικούντες της Ιερουσαλήμ γνωρίζουν την συνεισφορά του Γιάννη Ιωαννίδη στο ελληνικό μπάσκετ και την μεταφορά του αθλήματος από την Θεσσαλονίκη στην πρωτεύουσα, όντας προπονητής του Ολυμπιακού. Δυστυχώς, η ιστορία γράφεται από τους νικητές και μπορεί ο “Ξανθός” να αποτέλεσε δυνάστης στα εγχώρια, εκτός μετράει έξι αποτυχημένες προσπάθειες σε Final-4, γεγονός που τον καθιέρωσε στην ίδια εξίσωση με τον Αίτο Ρενέσες (που όλως τυχαίως προπονούσε την Μπαρτσελόνα στον τελικό της Ρώμης). Έπειτα από την απόλυση Ιωαννίδη ο Σωκράτης Κόκκαλης έδωσε τα κλειδιά στον ¨Ντούντα”, ο οποίος ξεπέρασε τις πρώτες αντιξοότητες της χρονιάς και κάθισε στον Ευρωπαϊκό θρόνο. Καθιερώθηκε από εκεί και έπειτα η ρήση του Ιωαννίδη «Ο Ίβκοβιτς κερδίζει μόνο με τις ομάδες μου»!
