Το σκουντέτο τη σεζόν 1989/90 είχε αρκετές σκιές. Υπήρξαν αρκετές φωνές για διαιτητικά λάθη, θεωρίες για παιχνίδια που οι αντίπαλοι ήταν πιο… χαλαροί απ’ ότι αναμενόταν, αλλά και «το μικρό νόμισμα του Αλεμάο». Όχι, δεν μιλάμε για το στρίψιμο του νομίσματος που παλαιότερα ήταν μία τακτική για να κρίνονται οι αγώνες που έληγαν ισόπαλοι, αλλά για ένα κέρμα που έπεσε σε έναν αθλητή και… χάρισε το τρίποντο στην αντίπαλη ομάδα. Θα μου πείτε, γνωστά ιταλικά φαινόμενα. Πάντα, στη γειτονική χώρα είχαν ωραίες ιστορίες να διηγηθούν μέσα από τον αθλητισμό τους και κυρίως από το ποδόσφαιρό τους.
Πάμε 33 χρόνια πριν, στις 8 Απριλίου του 1990. Η μάχη για το σκουντέτο φούντωνε με Νάπολι και Μίλαν να το διεκδικούν μέχρι τέλους. Στην 31η αγωνιστική, λοιπόν, η Νάπολι δοκιμαζόταν απέναντι στην Αταλάντα, ενώ η Μίλαν στην έδρα της σκληροτράχηλης Μπολόνια. Το αποτέλεσμα και των δύο παιχνιδιών ήταν 0-0, ωστόσο ένα από αυτά άλλαξε στη συνέχεια μέσω της δικαστικής οδού.
Ήταν το 75ο λεπτό στο Αταλάντα-Νάπολι και όλα έδειχναν πως το 0-0 δεν θα άλλαζε ούτε με… θαύμα. Μέχρι που αυτό έγινε στο «Stadio Comunale». Ένα κέρμα 100 λιρετών πέφτει από τις κερκίδες και χτυπάει στο κεφάλι τον Αλεμάο. Ο Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής των φιλοξενούμενων έπεσε στο έδαφος, με την κάμερα να τον δείχνει να ματώνει. Όσοι είδαν την εν λόγω σκηνή, έλεγαν για ένα μικρό εξωτερικό τραύμα. Ωστόσο, αυτό φαίνεται πως έφτανε για να οδηγηθεί ο Αλεμάο στο νοσοκομείο.
Ο Σαλβατόρε Κομάντο, φυσικοθεραπευτής της Νάπολι, μπαίνει στο… κάδρο κάπου εκεί. Μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο για να τσεκάρει τον παίκτη του και κάνει σαν να έχει δεχτεί κάτι πολύ βαρύτερο από ένα νόμισμα που αντιστοιχεί στο σημερινό πεντάλεπτο του ευρώ (σσ. πέντε σεντς) και ζύγιζε 8 γραμμάρια! Δίνει μια υπέροχη «θεατρική παράσταση», προσπαθώντας να εξηγήσει πως η πληγή του είναι σοβαρή και πιέζει με μανία ένα βαμβάκι στο σημείο, το οποίο παρέμενε λευκό. Εκείνη την ώρα, υπάρχει μια μαρτυρία από τους ανθρώπους της Μίλαν, η οποία μεταφέρθηκε και στο δικαστήριο, μετέπειτα, από τον νομικό των ροσονέρι: «Απλώς μείνε κάτω».
Ο Αλεμάο ζητά αλλαγή, ο Τζόλα τον αντικαθιστά και ο Βραζιλιάνος φεύγει για το νοσοκομείο. Παραμένει εκεί για εξετάσεις και μία ημέρα μετά παίρνει εξιτήριο. «Ο παίκτης δεν με αναγνώρισε», υποστήριξε σε δήλωσή του ο τότε πρόεδρος των «παρτενοπέι», Κοράντο Φερλαΐνο που είχε πάει να τον δει. Έκανε λόγο για διάσειση του ποδοσφαιριστή μετά το χτύπημα που δέχτηκε στο κεφάλι του από κέρμα, με τους δημοσιογράφους να τον κοιτάζουν έκπληκτοι.
Για να έρθει σε αντιδιαστολή με αυτή τη δήλωση, η ανώνυμη μαρτυρία ενός παίκτη της Αταλάντα χρόνια αργότερα… «Άκουσα τον Αλεμάο να φωνάζει από το δωμάτιό του. Ούρλιαζε, ήθελε να πάρει εξιτήριο, είπε ότι δεν είχε τίποτα. Εκλιπαρούσε να πάρει εξιτήριο, έλεγε πως ήταν μια χαρά στην υγεία του», ανέφερε ο ποδοσφαιριστής των «μπεργκαμάσκι» που είχε βρεθεί στο νοσοκομείο για εξετάσεις μετά το ματς λόγω ενός μυϊκού τραυματισμού που είχε.
Ο Αλεμάο από τη μεριά του, έτρεξε να υπερασπιστεί τον εαυτό του αλλά και την ομάδα του. «Είμαι πληγωμένος, αλλά μέσα μου. Νιώθω προσβεβλημένος. Ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω ψέματα για να αλλάξω την ισοπαλία σε νίκη για την ομάδα μου. Δεν είμαι ψεύτης, δεν προσποιούμαι. Στον Μπέργκαμο είδα… τον άλλο κόσμο. Από τις κερκίδες έπεφταν στο γήπεδο κέρματα, πάρα πολλά πραγματικά. Αν τα είχα μαζέψει, θα είχα γίνει πολύ πλούσιος».
Το δικαστήριο τελικά αποφασίζει να δώσει το ματς στη Νάπολι με σκορ 2-0 και τους δύο βαθμούς της νίκης που έπαιρναν τότε οι ομάδες. Ένα αποτέλεσμα που έφερε την ομάδα του ιταλικού βορρά στην κορυφή της βαθμολογίας παρέα με τη Μίλαν. Κάπου εδώ, όμως, αρχίζει να… ξεδιαλύνει και το τοπίο σχετικά με την παραπάνω απόφαση. Φημολογήθηκε ότι η απόφαση του δικαστηρίου δόθηκε ως ένα είδος «αποζημίωση» στους «παρτενοπέι» για ένα τεράστιο λάθος του διαιτητή στον αγώνα Μίλαν εναντίον της Μπολόνια. Η Μπολόνια είχε σκοράρει ένα καθαρό γκολ καθώς το σουτ του Λορέντσο Μαρονάρο πέρασε τη γραμμή του τέρματος τουλάχιστον μισό μέτρο, αλλά ο ρέφερι Τούλιο Λανέζε έδειξε να συνεχιστεί το ματς και δεν το μέτρησε.
Δίνοντας στη Νάπολι έναν «έξτρα βαθμό» από τη νίκη της εναντίον της Αταλάντα, στόχευαν να εξισορροπήσουν τον «επιπλέον βαθμό» που είχε πάρει η Μίλαν αποφεύγοντας την ήττα από τη Μπολόνια λόγω του γκολ του Μαρονάρο (σσ. ίσως και αυτογκόλ του Μπαρέζι) που δεν μέτρησε. Απλό, έτσι; Ασχέτως από το αν ήταν δίκαιο ή άδικο. Έτσι αποφάσισαν -μάλλον- πως θα αποδοθεί δικαιοσύνη!
Την επόμενη αγωνιστική, οι «ροσονέρι» και οι «ατζούρι» παρέμειναν ισόβαθμοι, νικώντας Σαμπντόρια και Μπάρι αντίστοιχα, αλλά την προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, η Μίλαν του Αρίγκο Σάκι αυτοκτόνησε στο «Μπεντεγκόντι» χάνοντας με 2-1 από τη Βερόνα, ενώ οι Ναπολιτάνοι νίκησαν την Μπολόνια με 4-2 στο «Νταλ’ Άρα» και αγκάλιασαν το σκουντέτο που το κατέκτησαν την τελευταία αγωνιστική με το τρίποντο επί της Λάτσιο.
Η ιστορία έμεινε γνωστή με το όνομα «το μικρό νόμισμα του Αλεμάο», θέλοντας να… ειρωνευτούν τον Βραζιλιάνο χαφ για το γεγονός ότι ένα κέρμα, αντίστοιχο των 5 σεντς του ευρώ, τον έστειλε στο νοσοκομείο και χάρισε ουσιαστικά το σκουντέτο στη Νάπολι. Το εν λόγω γεγονός μνημονεύεται ως σήμερα. Οι Μιλανέζοι κάνουν λόγο για τη μεγαλύτερη κλοπή του αιώνα, οι Ναπολιτάνοι πανηγυρίζουν ακόμη για εκείνο το σκουντέτο. Με τον Αλεμάο μερικά χρόνια αργότερα, να αναφέρει πως ήταν παίκτης της Νάπολι και υπάκουγε σε εντολές, νιώθοντας έναν μικρό πόνο. Χωρίς να πει περισσότερα, αλλά δίνοντας το… στίγμα για την απόφαση εκείνη των «παρτενοπέι».
Η Νάπολι κέρδισε το σκουντέτο. Ο Καρμάντο μια θέση στο ιατρικό επιτελείο της εθνικής Ιταλίας. Και ο Αλεμάο παρέα με τη Βραζιλία στο Τορίνο έχαναν με 1-0 από την Αργεντινή στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μένοντας εκτός συνέχειας. Φωνάζοντας τότε πως οι άνθρωποι της «αλμπισελέστε» έδωσαν ένα μπουκάλι στον Μπράνκο, που μάρκαρε τον Μαραντόνα, για να πιει νερό. Και παραπονέθηκε μετά για αδιαθεσία και υπνηλία που του δυσκόλεψε το έργο στο μαρκάρισμα του «Ντιεγκίτο», ο οποίος έβγαλε την ασίστ στον Κανίγια για το μοναδικό γκολ που έκρινε το ματς. Ίσως ήταν το κάρμα…
