Από τον Γιώργο Παράσχο στο Κρις Κόλμαν. Μπορεί να ακούγεται... περίεργο, ωστόσο αυτή την ξεκάθαρα ιδιαίτερη σεζόν, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, ο Ατρόμητος το κατάφερε και αυτό. Ένας προπονητής με τεράστια αναγνωρισιμότητα και επιτυχίες, έρχεται στην Ελλάδα με σκοπό να βγάλει τους Περιστεριώτες από το αδιέξοδο και να σώσει ότι μπορεί. Είναι ξεκάθαρο πως ένας τέτοιος άνθρωπος θα έχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων και επιλογών, αφού οι γνώσεις του δίνουν άνετα μια θέση ακόμα και στις λεγόμενες μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος, για κάποιες από τις οποίες ακούστηκε και το καλοκαίρι.
Αν και ακόμα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τις ικανότητές του, αφού καλό είναι να περιμένουμε το πως θα ανταπεξέλθει, το όνομά του, είναι χωρίς αμφιβολία το μεγαλύτερο που θα έχει κάτσει μέχρι σήμερα στο πάγκο των «κυανόλευκων». Και αν πολλοί αναρωτιούνται εύλογα, πως ήρθε ένας τέτοιος κόουτς στην προτελευταία ομάδα της SuperLeague 1, η απάντηση είναι επειδή είχε όρεξη να... δημιουργήσει. Οποιοσδήποτε σταθεί στο οικονομικό θα μιλάμε για ανέκδοτο, αφού αν ο Ουαλός θέλει, αγοράζει τον Ατρόμητο.
Το κεφάλαιο Λάρισα και η ιδιαίτερη εμπειρία
Χωρίς να το γνωρίζει κανείς και μετά από δύο όχι και τόσο επιτυχημένες προσπάθειες σε Σοσιεδάδ και Κόβεντρι, ο έμπειρος Ουαλός, φτάνει στην Ελλάδα το 2011 για να αναλάβει την ΑΕΛ του Κώστα Πηλαδάκη στη Football League, αφού ο Έλληνας επιχειρηματίας και το project των Θεσσαλών τον έπεισαν.
Τα πράγματα ωστόσο δεν πήγαν καθόλου καλά, με τον Κόλμαν να δηλώνει πως, «αν γράψω ένα βιβλίο για την ζωή μου, θα έχει ένα κεφάλαιο περίπου 8 σελίδες για όσα έζησα πριν τη Λάρισα και το υπόλοιπο για τους τέσσερις μήνες στη Λάρισα». Μπορεί οι Μπόα Μόρτε και Σεσίνια που ζήτησε να ήρθαν στον κάμπο, όμως η αποχώρηση δεν άργησε να έρθει.
Όταν πολλοί τον ρώτησαν πως και δέχτηκε να πάει σε μια ομάδα δεύτερης κατηγορίας στην Ελλάδα, αυτός αποκάλυψε πως συνομιλώντας με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο τότε προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον συμβούλεψε να αποδεχτεί την πρώτη πρόταση που θα του έρθει και αυτό έκανε!
Το ρεσιτάλ με την Ουαλία στα ημιτελικά του Euro 2016
Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχουν αλλάξει τα πράγματα, κυρίως με την τρελή πορεία του Γκάρεθ Μπέιλ, ωστόσο στο παρελθόν η εθνική ομάδα της Ουαλίας σαν όνομα, δεν θα τρόμαζε και κανείς. Όλα αυτά άλλαξαν το καλοκαίρι του 2016, όταν κόντρα σε κάθε προγνωστικό, οι «δράκοι» έφτασαν στα ημιτελικά του Euro της Γαλλίας, με… μπροστάρη τον Κρις Κόλμαν!
Παράλληλα μπόρεσε να ανεβάσει τρομακτικά ψηλά (Νο.8) την πατρίδα του στην κατάταξη της FIFA, πετυχαίνοντας σπουδαία πράγματα και δουλεύοντας στο κομμάτι της τακτικής, κάτι που φρόντισε να δείξει και μέσα από πολλά βιντεάκια ανάλυσης. Το βάρος που είχε στις πλάτες του πάντως το Γενάρη του 2012 όταν και ανέλαβε, ήταν τεράστιο, αφού τον κάλεσαν να διαδεχθεί τον θρυλικό Γκάρι Σπιντ, ο οποίος είχε αυτοκτονήσει το στις 27 Νοεμβρίου του 2011.
Οι δύσκολοι… τηλεοπτικοί μήνες στη Σάντερλαντ
Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι όποιος θέλει να λέγεται φίλος του ποδοσφαίρου, «επιβάλλεται» να έχει δει την παραγωγή του Netflix ονόματι «Sunderland Till I Die», που πραγματεύεται το τι ακριβώς συμβαίνει μέσα σε μια ομάδα. Ο Κρις Κόλμαν λοιπόν είχε την… τύχη να πρωταγωνιστήσει για μερικούς δύσκολους μήνες, με ένα τσακωμό που είχε έξω από το «Stadium of Light» με έναν οπαδό, να μένει στην ιστορία.
Η στιχομυθία ήταν η εξής:
«Οπαδός Σάντερλαντ: Πώς αισθάνεσαι;
Κόουλμαν: Αισθάνομαι υπεύθυνος.
-Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα, φίλε.
-Οκέι. Μάλλον δεν με ξέρεις πολύ καλά.
-Μ@@@@@ς. Γ@@@@@ αρ@@@@.
-Με αποκαλείς αρ@@@@; Έχω γυναίκα και έξι παιδιά».
Η προπονητική του καριέρα «χτίστηκε» εκεί που κρέμασε τα παπούτσια του ως ποδοσφαιριστής στη Φούλαμ. Οι εμπειρία από την Premier League τον καθιέρωσε σε υψηλό επίπεδο και έφτιαξε ένα όνομα που ακόμα και σήμερα καλά κρατεί. Τελευταία ποδοσφαιρική του... περιπέτεια ήταν η κινεζική Χεμπέι για 11 μήνες. Σε ένα πρωτάθλημα που μπορεί να έρθουν τα πάνω κάτω, μάζεψε εμπειρίες και μετά από αρκετό διάστημα εκτός πάγκων, ετοιμάζεται να πετύχει στο Περιστέρι και να επαναφέρει τον Ατρόμητο στις υψηλότερες θέσεις, εκεί όπου όλοι στον σύλλογο εργάζονται σκληρά για να φτάσει.
