Κόουτς για το… εδώ και τώρα!

Για δύο λόγους φεύγει ένας προπονητής: αν έχει χάσει τα αποδυτήρια, ο πρώτος, αν η ομάδα του παίζει ποδόσφαιρο κατώτερο των δυνατοτήτων της, ο δεύτερος.

Με τον Μίτσελ, δυστυχώς, συνέβαιναν και τα δύο. Ο κόουτς συνέχιζε να απολαμβάνει υψηλή δημοφιλία ανάμεσα στους οπαδούς του Ολυμπιακού, αλλά ανάμεσα στους παίκτες του, όχι. Πρόβλημα που δεν προέκυψε ξαφνικά, αλλά εντάθηκε φέτος κι άρχισε να φαίνεται ακόμα και στην απόδοση της ομάδας.

Ο Μίτσελ φεύγει με ψηλά το κεφάλι από τον Ολυμπιακό. Η ομάδα επί των ημερών του έκανε αξιοσημείωτες πορείες στην Ευρώπη, πέτυχε ιστορικές νίκες, πραγματοποίησε θεαματικές εμφανίσεις και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα. Ολα αυτά μπαίνουν στη ζυγαριά και αξιολογούνται θετικά. Οταν όμως εκτιμάς ότι ο τροχός αρχίζει να γυρίζει ανάποδα, τότε είναι καλύτερα να περιφρουρείς τις καλές αναμνήσεις και να φεύγεις με τις καλύτερες εντυπώσεις. Αυτό ισχύει για εκείνον που φεύγει και γι' αυτούς που τον διώχνουν...

Ο Μίτσελ έχει να προσθέσει στο σύντομο βιογραφικό του ως προπονητής, δύο πολύ δημιουργικές χρονιές που μπορεί θαυμάσια να τις επικαλείται στον νέο υποψήφιο εργοδότη του. Εχει ακόμα να λέει πως θα ξαναγύριζε τον τροχό αν ο Μαρινάκης του έφερνε τους παίκτες που είχε ζητήσει και τον άφηνε στο τιμόνι. Μέχρι εδώ, έχει ένα δίκιο.

Στον αγώνα με τον Πλατανιά, όταν έκανε τη διπλή αλλαγή, ο κόσμος στο «Γ. Καραϊσκάκης» αποδοκίμασε. Το γυαλί είχε ραγίσει. Το πιθανότερο είναι ότι προϊόντος του χρόνου, ο κόουτς θα έχανε και την έξωθεν καλή μαρτυρία. Οταν ο ΠΑΟΚ με υποπολλαπλάσιο μπάτζετ σε έχει από κάτω, σε κερδίζει στο γήπεδό σου και η ομάδα σου δεν μπορεί να συνέλθει αγωνιστικά, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Μένεις στον πάγκο μέχρι η διοίκηση να βρει τον αντικαταστάτη σου...

Ο Βίτορ Περέιρα είναι αξιόλογη περίπτωση προπονητή. Σχετικά νέος (46 ετών), φιλόδοξος και «ψημένος» στη μάχη του πρωταθλητισμού. Θα χρησιμοποιούσα περισσότερους υπερθετικούς, αν δεν είχε μεσολαβήσει ο... πλούσιος αυτοεξορισμός στα μαύρα δολλάρια. Ωστόσο,ο Περέιρα λίγο έλειψε να καθήσει στον πάγκο της απαιτητικής Νιούκαστλ το περασμένο καλοκαίρι, πράγμα που δείχνει την ανάγκη του να επανακάμψει σε top ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως τα δύο του χρόνια στην Πόρτο που συνοδεύτηκαν από αντίστοιχα πρωταθλήματα.

Η συνεργασία του με τους «ερυθρολεύκους» δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, δεδομένου ότι τον ήθελαν τον καιρό που πήραν τον Ζαρντίμ. Ο Βίτορ Περέιρα δεν έχει βέβαια το όνομα του Μίτσελ, γιατί δεν έπαιξε μπάλα επιπέδου Μίτσελ. Ως προπονητής, όμως, έχει βαρύτερο βιογραφικό από αυτό του Ισπανού όταν ερχόταν στον Πειραιά. Ο νέος κόουτς γουστάρει τη σκληρή άμυνα, αλλά δεν περιφρονεί το επιθετικό παιχνίδι. «Παίζει» συνήθως 4-3-3 με έναν κλασικό «κόφτη» και δύο εσωτερικούς χαφ. Λογικά, ερχόμενος στον Ολυμπιακο θα προτείνει έναν-δύο παίκτες της επιλογής του...

Ανεξάρτητα από το τι θα γράφει το συμβόλαιό του, ο Ολυμπιακός δεν τον φέρνει δίνοντάς του πίστωση χρόνου για να χτίσει μια νέα ομάδα. Για να αλλάξει άμεσα την εικόνα της ομάδας και να πάρει το πρωτάθλημα έρχεται. Με βάση την επίτευξη αυτού του στόχου, θα κριθεί ο ίδιος και η διοίκηση που τον έφερε...

Το κείμενο του Γιώργου Χελάκη δημοσιεύθηκε στη Sportday της Τετάρτης 7 Ιανουαρίου.