Μια μεγάλη προσωπικότητα του ποδοσφαίρου και ένας από τους σπουδαιότερους αμυντικούς που πέρασαν από το άθλημα την τελευταία τουλάχιστον 20ετία, ο Τζόρτζιο Κιελίνι, αποφάσισε στα 39 του χρόνια να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Είτε με το εθνόσημο στο στήθος, είτε με τη Γιουβέντους στην οποία αναδείχθηκε, ξεχώρισε, διακρίθηκε και αποτέλεσε έναν παίκτη-αρχηγό που όλοι είχαν σαν πρότυπο και θαύμαζαν, ο «Κινγκ Κονγκ» θα μείνει στην ιστορία της Γηραίας Κυρίας. Ο τύπος που μάτωνε, κυριολεκτικά, για τη φανέλα που φορούσε. Η εικόνα του με μπανταρισμένο το κεφάλι, μία από τις πιο συνηθισμένες των γηπέδων για τους φίλους του ποδοσφαίρου.
Ένας ποδοσφαιριστής υποτιμημένος (μάλλον κακώς), αλλά με πλούσιο παλμαρέ. Με χαρακτηριστικά στιγμιότυπα αποτυπωμένα στο κεφάλι όλων: Από τη δαγκωματιά του Σουάρες στον ώμο του, ως το... σβέρκωμα στον Σάκα στον τελικό του Euro. Ο Τζόρτζιο Κιελίνι ήταν, είναι και θα είναι ξεχωριστός. Για την ποδοσφαιρική του καριέρα, αλλά και το γεγονός πως σαν άνθρωπος έχει παιδεία και κατέχει πτυχία στην οικονομολογία.
Γεννήθηκε στην Πίζα της Ιταλίας και το άθλημα που του κέντρισε πρώτα το ενδιαφέρον δεν ήταν το ποδόσφαιρο, αλλά το μπάσκετ. Ωστόσο, δεν ήταν αρκετά ψηλός και έτσι στράφηκε στο άθλημα που θα του άλλαζε τη ζωή. Ακόμη και σήμερα ο Ιταλός είναι λάτρης του μπάσκετ και ειδικά των Λέικερς, αλλά και του αείμνηστου Κόμπι Μπράιαντ.
Από το 1990 σε ηλικία έξι ετών και για δέκα χρόνια αγωνίστηκε στη Λιβόρνο, ενώ τα δικαιώματα του Ιταλού τα είχε και η Ρόμα που ήταν συνιδιοκτήτρια με την πρώτη. Το 2004 ήρθε η πρόταση από τη Φιορεντίνα, η οποία και κατάφερε με 6,5 εκατ. ευρώ να τον κάνει δικό της, αλλά 42 εμφανίσεις στη σεζόν έφταναν για να φύγει ένα χρόνο αργότερα για τη Γιουβέντους με 7 εκατ. ευρώ. Άπαξ και έγινε η... μεγάλη του αγάπη! Το κλαμπ που του άλλαξε την καριέρα, τη ζωή του όλη. Στη Γηραιά Κυρία ξεχώρισε, έγινε... άνδρας από παιδί. Έγινε αυτός ο σπουδαίος παίκτης που είναι και κέρδισε πολλούς τίτλους. Όπως επίσης και με την εθνική Ιταλίας που σήκωσε, με τον ίδιο σε ρόλο ηγέτη, το Euro του 2020!
Με την Γιουβέντους ο Κιελίνι συνολικά σημείωσε 561 συμμετοχές, σκοράροντας 36 γκολ, ενώ με την εθνική Ιταλίας μέτρησε 117 συμμετοχές με 8 γκολ. Συνολικά κατέκτησε 9 πρωταθλήματα Ιταλίας, 5 Κύπελλα, 5 Σούπερ Καπ Ιταλίας, 1 πρωτάθλημα MLS, 1 Euro με Ιταλία.
Πολλές φορές βλέπαμε τον Κιελίνι να ματώνει κυριολεκτικά στο γήπεδο, καθώς δεν μασούσε σε τίποτα και έδινε τα πάντα στο χορτάρι ώστε να βοηθήσει την ομάδα του. Πόσες και πόσες φορές έχουμε δει τον Ιταλό με μπανταρισμένο κεφάλι, με ματωμένες μύτες, πρόσωπο… Περισσότερο από κάθε άλλον παίκτη. Δείγμα του πόσο πιστός στρατιώτης ήταν και είχε πάντα στο μυαλό του πως η μπάλα δεν πρέπει να περάσει και να μπει στα δίχτυα. Ή κατά το... δικό μας ελληνικό ρητό, «η μπάλα ή ο παίκτης».
Το 2022 με βαριά καρδιά και μετά από 17 ολόκληρα χρόνια αποχαιρετάει την αγαπημένη του Γιουβέντους, γράφοντας μια επιστολή που συγκίνησε και τον πιο ασυγκίνητο.
«Ήρθε η μέρα. Απόψε μια δίνη συναισθημάτων θα με διαπεράσει. Η Γιούβε ήταν τα πάντα για μένα. Τα νιάτα μου, η εμπειρία, η ωριμότητά μου. Η επιθυμία για νίκη, η χαρά του θριάμβου, η αποδοχή της ήττας. Η συγκίνηση της πρόκλησης, η μονομαχία στο γήπεδο, το κεφάλι μου πάντα δεμένο. Και μετά οι πρωταθλητές, εντός και εκτός του γηπέδου, οι προπονητές, οι διευθυντές, όλο το προσωπικό. Άνδρες που πέρασαν πάντα μου άφηναν κάτι. Κάτι που έχω φροντίσει να συλλέξω, να διατηρήσω και να αγαπήσω.
Τρία. Ο αριθμός μου. Αλλά και οι αισθήσεις που πλέον συνυπάρχουν στην ψυχή μου.
ΧΑΡΑ, για μια περιπέτεια που τελείωσε έτσι, που πραγματοποίησα κάθε όνειρο που μπορούσε να φανταστεί κανείς και που θα μείνει για πάντα στην ιστορία αυτού του μεγάλου συλλόγου.
ΗΡΕΜΙΑ, να διαλέξω την κατάλληλη στιγμή για να αποχαιρετήσω, να φύγω ξανά σε επίπεδο που αρμόζει σε αυτό που ήμουν, να έχω μοιραστεί τόσες αξίες και συναισθήματα που κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να ακυρώσει.
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, για όλη τη Γιουβέντους, για την οικογένεια Ανιέλι που με ''υιοθέτησε'' όλα αυτά τα χρόνια, για τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους και για όλους τους ανθρώπους που αγαπώ, χωρίς τους οποίους δεν θα ήμουν ο άνθρωπος που είμαι τώρα, γιατί ήταν μια ανεξάντλητη πηγή υποστήριξης και ενέργειας και πάντα με συνόδευαν σε αυτό το μακρύ ταξίδι.
Βρίσκομαι μπροστά στο πιο όμορφο από τα ηλιοβασιλέματα, προσπαθώντας να φανταστώ μια νέα αυγή. Γιατί το ταξίδι δεν τελειώνει. Ακόμα δεν ξέρω τι με περιμένει στη συνέχεια. Θα είναι όμως άλλη εποχή και άλλη ιστορία. Αυτή, από την άλλη, είναι η ώρα για αποχαιρετισμό και άπειρη και βαθιά ευγνωμοσύνη. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ όλους, τους οπαδούς και τους αντιπάλους. Ευχαριστώ που με καλωσόρισες, με ανέχθηκες, με υποστήριξες. Ευχαριστώ που δώσατε νόημα στη σημασία της λέξης όνειρο. Ευχαριστώ, μέχρι το τέλος, ευχαριστώ».
Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές έχουν αφιερώσει όλη τους τη ζωή στην μπάλα, με αποτέλεσμα να αφήνουν πίσω τους τις σπουδές, ωστόσο ο Κιελίνι ήταν ένας… οικονομολόγος ποδοσφαιριστής!
«Όταν ήμουν μικρός στο σχολείο, ορισμένες φορές έλεγα ‘μαμά δεν είμαι καλά, δεν θέλω να πάω σχολείο’, αλλά εκείνη μου απαντούσε πως ‘αν δεν πας στο σχολείο, δεν θα πας και στο ποδόσφαιρο’ και αμέσως… γινόμουν καλά και σηκωνόμουν. Ήταν μία ικανοποίηση, μία διασκέδαση να διαβάζω, δεν με βάραινε.
Το να κάνω κάτι διαφορετικό από το ποδόσφαιρο, με κρατούσε οξυδερκή. Όταν κουραζόμουν, απλά σταματούσα. Πραγματικά με βοήθησε. Αν δεν είσαι οξυδερκής στους αγώνες, αν δεν μπορείς να πάρεις μία άμεση απόφαση κατά τη διάρκειά τους, δεν μπορείς να φτάσεις σε υψηλό επίπεδο. Το να σπουδάσω με βοήθησε στο ποδόσφαιρο και τη ζωή».
Ο Ιταλός είχε αμφισβητήσει όλους όσοι λένε πως δεν έχουν χρόνο για διάβασμα όταν παίζουν ποδόσφαιρο.
«Όταν ξεκίνησα τις σπουδές δεν είχα οικογένεια. Πήγαινα προπόνηση το πρωί και στο σπίτι μετά το φαγητό, όπου ηρεμούσα και διάβαζα. Στο διάστημα που προετοιμαζόμουν για εξετάσεις, επίσης διάβαζα όταν βρισκόμουν με την ομάδα. Με βοηθούσε να αποβάλω την ένταση και την πίεση που έχουμε στο ποδόσφαιρο. Όταν γεννήθηκε η κόρη μου, διάβαζα μόνο το διάστημα που έλειπα με την ομάδα.
Τώρα είναι πιο εύκολο να σπουδάσεις, από όταν ξεκίνησα εγώ πριν από 15 χρόνια. Υπάρχουν προγράμματα, ειδικά για επαγγελματίες. Ορισμένα πανεπιστήμια έχουν και online προγράμματα ειδικά για αθλητές. Το πανεπιστήμιο του Τορίνο με βοήθησε να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και να πάρω το πτυχίο μου, προσφέροντάς μου ευέλικτο πρόγραμμα. Δεν έχασα ούτε μία προπόνηση για να πάω στο μάθημα. Κάθε ποδοσφαιριστής μπορεί να βρει χρόνο για να σπουδάσει, χωρίς να χάσει έστω ένα λεπτό από την ποδοσφαιρική του καριέρα ή την προσήλωσή του σε κάποιον αγώνα. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους ποδοσφαιριστές να σπουδάσουν, ώστε στο μέλλον και άλλοι να αποκτήσουν κάποιο πτυχίο πανεπιστημίου».
Ο Κιελίνι πολλές φορές είχε σχολιάσει με χιούμορ την εμφάνισή του, καθώς γνώριζε ο ίδιος πολύ καλά πως δεν ήταν όμορφος, λέγοντας πως αν δεν ήταν ποδοσφαιριστής δεν θα τον… πλησίαζε γυναίκα.
«Κοιτάξτε με! Δείτε πόσο άσχημος είμαι! Δεν είμαι καθόλου όμορφος! Δεν έχω ούτε ένα ωραίο χαρακτηριστικό πάνω μου. Το επάγγελμά μου με βοήθησε να έχω περισσότερες σχέσεις με γυναίκες. Το γεγονός ότι είχα επιτυχία ως ποδοσφαιριστής με βοήθησε να έχω στο πλάι μου περισσότερες γυναίκες».
Όταν η Ιταλία αντιμετωπίζει την Αγγλία ξέρουμε πως θα έχουμε «δράματα». Κάτι τέτοιο συνέβη στον τελικό του Euro 2020. Στο φινάλε λοιπόν της κανονικής διάρκειας του αγώνα, η Αγγλία βγήκε στην επίθεση με τον Σάκα και ο Κιελίνι τράβηξε τον 22χρονο τόσο πολύ που τον ξάπλωσε στο έδαφος, με την εικόνα αυτή να έχει μείνει χαραγμένη.
«Η φάση αυτή έγινε σύμβολο του Euro 2020. Το καλοκαίρι του 2021 ήταν το πιο χρησιμοποιημένο meme στα social media. Ήταν πιθανότατα το μοναδικό μου λάθος στη διοργάνωση.
Ήταν στο φινάλε του ματς και πίστευα πως θα μπορούσα να βάλω το σώμα μου ανάμεσα στον Σακά και την μπάλα όμως πέρασε από δίπλα μου.
Όταν είδα ότι με πέρασε και είχε τόσο ελεύθερο χώρο μπροστά του, η αντίδρασή μου ήταν να τον αρπάξω Και τον άρπαξα για τα καλά».
Όσοι δεν συμπαθούν ιδιαίτερα την Γιουβέντους, παραδέχονται πως ο Τζόρτζιο Κιελίνι ήταν ένας πιστός στρατιώτης όλα αυτά τα χρόνια. Ένας μαχητής που μάτωνε κυριολεκτικά και μεταφορικά την φανέλα.
Άλλωστε, έχει αφήσει τη δική του ιστορία με την εθνική Ιταλίας και με τον… δίδυμό του Λεονάρντο Μπονούτσι και τέτοιοι παίκτες δεν ξεχνιούνται τόσο εύκολα. Αφήνουν ανεξίτηλα το σημάδι τους και υπάρχουν εκεί για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να τους μιμούνται.
Grande Giorgio Chiellini, grazie di tutto! ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
