Ήττα… εναέριας κυκλοφορίας, για τον Ολυμπιακό που ψάχνεται

Το ότι ο Ολυμπιακός… καλημέρισε την φετινή Ευρωλίγκα με μια δύσκολη εκτός έδρας δοκιμασία στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης όντας ανέτοιμος και ελλιπής, ήταν κάτι που το γνωρίζαμε πριν από το τζάμπολ. Με την ώθηση που πήραν από την κατάκτηση του Σούπερ Καπ, οι «ερυθρόλευκοι» άκουσαν το έναυσμα του αφέτη στην φετινή κούρασα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, με στόχο να βγάλουν στο παρκέ το ομαδικό πλάνο, αλλά και το ατομικό τους ταλέντο, ώστε να μπουν με το δεξί στην ευρωπαϊκή τους σεζόν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Και αν μια ήττα στην Τουρκία από την Φενέρμπαχτσε σε καμία περίπτωση δεν πληγώνει, η εξέλιξη του ματς ήταν αυτή που αφήνει μια απορία πως θα ήταν η κατάσταση αν οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν… πυροβολούσαν τα πόδια τους.

Σε ένα κακό ποιοτικά και γεμάτο αστοχία και από τις δυο πλευρές, παιχνίδι, η εντύπωση που σου άφησε είναι πως ακόμα και αυτός ο μέτριος Ολυμπιακός της ulkersports hall, θα μπορούσε να φύγει με ένα σπουδαίο «διπλό». Όταν όμως χάνεις 14 αμυντικά ριμπάουντ και τα 16 από τα 20 σουτ τριών πόντων που επιχειρείς δεν βρίσκουν στόχο, μοιραία θα ηττηθείς απέναντι σε τέτοιες ομάδες. Ακόμα και αν και αυτές δεν θέλξουν με την απόδοσή τους και δουν ένα από τα βασικά τους όπλα (σ.σ. περαστικά στον Σκότι Γουίλμπεκιν) να τίθενται εκτός από νωρίς. Παράλληλα, όταν είναι φανερό πως λόγω ανετοιμότητας, στην επίθεση είναι δύσκολο να βρεις ρυθμό, ειδικά απέναντι σε τέτοιες άμυνες, για παραπάνω από 2-3 λεπτά, και υστερούν και βασικά σου ατού, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.

Το ότι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν έξι λεπτά πριν το φινάλε ισόπαλοι με την τουρκική ομάδα, έχοντας όλα τα παραπάνω εμπόδια, βάζει ακόμα περισσότερο νερό στον μύλο της απορίας για το τι θα συνέβαινε το βράδυ της Παρασκευής αν ο Ολυμπιακός θωράκιζε το αμυντικό του ριμπάουντ και έβαζε 2-3 μακρινά σουτ ακόμα. Η κακή βραδιά πάντως φάνηκε από την αρχή, καθώς η μία ασίστ σε ένα δεκάλεπτο δεν θυμίζει σε τίποτα Ολυμπιακό. Η Φενέρ όπως ήταν εύλογο τροφοδότησε τον Μαριάνοβιτς ο οποίος τελείωσε φάσεις κοντά στο καλάθι και σε συνδυασμό με τις κακές αποστάσεις, την πενιχρή κυκλοφορία μπάλας και την αστοχία των παικτών του Μπαρτζώκα (3/15 σουτ μέχρι το 10΄) είχε τον έλεγχο. Ατύχησε στο να έχει και η ίδια 0/5 τρίποντα υπό καλές προϋποθέσεις και έτσι η διαφορά δεν «άνοιξε». Η είσοδος των Γουόκαπ και ΜακΚίσικ έδωσε λύσεις σε δημιουργία και σκοράρισμα, η άμυνα στο πικ εν ρολ και γενικότερα άρχισε να αποδίδει χάρη και στο πέρασμα του Παπανικολάου στην πεντάδα και ο Ολυμπιακός ισορρόπησε.

Σύμμαχος του γι’ αυτό, ήταν οι πόντοι στο «ανοικτό» γήπεδο (σ.σ. 10-2 στο ημίχρονο), καθώς ήταν φανερό πως στο σετ παιχνίδι υπήρχε θέμα. Παράλληλα, η ελληνική ομάδα εκμεταλλευόταν τα λάθη της Φενέρ και η ίδια ήταν συγκεντρωμένη, καθώς τελείωσε το πρώτο εικοσάλεπτο με μόλις δύο. Αυτό την βοήθησε να προσπεράσει στο σκορ, όμως η άμυνα του δευτέρου ημιχρόνου με τους 50 πόντους παθητικό, την πρόδωσε για τα καλά. Με τον Χέιζ-Ντέιβις να μην αφήνει τον Βεζένκοβ ούτε δευτερόλεπτο χωρίς επιτήρηση στο παρκέ και τους Φουρνιέ, Ντόρσι να μην μπαίνουν ποτέ στην εξίσωση του αγώνα, η επιθετική εξίσωση αποδείχθηκε δισεπίλυτη. Παρόλα που ο Ολυμπιακός πήρε μια διαφορά έξι πόντων, δεν μπόρεσε να την κεφαλοποιήσει, επέτρεψε στην Φενέρ ένα 11-0 με τον Μπόλντγουιν να είναι «καυτός» εκτελεστικά και δημιουργικά και όσο και απαντούσε με κόπο και ιδρώτα στην τελική ευθεία έμεινε από καύσιμα και λύσεις.

Σε αυτό συνετέλεσαν εκτός από τα συνεχόμενα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ (σ.σ. ίσως να βοηθούσε ένα πιο ψηλό σχήμα με Ράιτ και Πετρούσεφ ταυτόχρονα στην πεντάδα) που έδωσαν τελικά 18 πόντους στην τουρκική ομάδα και κάποια αβίαστα λάθη που έδωσαν σκορ στον αιφνιδιασμό στην ομάδα του Γιασικεβίτσιους. Η σχετικά καλή επιθετικά εμφάνιση των Ράιτ και Πετρούσεφ δεν μπορούσε να δώσει την λύση, η δημιουργία έμεινε σε μάλλον χαμηλά επίπεδα (σ.σ. 15 ασίστ) και οι Χέιζ-Ντέιβις και Μέλι με πόντους και επιθετικά ριμπάουντ αντίστοιχα, έγειραν οριστικά την πλάστιγγα προς Φενέρ μεριά. Ο τελικός απολογισμός του 35% στα σουτ εντός πεδιάς, βάζει το… κερασάκι στην τούρτα με τις αιτίες της ήττας. Μιας ήττας που σε καμία περίπτωση δεν κοστίζει γιατί μιλάμε για πρεμιέρα, αλλά μαρτυρά ξεκάθαρα πως ο Ολυμπιακός έχει πολλή δουλειά να κάνει μέχρι να φτάσει σε αυτό που θέλει και μπορεί.

Ασφαλώς, σε αυτό θα τον βοηθήσει η σε λίγες ημέρες επιστροφή των Φαλ και Μιλουτίνοφ, που θα βάλει σταδιακά (σ.σ. διότι σίγουρα θα χρειαστούν χρόνο για να βρουν ρυθμό) σε τάξη την αμυντική λειτουργία, την αποτελεσματικότητα κοντά στο καλάθι, αλλά στην περίπτωση του Γάλλου σέντερ και την δημιουργία στην επίθεση. Όσο λείπουν βέβαια, θα πρέπει η ομάδα να μαζέψει με κάθε τρόπο θετικά αποτελέσματα. Τον δικό του χρόνο όπως είναι φυσικό, χρειάζεται και ο κόουτς Μπαρτζώκας για να κατασταλάξει στις πεντάδες, στην διαχείριση των παικτών του και στα σχήματα με τα οποία θα πορευθεί. Όπως και αρκετοί παίκτες (παλιοί και καινούργιοι) για να βρουν 100% τον ρυθμό τους και να καταλάβουν τον ρόλο τους στην ομάδα. Στην Ευρωλίγκα, που φέτος είναι ίσως η πιο δύσκολη και αμφίρροπη όλων των εποχών, σημασία δεν έχει τι κάνεις στην πρεμιέρα. Ούτε καν στην κανονική περίοδο γενικότερα. Και ο Ολυμπιακός το γνωρίζει πλέον πολύ καλά αυτό...

Υ.Γ.: Η απογοήτευση του Σακίλ ΜακΚίσικ στην κάμερα του sportfm.gr για τα όσα άκουσε από τον ανόητο (sic) τούρκο οπαδό, αλλά και το ότι δεν… κρατήθηκε ώστε να γλιτώσει την τεχνική ποινή, ήταν έκδηλη. Και μιλάμε για ένα παιδί που δεν έχει δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα τα χρόνια που αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα. Δυστυχώς, όπως και στην Ελλάδα, κάποιοι πιστεύουν εντελώς λανθασμένα πως επειδή πληρώνουν ένα ακριβό εισιτήριο για να είναι κοντά στο παρκέ, έχουν το δικαίωμα να υπερβαίνουν τα εσκαμμένα. Η βλακεία και η απανθρωπιά είναι ανίκητες.

Υ.Γ.2: Εντελώς λανθασμένη η επίθεση του Γιασικεβίτσιους μετά το τέλος του αγώνα προς τον κόουτς Μπαρτζώκα. Ο,τι έγινε στο παιχνίδι έγινε, αμφότεροι τιμωρήθηκαν με τεχνική ποινή και εκεί τελειώνει η ιστορία. Ευτυχώς επικράτησε η ψυχραιμία, όμως καλό θα ήταν η Ευρωλίγκα να ερευνήσει το θέμα και να πράξει αναλόγως.