Ιταλία και Αγγλία ετοιμάζονται για το πρώτο τους ραντεβού σε έναν τελικό, 88 χρόνια μετά την παρθενική τους συνάντηση στη Ρώμη μπροστά στον Μπενίτο Μουσολίνι.
Στα 27 μεταξύ τους παιχνίδια, οι «ατζούρι», αν και το 1973 πανηγύρισαν την πρώτη τους νίκη, έχουν 11 επιτυχίες έναντι οκτώ των «τριών λιονταριών», άλλα τόσα ματς έχουν λήξει ισόπαλα και... άλλα τόσα -μόλις- είναι σε προκριματικά ή σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης. Τα υπόλοιπα είναι απλά φιλικά ή σε διοργανώσεις και τουρνουά μικρά, που δεν υπάρχουν πια.
Ελάχιστες είναι οι συναντήσεις, όμως, που ακολούθησαν του ιστορικού, πρώτου αγώνα το 1933, και δεν είχαν ένταση, μάχες, ακόμη και αίμα!
Μέσα από 15 εικόνες το sport-fm.gr γυρίζει πίσω τον χρόνο και θυμίζει μοναδικές μάχες ανάμεσα στις δύο φιναλίστ του Euro 2020!
Του Νίκου Ράλλη
Όλα ξεκίνησαν...
Η αποστολή της εθνικής Αγγλίας στον σταθμό Βικτόρια του Λονδίνου στις 9 Μαΐου 1933, λίγο πριν την αναχώρηση για την πρώτη συνάντηση με την Ιταλία, στη Ρώμη. Τέσσερις ημέρες αργότερα, το φιλικό στο Stadio Nazionale del PNF (National Fascist Party Stadium) θα έληγε ισόπαλο 1-1, με τον Κλιφ Μπάστιν να ισοφαρίζει το γκολ του Τζιοβάνι Φεράρι από το 4'. Στο γήπεδο έδωσε το «παρών» και ο Μπενίτο Μουσολίνι, τον οποίο «αποθέωναν 50.000 οπαδοί», όπως έγραψε η εφημερίδα The Observer.
Μάχη του Χάιμπουρι
Ο Ιταλός γκολκίπερ Κάρλο Τσερεσόλι βοηθάει έναν Άγγλο ποδοσφαιριστή, καθώς βλέπει, όμως, την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα του στην περίφημη «Μάχη του Χάιμπουρι» τη 14η Νοεμβρίου 1934. Με την Αγγλία να αρνείται να λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934 στην Ιταλία, ο δεύτερος αγώνας με τους «ατζούρι» είχε το χαρακτήρα τελικού για την ανάδειξη της καλύτερης ομάδας στον κόσμο. Το παιχνίδι ήταν πολύ άγριο, γεμάτο ένταση και σκληρά μαρκαρίσματα. Μέχρι το 15' η Αγγλία προηγούνταν 3-0, αλλά η Ιταλία μείωσε με τα γκολ του Μεάτσα στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς να καταφέρει, τελικά, να γλιτώσει την ήττα. Παρότι οι Άγγλοι νίκησαν, την επομένη σύσσωμος ο βρετανικός Τύπος, οργισμένος με το σκληρό παιχνίδι των Ιταλών, ζητούσε να αποσυρθεί η ομάδα από τα διεθνή παιχνίδια και να παίζει μόνο εναντίον των άλλων Βρετανών. Την ίδια στιγμή, στην Ιταλία η εθνική ομάδα χαρακτηρίστηκε ηθική θριαμβεύτρια και οι παίκτες της έμειναν στην ιστορία ως τα «Λιοντάρια του Χάιμπουρι».
Θρίαμβος
Ο Σταν Μόρτενσεν νικάει τον μεγάλο Βαλέριο Μπατσιγκαλούπο στις 16 Μαΐου 1948. Έναν χρόνο αργότερα, ο σπουδαίος Ιταλός γκολκίπερ θα χανόταν και αυτός μαζί με την Grande Torino στο αεροπορικό δυστύχημα. Το τέρμα του Μόρτενσεν στο 23' ήταν το πρώτο της Αγγλίας από τα τέσσερα συνολικά στο Stadio Comunale του Τορίνο για το τελικό 0-4 και τη μεγαλύτερη νίκη των «τριών λιονταριών» επί των «ατζούρι». Καμία ομάδα από τις δύο δεν πέτυχε ξανά «καρέ» από τότε στα μεταξύ τους παιχνίδια.
Φωνές
Μπροστά σε 93.000 οπαδούς, σε μια εποχή οπού τα φιλικά των εθνικών ομάδων μόνο... φιλικά δεν ήταν, έχοντας τον χαρακτήρα τελικού για την ανάδειξη του καλύτερου, Ιταλία και Αγγλία έμειναν στο 1-1, στο Stadio Comunale της Φλωρεντίας αυτήν τη φορά, στις 18 Μαΐου 1952. Ο Άιβορ Μπράντις της Μάντσεστερ Σίτι άνοιξε το σκορ μόλις στο 4', παγώνοντας το κοινό. Στο δεύτερο 45λεπτο, όμως, ο Αμεντέο Αμαντέι ισοφάρισε. Λίγο αργότερα έγινε η φάση για την οποία επικράτησε χαμός στο γήπεδο, με έντονες αποδοκιμασίες και φωνές. Ο θρυλικός Αλφ Ράμσεϊ, μετέπειτα τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού τη σεζόν 1969-70, έκανε πεντακάθαρο χέρι στη μεγάλη περιοχή, αλλά ο Αυστριακός διαιτητής Μπέρανεκ δεν καταλόγισε το πέναλτι και η Αγγλία έμεινε αήττητη και στο 6ο της παιχνίδι απέναντι στην Ιταλία.
Σπασμένη μύτη
Στις 24 Μαΐου 1961, ο Ιταλός γκολκίπερ Λορέντσο Μπουφόν, ξάδερφος του παππού του Τζανλουίτζι, μεταφέρεται εκτός αγωνιστικού χώρου με σπασμένη μύτη, μετά από μια σωτήρια απόκρουση στο 55ο λεπτό της αναμέτρησης στο «Ολίμπικο» της Ρώμης. Πάλι μπροστά σε 90.000 οπαδούς, η Αγγλία δεν... μάσησε και μάλιστα έκανε και μία επική ανατροπή, καθώς έχανε έως το 74' με σκορ 2-1, αλλά πέτυχε δύο γκολ με τον Τζέρι Χίτσενς (που θα έπαιρνε μεταγραφή για την Ίντερ εκείνο το καλοκαίρι) και τον Τζίμι Γκριβς, φεύγοντας με άλλο ένα «διπλό» από την Ιταλία. Μια Ιταλία, δε, που παρέμενε χωρίς νίκη. Μέχρι την επόμενη φορά.
Επιτέλους
Δώδεκα ολόκληρα χρόνια είχαν περάσει από το τελευταίο τους ραντεβού. Στις 14 Ιουνίου 1973, Μπόμπι Μουρ και Τζατσίντο Φακέτι δίνουν τα χέρια πριν την έναρξη ακόμη ενός φιλικού» αγώνα στο Stadio Comunale του Τορίνο. Η Ιταλία ήταν η φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970, η Αγγλία έψαχνε την αίγλη του 1966. Σε εκείνο το ματς ο Μουρ «έσπασε» το ρεκόρ του Τσάρλτον, «γράφοντας» την 107η εμφάνισή του με την εθνική ομάδα, αλλά δεν το γιόρτασε. Η καλύτερη εκείνη την εποχή Ιταλία νίκησε 2-0 με τα γκολ των Πιέτρο Αναστάζι και Φάμπιο Καπέλο και πανηγύρισε, επιτέλους, την πρώτη της νίκη απέναντι στα «τρία λιοντάρια».
Εισβολή
Μερικούς μήνες μετά το ματς του Τορίνο, στις 14 Νοεμβρίου 1973, η Αγγλία υποδέχεται την Ιταλία στο «Γουέμπλεϊ» μπροστά σε 88.000 οπαδούς, που δίνουν το «παρών» για να αποχαιρετήσουν τον Μπόμπι Μουρ στο τελευταίο του παιχνίδι. Έναν μήνα νωρίτερα, ήταν πλέον και επίσημο το τέλος εποχής για τα «τρία λιοντάρια», με τους Πολωνούς να τους αφήνουν εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Ιταλία κέρδισε και αυτό το φιλικό (0-1), αλλά ο κόσμος εισέβαλε με τη λήξη στον αγωνιστικό χώρο όχι για... μανούρα, αλλά για να αποτίνει φόρο τιμής στον μεγάλο αρχηγό.
Δεν έφτασε
Ο Κέβιν Κίγκαν νικάει τον Ντίνο Τζοφ στο 10ο λεπτό της αναμέτρησης στο «Γουέμπλεϊ» στις 17 Νοεμβρίου 1977, εκμεταλλευόμενος τη σέντρα του Τρέβορ Μπρούκινγκ, και βάζει την Αγγλία μπροστά στο σκορ απέναντι στην Ιταλία. Οι δυο τους είχαν κληρωθεί μαζί στον προκριματικό όμιλο για την πρόκριση στο Μουντιάλ της Αργεντινής. Τα «τρία λιοντάρια» είχαν ηττηθεί 2-0 στη Ρώμη και παρότι νίκησαν, τελικά, με το ίδιο σκορ στο Λονδίνο, δεν τους έφτασε, μένοντας εκτός σε δεύτερο σερί Παγκόσμιο Κύπελλο με τη διαφορά τερμάτων. Οι «ατζούρι» ταξίδεψαν στην Αργεντινή και έφτασαν μέχρι τον μικρό τελικό.
Η «πρώτη» σε τελική φάση
Ο Κένι Σάνσομ, περικυκλωμένος από την ιταλική άμυνα, προσπαθεί να σκοράρει για την Αγγλία στο Τορίνο, στην αναμέτρηση για το Euro 1980. Ήταν η πρώτη φορά που οι δύο ομάδες συναντιόντουσαν σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης. Έντεκα λεπτά πριν το φινάλε, ο Μάρκο Ταρντέλι πέτυχε το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης, οι «ατζούρι» νίκησαν 1-0 και τα «τρία λιοντάρια» θα έμεναν εκτός συνέχειας, παρά τη νίκη τους επί της Ισπανίας την τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων.
Γκολ
Είναι η φωτογραφία από τη στιγμή εκείνου του ιστορικού γκολ του Μάρκο Ταρντέλι στις 15 Ιουνίου 1980. Η UEFA περιγράφει τη φάση ως εξής: «Ο Αντονιόνι έδωσε την μπάλα στον Τζεντίλε στα αριστερά, ο Φιλ Νιλ έκανε λάθος και ο Φραντσέσκο Γκρατσιάνι τον πέρασε, έκανε τη σέντρα και ο Ταρντέλι τρύπησε τα δίχτυα από κοντά».
Λουλούδια
Κρις Γουόντλ, Πολ Γκασγκόιν, Ντέιβ Μπίσαντ? και Στιούαρτ Πιρς χαιρετάνε με λουλούδια στα χέρια το πλήθος στο San Nicola του Μπάρι μετά τον μικρό τελικό στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Η Ιταλία νίκησε 2-1, με τον Ρομπέρτο Μπάτζο να πετυχαίνει εκείνο το πανέξυπνο γκολ για το 1-0, κλέβοντας την μπάλα από τον Πίτερ Σίλτον -στην 125η συμμετοχή του βετεράνου γκολκίπερ με την Αγγλία, και τελευταία.
Αίματα
Στις 11 Οκτωβρίου 1997, ο αρχηγός της Αγγλίας, Πολ Ινς, είναι μέσα στα αίματα στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου της «μάχης» με την Ιταλία στη Ρώμη για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η ισοπαλία χωρίς γκολ σήμαινε πως η ομάδα του Γκλεν Χοντλ πήγαινε αυτόματα του χρόνου στη Γαλλία. Οι «ατζούρι» ήταν αναγκασμένοι να δώσουν μπαράζ με τους Ρώσους. «Αφού μπορείς να έρθεις σε ένα μέρος όπως αυτό, να παίξεις ένα παιχνίδι όπως αυτό, τόσο άγριο, και να πάρεις το επιθυμητό αποτέλεσμα, όταν έχεις όλη αυτή την πίεση του κόσμου και όλα είναι εναντίον σου, αυτό σου δείχνει ότι είσαι ικανός να πετύχεις κάτι καλό στα τελικά το επόμενο καλοκαίρι», είχε δηλώσει ένα μέλος του τιμ του Χοντλ. Ο Ρόι Χότζον.
Ξέσπασμα
Από το ίδιο ματς, στις 11 Οκτωβρίου 1997, ο Ίαν Ράιτ ξεσπάει σε κλάματα με το τελευταίο σφύριγμα στη Ρώμη, μην μπορώντας να πιστέψει ότι η Αγγλία πήρε ισοπαλία στην Ιταλία και προκρίθηκε στο Μουντιάλ της Γαλλίας. Ο επιθετικός της Άρσεναλ είχε δοκάρι στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης -τελευταίας για τον Πολ Γκασκόιν με τα «τρία λιοντάρια».
Πίρλο αλά Πανένκα
Ο Αντρέα Πίρλο έχει πάρει φόρα και εκτελεί αλά Πανένκα το πέναλτι, στέλνοντας την Ιταλία στα ημιτελικά του Euro 2012. Νωρίτερα και για 120 λεπτά, αυτός ο μεγάλος «μαέστρος» του ποδοσφαίρου είχε κάνει ένα τεράστιο παιχνίδι στη μεσαία γραμμή, έχοντας περισσότερες ολοκληρωμένες πάσες από όλους τους Άγγλους χαφ μαζί! Αργότερα ο Πίρλο είπε ότι ήθελε να κάνει μια δήλωση με τον τρόπο που εκτέλεσε το πέναλτι στη «ρώσικη ρουλέτα». Και την έκανε.
Πανωλεθρία
Ο Μάριο Μπαλοτέλι μόλις έχει σκοράρει για το 2-1 της Ιταλίας απέναντι στην Αγγλία στο Μανάους της Βραζιλίας. Ήταν το εναρκτήριο ματς στον 4ο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μια βδομάδα μετά, τόσο οι «ατζούρι» όσο και τα «τρία λιοντάρια» θα ετοίμαζαν τις βαλίτσες τους για να επιστρέψουν στα σπίτια τους σοκαρισμένες και ταπεινωμένες από τις απίθανες Ουρουγουάη και Κόστα Ρίκα.
