Ενωμένοι και αποφασισμένοι

Το ΝΒΑ φρόντισε να μας δείξει πόσο μας έλειψε στο διάστημα της απουσίας του με τα παιχνίδια της πρεμιέρας. Σπουδαίο θέαμα, σασπένς, μεγάλοι παίκτες και πάθος που αρμόζει σε αγώνες play offs κι όχι σε έναν απλό αγώνα κανονικής περιόδου ήταν τα χαρακτηριστικά στα αποκαλυπτήρια μίας σεζόν με πολλές ιδιαιτερότητες.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Το Μαϊάμι δείχνει να ξεκινά με ένα προβάδισμα έναντι των υπολοίπων για τον τίτλο. Το αθλητικό αίτιο είναι πως οι τρεις αστέρες του και οι λοιποί κομπάρσοι μετρούν πλέον ένα χρόνο προϋπηρεσίας και συνεργασίας. Αντίθετα, βασικοί ανταγωνιστές του τίτλου, όπως οι Λέικερς, οι Μάβερικς, οι Σέλτικς, έχουν σημαντικές αλλαγές και σε μια περίοδο με προετοιμασία δέκα ημερών, ελάχιστες προγραμματισμένες προπονήσεις και αγωνιστικό πρόγραμμα που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα, έχουν πλεονέκτημα οι ομάδες που έχουν υποστεί τις λιγότερες προσθαφαιρέσεις (Χιτ, Μπουλς, Θάντερ, Σπερς).

Ωστόσο ίσως πιο ουσιαστικός λόγος που το Μαϊάμι μπαίνει στην κούρσα με προβάδισμα αρκετών μέτρων είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Έμφαση στην άμυνα, περισσότερη συνοχή και κυρίως χαμηλοί τόνοι είναι στοιχεία που δεν είχε πέρυσι η ομάδα του Έρικ Σπόελστρα. Οι μεγαλόστομες δηλώσεις περί δυναστειών, η αλαζονική συμπεριφορά, οι ειρωνείες για τους Μάβερικς και η τοποθέτηση του «εγώ» πάνω από την ομάδα δείχνουν να ανήκουν στο παρελθόν. Άλλωστε θα ήταν ανόητο να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο μετά το περσινό πάθημα από τον ταπεινό Νοβίτσκι και την παρέα του. Ο πληγωμένος εγωισμός του Λεμπρόν και του Ουέιντ είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για να πάρουν το αίμα τους πίσω και να μετατρέψουν τις σκληρές κριτικές σε διθυράμβους.

Οι Μάβερικς δεν δείχνουν στο ξεκίνημα της σεζόν ικανοί να υπερασπιστούν τον τίτλο τους. Ο Ντιρκ Νοβίτσκι είναι λογικό να αισθάνεται «άδειος» μετά την πραγματοποίηση του περσινού απωθημένου. Ο Τζέισον Κιντ έχει έναν ακόμη χρόνο στην καμπούρα του, ο Λαμάρ Όντομ προστέθηκε σε μία θέση όπου δεν υπήρχε ανάγκη ενίσχυσης, ενώ Τσάντλερ, Μπαρέα και Μπάτλερ δεν αντικαταστάθηκαν.

Οι Λέικερς μπαίνουν σε ένα μεταβατικό στάδιο. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο έως... απίθανο ο Μάικ Μπράουν να καταφέρει να τιθασεύσει τον Κόμπι Μπράιαντ όπως ο Φιλ Τζάκσον. Το πιθανότερο είναι να του κάνει όλα τα χατίρια, όπως έπραττε και όταν είχε υπό τις οδηγίες του τον Λεμπρόν Τζέιμς στους Καβαλίερς, αλλά στην πράξη ήταν ο ίδιος υπό τη... δούλεψη του «βασιλιά». Συν τοις άλλοις, ο Λαμάρ Όντομ χάθηκε από λάθος χειρισμούς στην ανταλλαγή για την απόκτηση του Κρις Πολ που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ενώ και ο Πάου Γκασόλ δεν μπορεί παρά να είναι πικραμένος που με τόση ευκολία είχε συμπεριληφθεί στα ανταλλάγματα για το «ναυαγισμένο» deal.

Οι Μπουλς καλούνται να αποδείξουν πως μπορούν να κάνουν την υπέρβαση, που μεταφράζεται στην κατάκτηση του τίτλου. Η περιφέρεια ενισχύθηκε σημαντικά με τον Ριπ Χάμιλτον, Ρόουζ και Ντενγκ παραμένουν οι «πυλώνες» της ομάδας, αλλά το ερωτηματικό είναι αν η φροντ λάιν τους αρμόζει σε μία διεκδικήτρια του τίτλου. Ο Κάρλος Μπούζερ είναι ασταθής σε απόδοση και ευπαθής σε τραυματισμούς, ενώ ο Γιοακίμ Νοά είναι απλώς ένας καλός αμυντικός.

Η Θάντερ δείχνει ικανή να συνεχίσει τη σταθερά ανοδική πορεία της. Με τον ίδιο κορμό τα τελευταία 3-4 χρόνια, χωρίς ουσιαστικές προσθαφαιρέσεις και με τους Ντουράντ και Γουέστμπρουκ να αναβαθμίζουν το παιχνίδι τους χρόνο με το χρόνο, γιατί να μην τα καταφέρουν;

Οι Κλίπερς ενισχύθηκαν σημαντικά με Πολ, Μπίλαπς και Μπάτλερ, αλλά θα χρειαστούν χρόνο και περισσότερες επιλογές από τον πάγκο για να κοιτάξουν στα μάτια τα φαβορί. Πιθανότατα το ίδιο ισχύει και με τους Νικς, που σίγουρα θα είναι λιγότερα κακοί αμυντικά μετά την προσθήκη του Τάισον Τσάντλερ, αλλά χρειάζονται περισσότερες επιθετικές επιλογές και ακόμη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στα... μετόπισθεν.

Οι Σέλτικς παραμένουν υπολογίσιμη δύναμη και θα επιδιώξουν να πετύχουν κάτι καλό, πιθανότατα στην τελευταία χρονιά της «Αγίας Τετράδας», αφού Γκαρνέτ και Άλεν διανύουν τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου τους, σε αντίθεση με τους Πιρς και Ρόντο. Σε ανάλογη μοίρα και οι Σπερς (δηλαδή γερασμένοι και κορεσμένοι μεν, αλλά πάντα επικίνδυνοι), καθώς ο Τιμ Ντάνκαν επίσης μένει ελεύθερος το καλοκαίρι.

Το Ορλάντο όσο ο Ντουάιτ Χάουαρντ σκέφτεται την ανταλλαγή και δεν πλαισιώνεται από καλύτερους συμπαίκτες δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερες βλέψεις, ενώ Μπλέιζερς, Νάγκετς, Χοκς και Γκρίζλις έρχονται σαν αουτσάιντερ που μπορούν να προχωρήσουν αρκετά, αλλά μέχρι ενός σημείου.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com