Είναι στιγμές στην ζωή ενός ανθρώπου που μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό, όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες και αν είναι οι επόμενες εμπειρίες που αναμένεται να ζήσει, αυτές οι εικόνες δεν πρόκειται να χαθούν ποτέ. Συνήθως όμως αυτές τις στιγμές δεν τις καταλαβαίνουμε απευθείας, η συνείδηση μας δεν το έχει αντιληφθεί πλήρως πως αυτό που νιώθει τη δεδομένη στιγμή θα το κουβαλάει για πάντα μέσα του.
Το βράδυ της Πέμπτης (10/10) στο Γουέμπλεϊ η Εθνική ομάδα χάρισε μία ακριβώς τέτοια ανάμνηση για το πέρασμα των χρόνων, μόνο που τώρα όλοι όσοι το έζησαν είτε από κοντά είτε από την τηλεόραση του σπιτιού τους χιλιόμετρα μακριά, κατανόησαν απευθείας πως αυτό που συμβαίνει δεν θα το ξεχάσουν ποτέ.
Ήρωες για την Εθνική είναι όλοι στην αναμέτρηση απέναντι στην Αγγλία (2-1, 10/10), καθώς το αγωνιστικό κομμάτι της βραδιάς στην πραγματικότητα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Όμως αν θέλει να το δει κανείς καθαρά κυνικά δεν μπορεί να μην σταθεί στον δις χρυσό σκόρερ της γαλανόλευκης Βαγγέλη Παυλίδη.
Ο 25χρονος φορ εδώ και χρόνια καταθέτει τα διαπιστευτήρια του στα γήπεδα της Ολλανδίας με μυθικά νούμερα, φορώντας τις φανέλες των Βίλεμ και Άλκμααρ. Στο αποκλειστικά στατιστικό κομμάτι τα 113 γκολ σε 219 εμφανίσεις μιλούν από μόνα τους, χωρίς αυτά όμως να περιγράφουν τη συνολική συνεισφορά του στο παιχνίδι των ομάδων του.
Το φετινό καλοκαίρι ο Παυλίδης έκανε το μεγάλο βήμα και πήρε τη μεταγραφή του στην Πορτογαλία και την Μπενφίκα, εξαργυρώνοντας τις τρομερές σεζόν που έγραφε στην Ολλανδία. Οι «αετοί» μέχρι στιγμής έχουν μείνει απόλυτα ικανοποιημένοι μαζί του, καθώς δεν τον βάζουν τυχαία βασικό σε κάθε αναμέτρηση έχοντας πετύχει δύο γκολ μαζί με δύο ασίστ σε εννέα ματς. Ο Παυλίδης εκπληρώνει σιγά σιγά τα όνειρα του, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του στο Champions League, ενώ έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία ομάδα με το μέγεθος της Μπενφίκα.
Όλα αυτά όμως στην αναμέτρηση στο Γουέμπλεϊ δεν είχαν κανένα απολύτως νόημα. Το παρελθόν όλων των παικτών είχε σβηστεί και το μόνο που υπήρχε ήταν να δώσουν τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο, για τον φίλο τους που έφυγε τόσο νωρίς από την ζωή.
Ο Παυλίδης βρίσκεται σταθερά στις κλήσεις του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος από το 2019, αλλά υπάρχει γύρω από το πρόσωπο του μία μόνιμη συζήτηση που μερικές φορές φτάνει και τα πλαίσια της αμφισβήτησης: «Γιατί δεν σκοράρει όταν παίζει με την Εθνική»; Να που ο Παυλίδης βρήκε την κατάλληλη στιγμή ή μάλλον καλύτερα την πιο δύσκολη στιγμή για να βάλει μία και καλή ένα τέλος σε αυτούς τους ψίθυρους.
Απέναντι στο «μεγαθήριο» Αγγλία, μία ομάδα που η Ελλάδα δεν είχε καταφέρει ποτέ να κερδίσει και μετά από μία τόσο συναισθηματικά επιβαρυμένη ημέρα ο επιθετικός της Μπενφίκα έκανε ένα βήμα μπροστά και καθάρισε στην επίθεση. Με δύο υπέροχα τελειώματα τόσο στο 49’ όσο και στο 90+4’ ανάγκασε τον Πίκφορντ να μαζέψει δύο φορές την μπάλα από τα δίχτυα του, ενώ μετά από κάθε γκολ έφευγε καρφί για την κερκίδα των φιλοξενούμενων, δείχνοντας με πόνο ψυχής το μαύρο περιβραχιόνιο που φορούσε στο αριστερό του μπράτσο.
Σίγουρα τα έξι γκολ που είχε πετύχει στις προηγούμενες 40 εμφανίσεις του με το εθνόσημο είναι νούμερα που ούτε ο ίδιος τα είχε συνηθίσει. Η 41η όμως ήταν δεδομένα η πιο δύσκολη απ’ όλες και εκεί ο Παυλίδης έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, να σκοράρει. Μόνο που αυτή τη φορά δεν το έκανε για τον εαυτό του, αλλά ούτε και για την ομάδα, το έκανε για τον Τζορτζ Μπάλντοκ.
Αυτό που θα κουβαλάμε για πάντα πλέον μέσα μας δεν θα είναι η σπουδαία επικράτηση απέναντι στην Αγγλία, αλλά όσα στην πραγματικότητα σήμαινε αυτή η νίκη, που είναι πολλά παραπάνω από απλώς τρεις βαθμούς… ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
