Τι κι αν ήταν ο MVP τις δύο προηγούμενες σεζόν; Τι κι αν οι αριθμοί του ζαλίζουν; Τι κι αν φέτος είναι (και προκαλώ να αποδείξετε το αντίθετο) ο κορυφαίος παίκτης του ΝΒΑ, επίδοξος πρωταθλητής και MVP των τελικών; Για κάποιους ο Νίκολα Γιόκιτς θα φέρει πάντα τη «στάμπα» του υπέρβαρου και αγύμναστου. Κι όμως, αυτός ο μύθος, που μπορεί κάποτε να είχε βάση, δεν έχει πλέον καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Η «ρετσινιά» που του έβαλαν νωρίς
Δυστυχώς, στην περίπτωση του «Τζόκερ» η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που έμεινε. Γιατί-όπως λένε-δεν έχεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία να κάνεις καλή πρώτη εντύπωση. Από τις παιδικές του φωτογραφίες που θύμιζε κάτι ανάμεσα σε ανθρωπάκι της Michelin και Ζυμαρούλη, μέχρι τα πρώτα του χρόνια στο ΝΒΑ, ο Σέρβος είναι αλήθεια πως δεν έκανε και πολλά για να απαλλαγεί από αυτή την ταμπέλα. Μιλάμε-άλλωστε-για τον τύπο που έχει παραδεχτεί πως έπινε καθημερινά 2-3 λίτρα αναψυκτικό (και όχι… zero ή έστω light) και καταβρόχθιζε ό,τι περιλάμβανε η σερβική κουζίνα με αδυναμία στα παχυντικά μπουρέκια.
Ακόμη και τη μέρα που άρχισε για εκείνον το όνειρο, ο ίδιος ήταν... στο όγδοο όνειρο. Όταν επελέγη στο ντραφτ, το 2014 στο νούμερο 41 από τους Νάγκετς, ο ίδιος βρισκόταν στο χωριό του και αποκάλυψε ότι κοιμόταν. Ακόμη και η τηλεοπτική μετάδοση έκανε break για να διαφημίσει… τάκος, θαρρείς και επρόκειτο για ένα τρολάρισμα των media.
Μια «ταμπέλα» που πρέπει να σπάσει
Στα μάτια του κόσμου, ο Νίκολα Γιόκιτς παραμένει, ακόμη και σήμερα που έχει «γλεντήσει» όλο το ΝΒΑ, αυτό το στρουμπουλό παιδάκι. Πρόκειται όμως για έναν μύθο που στην πραγματικότητα έχει εδώ και χρόνια καταρρεύσει. Ο «Τζόκερ» από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στις ΗΠΑ έκοψε «μαχαίρι» τα αναψυκτικά και σταδιακά βελτίωσε τη διατροφή του. Η απέχθειά του για την αμερικανική κουζίνα βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση. Επειδή, ωστόσο, το σώμα έχει… μνήμη, τα αποτελέσματα πάνω στο κορμί του άργησαν να φανούν.
Το σημείο καμπής για εκείνον ήταν η περίοδος της καραντίνας. Σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο, που στο διάστημα της πανδημίας πήρε κιλά, ο ίδιος έχασε. Κατά δήλωσή του, τουλάχιστον 15, ενώ μέσα στον ίδιο χρόνο υπολογίζεται πως έχασε 20-25. Ίσως μαζί με τον Γιώργο Παπαγιάννη να είναι οι μόνοι δύο άνθρωποι που αδυνάτισαν τότε.
Φελίπε, ο αφανής ήρωας της μεταμόρφωσής του
Πίσω από τη σωματική μεταμόρφωση του Νίκολα Γιόκιτς κρύβεται πολλή δουλειά, αλλά και ένας άνθρωπος. Ελάχιστοι γνωρίζουν τον Φελίπε Άιχενμπεργκερ, αλλά είναι ο άνθρωπος που άλλαξε τη ζωή και την καριέρα του Σέρβου. Ο Βραζιλιάνος γυμναστής, που πλέον μετρά 12 χρόνια στους Νάγκετς, ήταν αυτός που ανέλαβε προσωπικά τον «Τζόκερ» από τον πρώτο χρόνο του στη λίγκα. Το έργο του δεν ήταν εύκολο, αλλά ο Γιόκιτς αποδείχτηκε ένας πολύ καλός «στρατιώτης».
«Όταν είχε πρωτοέρθει στο ΝΒΑ, δεν μπορούσε να κάνει σανίδα για πάνω από 30 δευτερόλεπτα. Ήταν τρομακτικό για έναν τύπο που ήθελε να παίξει σε αυτό το πρωτάθλημα. Όμως έκατσα και του εξήγησα πού πρέπει να πάει και τι πρέπει να κάνει γι’ αυτό. Και ο ίδιος το ακολούθησε πιστά», εξηγεί ο Φελίπε, που ανέλαβε και τη διατροφή του παίκτη του. «Από την πρώτη μέρα τού είπα πως η δίαιτά του είναι σκατά, πως πρέπει να αλλάξει τρόπο ζωής. Του είπα ‘δεν είμαι εδώ για να γίνω φίλος σου, αλλά για να αλλάξω τη ζωή και την καριέρα σου. Ας γίνουμε φίλοι μετά’. Κι εκείνος έκανε ό,τι του ζήτησα».
Το μενού του Γιόκιτς περιλάμβανε πλέον απόλυτα υγιεινά γεύματα, για τα οποία φρόντιζε ο γυμναστής του. Ακόμη και λίστα με εστιατόρια που έχουν συγκεκριμένα πιάτα τού είχε δώσει, ενώ «ξεγελούσε» την πείνα του παίκτη με κάποια πρωτεϊνούχα milk shake, με σοκολάτα και φιστικοβούτυρο, που έγιναν τα αγαπημένα του. Απαρνήθηκε ακόμη και τη μαγειρική της μητέρας του, που ταξίδευε από τη Σερβία για να ταΐσει τον κανακάρη της. «Φοβόμουν να πάρω έστω και μια μπουκιά. Δεν έπρεπε να τρώω πλέον έτσι», έλεγε. «Δεν θέλω πλέον να τρώω άσχημα, γιατί δεν είμαι πια τέτοιος άνθρωπος. Το κάνω και για τον Φελίπε, δεν θέλω να τον απογοητεύσω», είχε πει ο ίδιος στην Denver Post. «Είμαι ειλικρινής μαζί του και ξέρει πότε λέω ψέματα», είχε προσθέσει για κάποιες μικρές παρασπονδίες και αποκλίσεις από το πρόγραμμα διατροφής που έκανε στις αρχές της συνεργασίας τους.
Η σχέση τους επεκτάθηκε και εκτός γυμναστικής ή διατροφής. Έκαναν πολλή παρέα εκτός γηπέδου, πήγαιναν μαζί στις προπονήσεις ή τις πτήσεις της ομάδας, ενώ ο Φελίπε ήταν ο πρώτος που πίστευε πως θα γίνει MVP, ακόμη κι όταν κάτι τέτοιο φάνταζε με ανέκδοτο για τον ίδιο. «Μια μέρα καθώς οδηγούσαμε παρέα μετά από έναν αγώνα και ήταν έξαλλος για την ήττα και την απόδοσή του, του είπα ‘Δεν έχεις ταβάνι, θα γίνεις MVP’. Εκείνος απάντησε ‘Δεν είμαι για τέτοια εγώ, είμαι ένας τύπος από μια μικρή πόλη στη Σερβία’. Φτάσαμε να τσακωθούμε γι’ αυτό και κάποια στιγμή πίστευα πως θα με κατέβαζε από το αμάξι», θυμάται ο Φελίπε, που εν τέλει δικαιώθηκε πανηγυρικά. «Όταν κέρδισε το βραβείο και τον ρώτησαν ποιος πίστευε πως θα είχε μια τέτοια διάκριση, ανέφερε πρώτο το όνομά μου. Το ήξερα πως αν δούλευε σωστά, τίποτα δεν μπορούσε να τον σταματήσει».
Πολλή δουλειά στο γυμναστήριο. Κι ας μη φαίνεται
Η άποψη του κόσμου δύσκολα αλλάζει. Για εκείνους ο Γιόκιτς παραμένει ένας… πλαδαρός παίκτης, αλλά η πραγματικότητα είναι πολλή διαφορετική. Εκτός κι αν νομίζει κανείς πως είναι εύκολο για έναν παίκτη να παίζει 69 ματς κανονικής περιόδου για σχεδόν 34 λεπτά ανά αγώνα ή ακόμη περισσότερο 15 παιχνίδια playoffs με σχεδόν 39 λεπτά κατά μέσο όρο… Ή αν πιστεύετε πως δεν είναι και τίποτα σπουδαίο να τρακάρεις με… τεθωρακισμένα σαν τον Γκομπέρ, τον Ντέιβις, τον Γιάννη και τον Εμπίντ, να τρως αλύπητο ξύλο, να έχεις ολόκληρες άμυνες να προσαρμόζονται πάνω σου κι εσύ-παρ’ όλα αυτά-να «γράφεις» μέσο όρο τριπλ-νταμπλ οδηγώντας την ομάδα σου στην κορυφή της Δύσης και κατόπιν στους τελικούς του ΝΒΑ. Ενδεχομένως και στον τίτλο.
Ο μύθος, λοιπόν, καταρρέει. Ο Γιόκιτς περνά άπειρες ώρες στο γυμναστήριο κι ας μην αποτυπώνεται αυτό σε… γράμμωση στο κορμί του. Άλλωστε, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. «Δουλεύουμε περισσότερο στην αντοχή και στην ανθεκτικότητα», εξηγεί ο Φελίπε που είναι εντυπωσιασμένος από τη συνέπεια του Σέρβου, ο οποίος ακόμη και μετά τους αγώνες δουλεύει ασταμάτητα.
«Από την πρώτη στιγμή, του είπα πως για να αντέξει σε αυτό το ρυθμό, για να αποφύγει τραυματισμούς και να συνεχίσει να αποδίδει τόσο καλά, θα πρέπει αμέσως μετά τον αγώνα να δουλεύει στο γυμναστήριο. Να κάνει βάρη και σπριντ. Εκείνος ανταποκρίθηκε αμέσως και δεν έχασε ούτε μια προπόνηση έκτοτε. Η φανέλα του έσταζε από τον ιδρώτα! Πολλοί λένε πως δεν είναι αθλητικός, αλλά υπάρχουν πολλοί αθλητικοί παίκτες που δεν μπορούν να κάνουν ό,τι αυτός. Είναι πλέον πολύ πιο ελαφρύς και εκρηκτικός, διαθέτει μεγαλύτερη αντοχή και έχουμε στοιχεία για να το αποδείξουμε αυτό», τονίζει ο Βραζιλιάνος γυμναστής.
«Η μεταμόρφωση του σώματός του είναι κάτι καταπληκτικό. Αν ο κόσμος μπορούσε να δει πόσο σκληρά δουλεύει ο Νίκολα, θα εντυπωσιαζόταν. Είναι ένας τύπος που αν βάλει κάτι στο μυαλό του και σου πει ότι θα το κάνει, θα το κάνει!», προσθέτει ο Φελίπε, που στα πρώτα χρόνια ταξίδευε για αρκετές εβδομάδες στην πατρίδα του Γιόκιτς, το Σόμπορ. «Μου έλεγε ‘θα δουλέψω όσο θέλεις και χρειάζεται, αλλά θέλω να το κάνω στον τόπο μου’. Φτιάξαμε το πρόγραμμα έτσι, εξοπλίσαμε το σπίτι του με τέτοιον τρόπο, που μπόρεσε να γυμνάζεται εκεί», αναφέρει.
Ο ίδιος ο Γιόκιτς νιώθει ευγνώμων απέναντι στον γυμναστή του. «Πραγματικά με νοιάζεται και δεν θα είναι αρκετά όσα ευχαριστώ και να του πω. Αν ήταν άλλος στη θέση του, δεν θα καθόταν μαζί μου τόσες ώρες μετά τους αγώνες, ούτε θα ερχόταν το καλοκαίρι στο χωριό μου. Μου έδινε κίνητρο κάθε μέρα, μου έλεγε πως θα γίνω MVP και τώρα μου λέει πως θα πάρω πρωτάθλημα. Πιστεύει όσα λέει και με έχει βοηθήσει απίστευτα. Ξέρω πως η… φτιαξιά μου δεν είναι για να είμαι αθλητικός, αλλά πλέον έχω πολύ καλό συγχρονισμό, ευλυγισία και αντοχή και έτσι έχω αφήσει στην άκρη ότι δεν μπορώ να πηδήξω ψηλά ή να τρέξω γρήγορα», αναφέρει.
Πέρσι τον Ιανουάριο ο Φελίπε Άιχενμπεργκερ βραβεύτηκε από το ΝΒΑ ως ο κορυφαίος γυμναστής, χάρη-κυρίως-στη συμβολή του στη μεταμόρφωση του Γιόκιτς. «Αξίζει όλη την αναγνώριση, είναι ο καλύτερος γυμναστής στο ΝΒΑ και θα του του χρωστάω για πάντα το πώς άλλαξε την καριέρα και τη ζωή μου», ήταν τα λόγια του «Τζόκερ», που πλέον απέχει τέσσερις νίκες από το πρώτο πρωτάθλημα στην καριέρα του. «Του λέω συχνά πως αν συνεχίσει να δουλεύει έτσι, μπορεί να βγαίνει κάθε χρόνο MVP και να παίρνει κάθε χρόνο το πρωτάθλημα», αναφέρει ο Φελίπε.
Αμέσως μετά το Game 4 και το «σκούπισμα» των Λέικερς, ο Γιόκιτς άφησε στην άκρη το βραβείο του MVP της Περιφέρειας και κατευθύνθηκε «καρφί» για το γυμναστήριο. Όταν ρωτήθηκε τι σημαίνει για εκείνον το βραβείο, απάντησε ωμά «Τίποτα». Άλλωστε για εκείνον το μόνο που μετρά πλέον είναι το πρώτο του πρωτάθλημα. Και είναι πολύ πεινασμένος γι’ αυτό. Ευτυχώς πλέον... μόνο γι' αυτό! ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
