El partido comienza… Ή αλλιώς, αρχίζει το ματς στα ισπανικά, όπως λέει και η καμπάνια της Novibet για το Μουντιάλ.
Η Ισπανία ξεκινάει το ταξίδι της στον 5ο όμιλο με τις Γερμανία, Κόστα Ρίκα και Ιαπωνία, έχοντας την πίστη ότι μπορεί να ζήσει ξανά στις στιγμές θριάμβου του 2010. Ή αλλιώς μια συγκεκριμένη ημερομηνία: 11 Ιουλίου 2010 στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, όταν ο Ινιέστα με ένα γκολ στο 116’ κόντρα στην Ολλανδία έστελνε έναν ολόκληρο λαό στα ουράνια και τους δρόμους κάθε ισπανικής πόλης. Απλά η νέα φουρνιά ευελπιστεί να το κάνει σε δρόμους στολισμένους με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια στις 18 Δεκέμβρη…
Στη «Furia Roja» υπάρχει πίστη, όχι μόνο ότι θα τα πάει καλύτερα από τη Βραζιλία το 2014 και τη Ρωσία το 2018, όταν δεν κατάφερε να περάσει τη φάση των ομίλων και των «16» αντίστοιχα, αλλά θα αποτελέσει μία νέα χρυσή «φουρνιά», όπως αυτή που μεσουράνησε από το 2008 ως το 2012 με το ένα Παγκόσμιο και τα δύο Ευρωπαϊκά. Βέβαια από εκείνη την ομάδα μοναδικός παρών πια είναι ο Σέρχιο Μπούσκετς.
Αυτό θα είναι το 16ο Μουντιάλ για τους Ισπανούς και μάλιστα το 12 συνεχόμενο.
Η ομάδα του Λουίς Ενρίκε που πάει στο Κατάρ αποτελεί ένα μείγμα νιότης με ορισμένα κομμάτια εμπειρίας. Από τους 26 παίκτες της αποστολής για τους 20 (που πάντως παίζουν σε κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης) θα είναι η πρώτη τους φορά. Οι μοναδικοί έμπειροι σε τελική φάση Παγκοσμίου είναι οι Καρβαχάλ (2ο μουντιάλ), Αθπιλικουέτα (3ο), Ζόρντι Άλμπα (3ο), Μπουσκέτς (4ο), Κόκε (3ο) και Ασένσιο (2ο), με μεγάλο απόντα τον Σέρχιο Ράμος που χάνει την ευκαιρία για 5η εμφάνιση, αλλά και τον Πικέ που κρέμασε τα παπούτσια του. Ελαφρώς… πικραμένοι ίσως είναι η φίλοι της Ρεάλ που βλέπουν μόλις δύο Μαδριλένους στο ρόστερ για πρώτη φορά μετά το 1950. Αντίθετα, επτά διεθνείς εκπροσωπούν την Μπαρτσελόνα. Πιο σταθεροί στην 11αδα θεωρούνται οι Ουνάι Σιμόν, Λαπόρτ, Πέδρι, Γκάβι, Μοράτα και Μπούσκετς, με τους υπόλοιπους να εναλλάσσονται.
Με οδηγό τον… ινφλουένσερ Λουίς Ενρίκε και νέο αστέρι του κέντρου τον Πέδρι
Tο στυλ του 52χρονου Ισπανού τεχνικού είναι το κλασικό στυλ Ισπανίας, κατοχή μπάλας, ταχύτητα, passing game. Ο Λουίς Ενρίκε είναι από τους λίγους προπονητές που έχει κατακτήσει τρεμπλ (πρωτάθλημα, Κύπελλο, Champions League), φυσικά όλους με την Μπαρτσελόνα. Οι επιλογές του σε αυτή την εθνική έχουν κριθεί πολλές φορές, όμως η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του υπάρχει. Αν τον χαρακτηρίζει κάτι είναι η ευθύτητα, που του έδωσε την ιδέα, όπως ανακοίνωσε, να ανεβάζει βίντεο καθ΄όλη τη διάρκεια της παραμονής της «Ρόχα» στο Κατάρ. «Θέλω οι φίλαθλοι να μαθαίνετε τα νέα της εθνικής με αμεσότητα, από εμένα και χωρίς φίλτρα», θα πει ο ίδιος, ως άλλος «ινφλουένσερ».
Η εθνική ομάδα της Ισπανίας δείχνει έμπρακτα ότι θέλει να είναι κοντά στους φίλους της και με ακόμη έναν πρωτότυπο τρόπο: οι φανέλες που θα χρησιμοποιήσουν οι διεθνείς στο Κατάρ θα δημοπρατηθούν μέσω μιας ηλεκτρονικής εφαρμογής. Φυσικά πρόκειται για τις φανέλες της βασικής 11αδας του πρώτου ημιχρόνου, ώστε να μην παρεμποδιστεί το έθιμο ανταλλαγής στο φινάλε των αγώνων μεταξύ των παικτών.
Ο παίκτης που ξεχωρίζει στο σύνολο είναι ο Πέδρι. Ο 20χρονος άσος της Μπαρτσελόνα (θα τα κλείσει στις 25 Νοεμβρίου) αποτελεί βασικό στοιχείο στο κέντρο της ομάδας τους Λουίς Ενρίκε και αποτελεί το νέο «αίμα», μετά τα δοξασμένα χρόνια των Τσάμπι Αλόνσο,Τσάβι και Ινιέστα. Η ικανότητά του να παράγει φάσεις και να φτιάχνει το παιχνίδι ακόμα και περιορισμένους χώρους, δίνει ελπίδα για σπουδαία πράγματα σε αυτό το Μουντιάλ.
Μια χώρα που ζει για το ποδόσφαιρο
Το ποδόσφαιρο στην Ισπανία είναι κάτι σαν θρησκεία. Προφανής η αγάπη για ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα, όπως είναι η La Liga, όμως όταν παίζει η εθνική όλη η χώρα παραλύει… μέχρι φυσικά να μπει γκολ. Δεν παίζει ρόλο αν είναι φιλικό ή επίσημο ματς, αλίμονο στην θεαματικότητα των υπόλοιπων τηλεοπτικών καναλιών, πλην αυτού που δείχνει το παιχνίδι. Η παρακολούθηση ενός αγώνα της «Φούρια Ρούχα» είναι ιεροτελεστία. Να φορέσεις τη φανέλα του αγαπημένου σου παίκτη, να βγεις στο δρόμο, να δεις το ματς με τους φίλους σου σε κάποιο τοπικό μπαρ, να συγκεντρωθείτε σε κάποιο φιλικό σπίτι.
Φυσικά οι μεγάλοι αγώνες καλύπτονται και σε γιγαντοοθόνες σε δημαρχεία, πλατείες και γήπεδα. Λένε ότι αν έχεις μόλις μία ημέρα να γνωρίσεις την ισπανική κουλτούρα, μπορείς να δεις ένα παιχνίδι της εθνικής και να σου μείνουν και 22 ώρες για τα αξιοθέατα και τα μουσεία.
Τι θα έχουν να διηγηθούν, άραγε, οι εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί που βγήκαν στους δρόμους όλης της χώρας για να γιορτάσουν το 2010; Η Ισπανία, πάντως, υπάρχει παντού, καθώς ανάλογες εικόνες γλεντιού για το τρόπαιο είδαμε από τη Ρώμη ως το Μεξικό!
Με το ισπανικό ποδόσφαιρο δεν θα πεινάσεις ποτέ!
Στην Ισπανία δεν χορταίνει μόνο το μάτι ποδοσφαιρικό θέαμα, αλλά και το στομάχι γευστικούς μεζέδες. Όπου και να αποφασίσεις να δεις τον αγώνα, σίγουρα νηστικός δεν θα μείνεις. Μεγάλη ποικιλία από τα γνωστά tapas που αριθμούν –στην κυριολεξία- εκατοντάδες παραλλαγές, η γνωστή «tortilla de patata» (κάτι σαν ομελέτα με αυγά και πατάτα) και φυσικά το πασίγνωστο «bocadillo de calamares», ή αλλιώς το καλαμαροσάντουιτς που περήφανα ανοίγει σε όλα τα γήπεδα μέσα από το αλουμινόχαρτο.
Αν είσαι σπίτι το ντελίβερι έχει την τιμητική του. Μπέργκερ, πίτσα, τάπας έχουν την τιμητική τους. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, όταν η ομάδα κερδίζει αυξάνεται κατά πολύ το μέγεθος της παραγγελίας και της κατανάλωσης… Καταλαβαίνει κανείς ότι το ντελίβερι θα πάρει φωτιά κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ του Κατάρ!
Εννοείται ότι η κατανάλωση μπύρας σπάει κάθε ρεκόρ (Una Cerveza por favor!), ενώ δεν λείπουν κι άλλα ποτά, όπως η παραδοσιακή Sangria!
Αν η διοργάνωση επέστρεφε στην Ισπανία θα έβρισκε δύο νέα «στολίδια»
H Ισπανία έχει διοργανώσει ήδη μία φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1982, όταν στο τέλος χαμογέλασαν οι Ιταλοί. Αν το Μουντιάλ επέστρεφε σε ισπανικό έδαφος, θα έβρισκε πολλά ωραία γήπεδα, αλλά και δύο όμορφα στολίδια: το νέο γήπεδο της Ατλέτικο και το ανανεωμένο «Santiago Bernabeu».
Στο πανέμορφο «Civitas Metropolitano»
Άνοιξε το 1994, στο πλαίσιο της ανεπιτυχούς προσπάθειας της Μαδρίτης να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 1997. Έκλεισε το 2004 και το 2013 πέρασε στην κατοχή των «ροχιμπλάνκος». Το νέο γήπεδο έχει χωρητικότητα 67.703 θεατών και το πρώτο παιχνίδι εκεί διεξήχθη στις 16 Σεπτεμβρίου του 2017.
Υπερσύγχρονο το ανανεωμένο «Bernabeu»
Το θρυλικό γήπεδο της «Βασίλισσας» ανανεώνεται. Οι εργασίες συνεχίζονται με γοργό ρυθμό για ένα πραγματικό στολίδι που θα χωρά πάνω από 84000 οπαδούς. Τι καλύτερο για έναν τελικό Μουντιάλ.
Φυσικά να μην ξεχνά κανείς το παλιότερο, αλλά πάντα επιβλητικό «Camp Nou», αλλά και άλλα γήπεδα όπως το «Mestalla» της Βαλένθια, το «Benito Villamarin», της Μπέτις και το «Ramon Sanchez-Pizjua» της Σεβίλλης.
Και όπως λέει και το τραγούδι... «Que viva Espana»!
