«Έχουμε την υποχρέωση να εμπνέουμε μέσα και έξω από τα γήπεδα και θα πρέπει να είμαστε κάτι παραπάνω από απλοί αθλητές. Πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα και να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί για έναν καλύτερο, πιο ειρηνικό και ισότιμο κόσμο».
Mε αυτά τα λόγια που ακολούθησαν τις ευχαριστίες προς προπονητή, συμπαίκτες και κοινό, η Αϊτάνα Μπονμάτι, έλαβε δια χειρός Νόβακ Τζόκοβιτς τη Χρυσή Μπάλα για το 2023! Την επιβεβαίωση δηλαδή, ότι είναι η κορυφαία παίκτρια της σεζόν που πέρασε, παίρνοντας την σκυτάλη από τη σπουδαία Αλεξία Πουτέγιας.
Η 25χρονη ποδοσφαιρίστρια, βρίσκεται εδώ και μια τριετία στο πικ της καριέρας της, όμως η αγωνιστική περίοδος 2022-23 της τα έδωσε όλα. Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Super Cup Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα, καθώς και το δεύτερο σερί Champions League αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική Ισπανίας, χάρισαν στην Καταλανή μεσοεπιθετικό, το βραβείο της καλύτερης Ευρωπαίας παίκτριας για το 2023, αλλά και τη Χρυσή Μπάλα.
Και τι μεγαλύτερο από το να ποζάρεις δίπλα στον θρύλο Λιονέλ Μέσι, κρατώντας ό,τι κρατάει και εκείνος; Και όμως υπάρχει κάτι ακόμη μεγαλύτερο, το οποίο η Μπονμάτι, το κέρδισε πολλές φορές, προτού φτάσει στο ποδοσφαιρικό Έβερεστ. Τον σεβασμό αλλά και την εκτίμηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη.
Το sport-fm.gr σας παρουσιάζει την ιστορία της Ισπανίδας η οποία κατέκτησε πολλά περισσότερα από μια Χρυσή Μπάλα, έχοντας νωρίτερα επιδείξει ένα έργο το οποίο ελάχιστοι μπορούσαν να φανταστούν στην ανθρωπιστική της πορεία.
O νόμος του 2000 και η «παράκαμψη» της παράδοσης
Στις 18 Ιανουαρίου 1998, o Bισέντ Κόνκα και η Ρόσα Μπονμάτι Γουιδονέτ αποκτούν μια κόρη, την Αϊτάνα. Οι δυο γονείς αποφάσισαν από την αρχή να μεγαλώσουν την κόρη τους ως ένα παιδί που θα διαμορφώσει τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα, αρχίζοντας μάλιστα από το όνομα. Βλέπετε, οι δυο Καταλανοί, φιλόλογοι στο επάγγελμα, ήταν πρωτοπόροι στην εξάλειψη της επικράτησης του ανδρικού επωνύμου και βοήθησαν στην αλλαγή του κανόνα παλεύοντας για την ισότητα.
Μιλώντας για αυτό στο Players Tribune η Μπονμάτι είχε πει: «Παλιά όταν ένα ζευγάρι έκανε παιδί στην Ισπανία, ήταν υποχρεωμένο να βάλει το επώνυμο του πατέρα πρώτο και της μητέρας δεύτερο. Δεν ξέρω αν υπήρχε λόγος γι’ αυτό, απλά έτσι ήταν. Στους γονείς μου δεν άρεσε. Πάντα πάλευαν για την ισότητα, οπότε όταν γεννήθηκα το 1998 πήραν μέρος σε ένα μεγάλο κίνημα να αλλάξει αυτός ο νόμος και τα κατάφεραν. Το επώνυμό μου, είναι της μητέρας μου, ενώ το δεύτερο επώνυμό μου, είναι του πατέρα μου. Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτό που έκαναν. Αυτή την προθυμία τους να παλέψουν για τα δικαιώματα των γυναικών, νιώθω ότι την έχω στο αίμα μου»
Μοναχοκόρη και με ανατροφή αστική, η Αϊτάνα, επέλεξε από μικρή ηλικία να ακολουθήσει έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, τον οποίο και της είχαν μεταλαμπαδεύσει οι γονείς της. Στις αυλές, έπαιζε μόνη και η «παρέα» της ήταν τα αδέσποτα της γειτονιάς, αλλά και οι θείοι της που διέμεναν πλησίον του πατρικού της σπιτιού. Αν μη τι άλλο, η οικογένεια ήταν το μεγαλύτερο σχολείο για την ίδια.
Λίγο πριν συμπληρώσει τα δέκα της χρόνια, ανέπτυξε σχέσεις με τα παιδιά της γειτονιάς της. Αλλά, όχι ως είθισται με τα κορίτσια. Η Αϊτάνα επέλεξε από την πρώτη στιγμή να κάνει παρέα με αγόρια της ίδιας ηλικίας, με αποτέλεσμα να «κολλήσει» το μικρόβιο της αγάπης για τον αθλητισμό.
Τα χρόνια πέρασαν με την Αϊτάνα να έχει έρθει αρκετές φορές σε ρήξη με τους γονείς της, έχοντας ήδη ανακοινώσει σε αυτούς, την απόφαση της να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αθλητισμό.
«Μα πως γίνεται να αποφασίζει ένα 13χρονο παιδί, ότι θα ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο επάγγελμα», θα ήταν η προφανής απορία όλων. Και όμως, η Αϊτάνα είχε γεννηθεί με αυτό!
Παρότι ο Βίνσεντ και η Ρόσα επιχείρησαν να τις «ξεπλύνουν» το μυαλό, με το πιάνο, την κιθάρα και τα μαθήματα αγγλικών, ο δρόμος δεν είχε γυρισμό.
Στην αρχή ήταν το μπάσκετ αυτό που της κέντρισε το ενδιαφέρον, όμως στη συνέχεια, έπαιρνε αρκετές φορές μέρος στις γειτονικές «μάχες» παίζοντας ποδόσφαιρο μαζί με τα αγόρια, βιώνοντας τη χλεύη από αυτά, αλλά δεν λύγισε.
Παράλληλα λάμβανε και τα κατάλληλα εφόδια από τους γονείς της οι οποίοι ήταν φιλόλογοι και έτσι η Αϊτάνα κατάφερε μέσα από σκληρή δουλειά και πολλή μελέτη να λάβει μια άριστη εκπαίδευση παίρνοντας το πτυχίο στις επιστήμες αθλητισμού και άσκησης.
Το ταξίδι που της άλλαξε τη φιλοσοφία για τη ζωή
Όπως ο κάθε κοινός «θνητός» έτσι και η Αϊτάνα Μπονμάτι, αγαπά τα ταξίδια. Η Καταλανή όπως έχει δηλώσει, αποφορτίζεται με αυτά και λαμβάνει αρκετά μαθήματα, γνωρίζοντας την κουλτούρα της κάθε χώρας. Επιστέγασμα αυτής της θεωρίας, η επίσκεψη της στο Βιετνάμ.
«Πριν από χρόνια είχα πάει στα βουνά και τους ορυζώνες του Βιετνάμ και έβλεπα κάτι παιδιά να τρέχουν ξυπόλυτα πάνω σε μυτερούς βράχους. Τα έβλεπες να κάθονται στην άκρη γκρεμών. Οι γονείς σε χώρες της Ευρώπης θα τα πρόσταζαν να απομακρυνθούν γρήγορα από εκεί. Όμως στο Βιετνάμ δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αντίθετα. Αυτά χαμογελούσαν και χαλάρωναν παρέα. Στην Ευρώπη έχουμε τα πάντα, αλλά πάντα σκεφτόμαστε όσα δεν έχουμε. Αυτά τα παιδιά δεν είχαν καν παπούτσια αλλά ήταν ευτυχισμένα»
Φυσιολογικά και ανθρώπινα η Μπονμάτι, δεν σταμάτησε ποτέ να βρίσκεται στο πλευρό των προσφύγων. Τον Οκτώβριο του 2022, στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ της Μπαρτσελόνα και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, βρέθηκε σε ένα προάστιο της Καταλονίας, όπου συνάντησε την AE Ramassa, μια ομάδα 35 γυναικών προσφύγων, αιτούντων άσυλο.
Η μεσοεπιθετικός των «μπλαουγκράνα» συζήτησε επίσης με τους πρόσφυγες της AE Ramassa για τις προκλήσεις και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον αθλητικό κόσμο, καθώς και σε πολλά άλλα κοινωνικά πλαίσια: «Ξέρω ότι όλοι σας έπρεπε να περάσετε από δύσκολα μονοπάτια. Στο τέλος , είμαστε όλες γυναίκες και έχουμε πολλές προκλήσεις στην πορεία, αλλά αξίζουμε τα ίδια δικαιώματα καθώς και την παγκόσμια ηγεσία για να ηγούμαστε επίσης στον κόσμο»
Η απεργία στην Ισπανία που έφερε το Παγκόσμιο Κύπελλο
Ούσα μια εκ των κορυφαίων παικτριών του πλανήτη και έχοντας ήδη κατακτήσει και προσφέρει πολλά στον γυναικείο αθλητισμό, η Αϊτάνα Μπονμάτι, έδωσε τα πάντα προκειμένου να υπάρξει ισότητα αλλά και ισονομία στον ποδόσφαιρο γυναικών στη χώρα της, παίρνοντας μέρος στη μεγάλη απεργία του 2022 ζητώντας τους μισθούς τους αλλά και καλύτερη ασφαλιστική μεταχείριση.
«Ήταν τόσο δύσκολο. Χάνεις αγώνες, χρήματα, χορηγούς, τα πάντα. Σε κρίνουν άσχημα στον Τύπο. Αλλά ήθελα να είμαι μέρος όλου αυτού. Ένιωθα ότι η Ισπανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου έπρεπε να επενδύσει περισσότερο σε εμάς. Χρειαζόταν να γίνουν κάποιες αλλαγές αν θέλαμε να κερδίσουμε μεγάλες διοργανώσεις. Που αυτό θέλαμε να κάνουμε, αλλιώς τι νόημα έχει;»
Η συγκεκριμένη απεργία ωστόσο, είχε αντίκρισμα και μάλιστα με πολύ σημαντικό διακύβευμα! Τη συμμετοχή της εθνικής ομάδας γυναικών της Ισπανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 το οποίο βάφτηκε στα χρώματα των «ρόχας»!
Kάτι αντίστοιχο όμως συνέβη και μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο! Αφορμή, δεν ήταν άλλη από το φιλί σκανδαλώδες φιλί που έδωσε ο πρόεδρος της ισπανικής ομοσπονδίας, Λουίς Ρουμπιάλες, στην Τζένιφερ Ερμόσο, παρά τη θέληση της, κατά την απονομή του τροπαίου. Φυσικά η συγκεκριμένη κίνηση ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, οι οποίες αφενός οδήγησαν στο μποϊκοτάζ των παικτριών της εθνικής Ισπανίας, και εν συνεχεία στην παραίτηση του ίδιου του Ρουμπιάλες.
Η Χρυσή Μπάλα, που κατέκτησε η Αϊτάνα Μπονμάτι, πέραν της αδιαμφισβήτητης ποδοσφαιρικής της ποιότητας αλλά και της ηγετικής της φυσιογνωμίας επιβεβαιώνει και κάτι ακόμη μεγαλύτερο. Ότι τα ατομικά βραβεία, μπορεί να είναι σημαντικά για την οποιαδήποτε καριέρα, όμως η ενσυναίσθηση και η δράση πίσω από τα «φώτα» δημιουργούν θρύλους.
Και αυτή είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση σε όλη της τη ζωή!
