Ο Σισοκό βρίσκεται απέναντι στον Κηπουρό που χάνει απρόσμενα την μπάλα κι αντί να κινηθεί προς αυτή για να την σπρώξει στα δίχτυα έχει μείνει να διαμαρτύρεται στον διαιτητή.
Φάση που δείχνει πως αντιλαμβάνονται το περιβάλλον στο οποίο ζουν και εργάζονται οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Στην παραμικρή φάση έσπευδαν να διαμαρτυρηθούν στον διαιτητή. Ζήτησαν τέσσερα πέναλτι κι είχαν δίκιο σε μια φάση η οποία ξεκαθαρίζει στο ριπλέι (ανατροπή Μαυρία).
Έχουν πειστεί ότι οι διαιτητές που ορίζονται στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού έρχονται για να τους καταστρέψουν. Το αποτέλεσμα είναι να παίζουν λιγότερο και να διαμαρτύρονται περισσότερο. Παίζοντας λιγότερο λοιπόν φάνηκαν μέσα στο γήπεδο ομάδα κατώτερη από τον γηπεδούχο Πλατανιά. Στο δεύτερο ημίχρονο πιέστηκαν αρκετά, είχαν χαρακτηριστική αδυναμία να κρατήσουν την μπάλα στο κέντρο και περίμεναν να δώσει τη λύση ο νεαρός Καπίνο με τις σωτήριες επεμβάσεις του. Αυτό γινόταν μέχρι που το σουτ του Κάλαϊτζιτς από μακριά ξεγέλασε το νεαρό που απέτυχε να συγκρατήσει την μπάλα. Την ίδια ώρα ο Βύντρα έχανε σπριντ πέντε μέτρων από τον Αναστασάκο και η πρόκριση γινόταν καπνός.
Ο Παναθηναϊκός έπαθε τα ίδια. Εξαφανίστηκε από το γήπεδο στα τελευταία λεπτά. Παράδωσε το πνεύμα του στον μαχητικό Πλατανιά και στο 4-3-1-2 που εφάρμοσε ο Άγγελος παίζοντας προς το τέλος με τρεις αμυντικούς χαφ αλλά πολύ ψηλά τους ακραίους μπακ. Παιχνίδι με λογική και υπομονή από τον Πλατανιά με άγχος και διαμαρτυρίες από τον Παναθηναϊκό.
Πάει η διεκδίκηση του τίτλου (κύπελλο) πάει και η έξοδος στην Ευρώπη απ' αυτόν τον δρόμο.
Ζαλισμένη διοίκηση, διχασμένοι οπαδοί, τρομοκρατημένοι παίκτες. Είναι να απορεί κανείς τι μπορεί άραγε να αλλάξει ο κ. Αλαφούζος επιστρέφοντας από την Αμερική. Τουλάχιστον ας φροντίσει να μη γίνουν τα πράγματα χειρότερα στοχοποιώντας ποδοσφαιριστές με μόνη ελπίδα να μην στοχοποιήσει τον ίδιο η οργανωμένη εξέδρα...